ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΙΚΗ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΛΑΕ ..........
Η ΣΠΙΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
δειτε τι είπε ο ΣΠΙΘΑΣ σαν σήμερα πριν από τρια χρόνια .......
Ο Μίκης Θεοδωράκης άναψε τη σπίθα. Τώρα δεν απομένει τίποτα άλλο παρά η σπίθα να φουντώσει, να γίνει φωτιά. Προχθες ο δημιουργός της «Ρωμιοσύνης» διάβασε από το βήμα του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη τη διακήρυξη της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών μέσα από ένα εγχειρίδιο που έγραψε για την ιστορική αυτή περίσταση και φέρει τον συμβολικό τίτλο «Σπίθα».
Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έσπευσαν στην Πειραιώς 206 από όλες τις κοινωνικές ομάδες - ανάμεσά τους πανεπιστημιακοί, δάσκαλοι και πολλοί νέοι που κρέμονταν από τα χείλη του συνθέτη που τους έδωσε την ελπίδα.
«…Δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος, ούτε ενός...
Θα σταθούμε στα περί μνημονίου και σε «έναν όρο που εξευτελίζει την Ελλάδα», όπως είπε ο Μίκης διαβάζοντας το κείμενο του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Γεωργίου Κασιμάτη: «…Σε άλλη θέση της σύμβασης ορίζεται ότι η Ελλάδα παραιτείται από τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας “αμετάκλητα και άνευ όρων”. Ενας τέτοιος όρος δεν υπογράφεται ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο».
Ο κ. Κασιμάτης υπογράμμισε από την πλευρά του: «Δυστυχώς, υπάρχει αυτός ο όρος. Αν καθυστερήσουμε τη δόση, μπορεί ο δανειστής να κατάσχει, αν θέλει, την Ακρόπολη, μπορεί να κατάσχει ένα νησί. Θα πρέπει όλοι να συμπαραταχθούμε με το κίνημα του Μίκη Θεοδωράκη. Είναι ο μόνος που μπορεί να ξεσηκώσει την Ελλάδα!»
Οι θέσεις για τις οποίες θα παλέψει η Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών είναι να απαλλαγούμε τελειωτικά από το δημόσιο χρέος, να αξιοποιηθεί μέρος της κρατικής περιουσίας, καθώς και της εκκλησιαστικής και της μοναστηριακής περιουσίας. Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην εθνική προσπάθεια. Να διεκδικήσουμε κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από τη Γερμανία.
«Για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας -υποστήριξε με πάθος ο Μίκης Θεοδωράκης- θα πρέπει η χώρα μας να αποχωρήσει από τον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ και από το ΝΑΤΟ και να στραφεί για στήριξη προς άλλες φίλιες χώρες, όπως τη Ρωσία, την Κίνα και τις αραβικές χώρες. Η εθνική άμυνα θα πρέπει να ενισχυθεί σοβαρά. Είναι ανόητο και επικίνδυνο να είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ, που βυσσοδομεί φανερά και επιδεικτικά εναντίον μας καλλιεργώντας συστηματικά γειτονικούς εθνικισμούς με στόχο ακόμα και την εδαφική μας ακεραιότητα».
Οι θέσεις για την έξοδο από την κρίση, όπως τις διατύπωσε ο Μίκης Θεοδωράκης είναι:-Για να εξοφλήσουμε το Δημόσιο χρέος και να εξασφαλίσουμε τα κεφάλαια για την αναγέννηση του λαού και της χώρας πρέπει:
α) Να αξιοποιηθεί μέρος της Κρατικής Περιουσίας.
β) Να αξιοποιηθεί μέρος της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.
γ) Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην κοινή εθνική προσπάθεια με ειδικούς φόρους και τρόπους ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.
δ) Να δημιουργηθεί δημόσιος εθνικός τραπεζικός πυλώνας που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ προ όφελος του λαού συμβάλλοντας στην εξόφληση του χρέους.
-Να διεκδικήσουμε διαγραφή μέρους του χρέους σε συνεργασία με τις ελλειμματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
-Να διεκδικήσουμε κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από τη Γερμανία, που οφείλει στην Ελλάδα για τις χιλιάδες δολοφονίες αθώων θυμάτων, τις ανυπολόγιστες καταστροφές και την κλοπή του πλούτου της χώρας.
-Σύμφωνα με αξιόπιστους υπολογισμούς με τους τρόπους αυτούς στο Δημόσιο Ταμείο θα μπουν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ . Από τα οποία αφού αφαιρεθεί το Δημόσιο Χρέος θα υπάρξουν αρκετά χρήματα , ικανά να στηρίξουν την αναγεννητική προσπάθεια της χώρας και τα οποία θα διατεθούν ανάλογα με τις ανάγκες στην άμυνα , στην ανάπτυξη , στην υγεία στην παιδεία και στην εξάλειψη της φτώχειας.
-Για λόγου εθνικής αξιοπρέπειας θα πρέπει η χώρα μας να αποχωρήσει από το μηχανισμό στήριξης Ε.Ε-Δ.Ν.Τ και από το ΝΑΤΟ και να στραφεί για τη στήριξη προς άλλες φίλιες χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και οι Αραβικές χώρες, με τις οποίες οι εμπορικές και άλλες σχέσεις θα πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερο.
-Η Εθνική Άμυνα θα πρέπει να ενισχυθεί σοβαρά με την προμήθεια υπερσύγχρονου στρατιωτικού αμυντικούυλικού από τη Ρωσία και την Κίνα. Γιατί πιστεύω ότι είναι ανόητο και επικίνδυνο να είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ που βυσσοδομεί φανερά και επιδεικτικά εναντίον μας καλλιεργώντας συστηματικά γειτονικούς εθνικισμούς με στόχο ακόμα και την εδαφική μας ακεραιότητα.
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ - ΣΠΙΘΑ - ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Δεκέμβριος 1η του 2010
Αγαπητοί φίλοι,
Με την εξαγγελία για την δημιουργία της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικο-κομματικό κατεστημένο με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από την βαθειά κρίση στην οποία μας οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα.
Τα προβλήματα που γεννήθηκαν μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων της και τη μονοπώληση της δύναμης σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο από τις ΗΠΑ που η τεράστια ισχύς τους τις έχει μεταβάλει σε ένα σύγχρονο ιμπεριαλιστικό κράτος, το γεγονός αυτό οδηγεί την ανθρωπότητα σε αναγκαστικές εξελίξεις, που είτε με τον πόλεμο είτε με τον φόβο του πολέμου είτε με τον οικονομικό εκβιασμό είτε με την οικονομική εξάρτηση, παραμορφώνει τις κοινωνικές εξελίξεις στον διεθνή χώρο που επηρεάζουν και οδηγούν τους λαούς είτε σε ολοκληρωτικές καταστροφές είτε σε γενικευμένη κρίση και εθνικά αδιέξοδα.
Η χώρα μας από την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου βρίσκεται κάτω από συνεχή έλεγχο και εξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Η μορφή της ουσιαστικής εξάρτησης που μας έχει επιβληθεί, προσδίδει στον χαρακτήρα της πάλης που καλείται να επωμισθεί ο ανεξάρτητος πολίτης τα χαρακτηριστικά ενός απελευθερωτικού αγώνα μέσα στις καινούριες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, που πολλές φορές κάνει τον εχθρό αόρατο.
Και γι' αυτόν τον λόγο ακριβώς η πολυπλοκότητα των προβλημάτων και κυρίως οι μεταμφιέσεις των εξουσιαστών κάνουν δύσκολο έως αδύνατο να αντιμετωπισθεί έτσι απλά όπως άλλοτε με ένα δόγμα και λίγα συνθήματα.
Γι' αυτό θα πρέπει ο κάθε ανεξάρτητος πολίτης να προβληματιστεί σοβαρά και υπεύθυνα έως ότου
ανακαλύψει τι ακριβώς μας συμβαίνει, πού βρισκόμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε, καθώς και σε ποιες δυνάμεις και με ποιους τρόπους θα πρέπει να στηριχτούμε. Κι ακόμα πώς εμείς μόνοι μας, ο ένας με τον άλλο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τη δύναμη που θα μας σώσει. Φτάνει να δούμε ποιοι είναι σήμερα οι εχθροί μας. Οι εχθροί του Λαού και της πατρίδας μας.Με την εξαγγελία για την δημιουργία της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικο-κομματικό κατεστημένο με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από την βαθειά κρίση στην οποία μας οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα.
Τα προβλήματα που γεννήθηκαν μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων της και τη μονοπώληση της δύναμης σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο από τις ΗΠΑ που η τεράστια ισχύς τους τις έχει μεταβάλει σε ένα σύγχρονο ιμπεριαλιστικό κράτος, το γεγονός αυτό οδηγεί την ανθρωπότητα σε αναγκαστικές εξελίξεις, που είτε με τον πόλεμο είτε με τον φόβο του πολέμου είτε με τον οικονομικό εκβιασμό είτε με την οικονομική εξάρτηση, παραμορφώνει τις κοινωνικές εξελίξεις στον διεθνή χώρο που επηρεάζουν και οδηγούν τους λαούς είτε σε ολοκληρωτικές καταστροφές είτε σε γενικευμένη κρίση και εθνικά αδιέξοδα.
Η χώρα μας από την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου βρίσκεται κάτω από συνεχή έλεγχο και εξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Η μορφή της ουσιαστικής εξάρτησης που μας έχει επιβληθεί, προσδίδει στον χαρακτήρα της πάλης που καλείται να επωμισθεί ο ανεξάρτητος πολίτης τα χαρακτηριστικά ενός απελευθερωτικού αγώνα μέσα στις καινούριες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, που πολλές φορές κάνει τον εχθρό αόρατο.
Και γι' αυτόν τον λόγο ακριβώς η πολυπλοκότητα των προβλημάτων και κυρίως οι μεταμφιέσεις των εξουσιαστών κάνουν δύσκολο έως αδύνατο να αντιμετωπισθεί έτσι απλά όπως άλλοτε με ένα δόγμα και λίγα συνθήματα.
Γι' αυτό θα πρέπει ο κάθε ανεξάρτητος πολίτης να προβληματιστεί σοβαρά και υπεύθυνα έως ότου
Με λίγα λόγια πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην περίοδο που θα πρέπει όλοι μαζί να σκεφτούμε. Να μελετήσουμε, να πληροφορηθούμε, να ψάξουμε και να αποφασίσουμε.
Και γι' αυτό ακριβώς ονομάζω το βιβλίο αυτό «Σπίθα». Μια μικρή σπίθα που ελπίζω να αντέξει στον άνεμο των εχθρών μας αποζητώντας μιαν άλλη και μιαν άλλη και ακόμα μιαν άλλη σπίθα, έως ότου φουντώσει η καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει.
Αγαπητοί φίλοι,
Η σημερινή Κυβέρνηση εκλέχτηκε τον Οκτώβριο του 2009, μόνο και μόνο γιατί μας διαβεβαίωσε ότι αντίθετα από την Κυβέρνηση Καραμανλή που προέβλεπε σκληρές μέρες, πίστευε ότι δεν υπάρχει έλλειψη χρημάτων, θα έπρεπε μόνο να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα ανάπτυξης που θα βγάλει αμέσως την χώρα από την κρίση.
Στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο νυν πρωθυπουργός είχε μάλιστα την ευκαιρία να περιγράψει λεπτομερώς πώς θα επιτευχθεί η αύξηση των μισθών, η ελάττωση της φορολογίας, και πώς με την εφαρμογή ενός λεπτομερούς σχεδίου οικονομικής ανάπτυξης που είναι έτοιμο η χώρα θα βαδίσει προς την ευημερία.
Όμως σύντομα αποδείχθηκε, ότι όχι μόνο δεν υπήρχε τέτοιο πρόγραμμα, αλλά ούτε σχέδιο διακυβέρνησης, με πλήθος νέων άπειρων υπουργών που αυτοσχεδίαζαν, ενώ οι περισσότεροι δεν ήξεραν τι να κάνουν, αφού τους έλειπε ο συντονισμός. Ενώ γύρω μας φούντωνε απειλητικά η γενική κρίση, που έκανε αναγκαία τη λήψη άμεσων μέτρων, για να μη φτάσουμε στην απόλυτη χρεωκοπία.
Αυτή ήταν κατά την άποψή μου η πιο δραματική και ατυχής στιγμή για τη χώρα μας, (δηλαδή οι πρώτοι μήνες της νέας διακυβέρνησης), γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος, τόσο πολύτιμος, που ήταν πια αδύνατο να επανορθωθεί το κακό.
Αντίθετα η κρίση βάθαινε με ταχείς ρυθμούς κάθε μέρα και πιο πολύ, ώστε να φτάσουμε κάποτε στο κατώφλι της πτώχευσης, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση από την Κυβέρνηση!
Η αύξηση των Spreads
Άραγε τι θα έπρεπε να κάνει; Κατ' αρχήν να πάρει επαφή με την σκληρή πραγματικότητα και να σπεύσει να δανειστεί, όπως έκαναν όλες οι κυβερνήσεις από το 1974, με τα συνήθη επιτόκια, ώστε να εξασφαλίσει τουλάχιστον τους μισθούς των υπαλλήλων.
Αντ' αυτού, η Κυβέρνηση αγνόησε επιδεικτικά τις ζοφερές εξελίξεις προσπαθώντας μόνο να ρίξει τα βάρη στην Ν.Δ. από κομματική και μόνο εμπάθεια, διχάζοντας έτσι πιο βαθειά τον λαό, ενώ την ίδια στιγμή στην Πορτογαλία, τα δυο μεγάλα κόμματα ένωναν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια κρίση που αφορούσε όλο τον λαό.
Και ενώ από κοινού οι κύριοι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος δήλωναν δεξιά και αριστερά, σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία, πόσο φτωχοί είμαστε και πόσο περισσότερο φτωχοί γινόμαστε κάθε μέρα εξ αιτίας του διπλασιασμού του δημοσίου χρέους από τον Καραμανλή, με αποκλειστικό σκοπό να πλουτίσει ο ίδιος και οι συνεργάτες του, τα περίφημα spreads ανέβαιναν καθημερινά πέντε-πέντε τα σκαλοπάτια, για να καταγράψουν παγκόσμιο ρεκόρ, φτάνοντας στις 1000 μονάδες!
Έτσι πέρασαν, όπως είπα και πριν, πολύτιμοι μήνες, κατά τους οποίους όχι μόνο δεν κάναμε τίποτα, αλλά βοηθούσαμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε στο τέλος οι Τράπεζες να πάψουν να μας δανείζουν και έτσι να οδηγηθούμε στο δίλημμα «Πτώχευση ή ΔΝΤ».
ΔΝΤ ή Πτώχευση
Έτσι βρέθηκε το ωραίο πρόσχημα για να εξαπατηθεί, μετά το «υπάρχουν χρήματα», για άλλη μια φορά ο λαός και για να πουν μερικοί «Τι να κάνει ο Γιώργος; Αφού έπρεπε να απαντήσει σ' αυτό το δίλημμα; Αφού από τη μια μεριά είχε τη σωτηρία της Ελλάδας με το ΔΝΤ, ενώ από την άλλη είχε να κάνει με το Χάος». Άλλωστε ουσιαστικά το επανέλαβε και ο ίδιος πιο καθαρά, όταν μας απείλησε με εκλογές. «Ή εγώ ή το Χάος» !
Ωραίο πρόσχημα λοιπόν, με τη διαφορά ότι τον Οκτώβριο του 2009, όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση, δεν είχε μπροστά του τέτοιο δίλημμα, γιατί τότε υπήρχε η λύση με τον δανεισμό, όπως γινόταν πάντοτε από όλες τις κυβερνήσεις και όπως το έκαναν και εξακολουθούν να το κάνουν οι κυβερνήσεις της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και άλλες, που βρέθηκαν μπροστά σε παρόμοια με εμάς προβλήματα. Επομένως το δίλημμα το προκαλέσαμε εμείς οι ίδιοι. Ακούσια ή εκούσια; Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Όμως μας φτάνει το ότι με πρόσχημα αυτό το δίλημμα, η χώρα έχει τεθεί πια κάτω από την υψηλή επιτήρηση-κηδεμονία και ουσιαστική διακυβέρνηση του ΔΝΤ και της Ευρώπης των Τραπεζών, δηλαδή της πιο προωθημένης μορφής της επιθετικής αμερικανικής πολιτικής αφ' ενός και των πιο αντιδραστικών και αιμοβόρων κύκλων της Ευρώπης αφ' ετέρου. Κι αυτό σε μια στιγμή που ο οικονομικός ιμπεριαλισμός του Βερολίνου γίνεται όλο και πιο αδίστακτος και απειλεί άμεσα με εξόντωση όχι μόνο την ελληνική αλλά και άλλες οικονομίες της ευρωζώνης, που μάλιστα σε αυτές, δεν υπάρχει καν το άλλοθι των ελληνικών εσωτερικών παθογενειών. Η Γερμανία μπήκε σ' έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο για όλους μας και για τον ίδιο τον εαυτό της, γι' αυτό και βλέπετε την αντίδραση να φουντώνει και στην ίδια αυτή τη χώρα, αλλά δυστυχώς μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν φαίνεται να φέρνει κανένα αποτέλεσμα.
Όπως η Γερμανία και η Γαλλία, οι οποίες μαζί με τις ΗΠΑ, έχουν το μονοπώλιο της πώλησης όπλων στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες και σε απολύτως τακτά διαστήματα. Πού θα βρίσκανε άλλωστε πελάτες τόσο μπουνταλάδες όπως εμείς με τους Τούρκους, που ο καθένας από τον φόβο του άλλου, κόβουμε κάθε χρόνο δισεκατομμύρια από το υστέρημά μας και φτωχαίνουμε, για να κάνουμε πιο πλούσιους τους πλούσιους λαούς! Οι οποίοι, αντί για ευχαριστώ, μας κουνάνε το χέρι και μας λένε «Είστε ανίκανοι, διεφθαρμένοι, μας δίνετε ψεύτικα στοιχεία και γι' αυτό είστε ανάξιοι να βρίσκεστε πλάι μας στην Ευρώπη. Εν πάση περιπτώσει για τελευταία φορά σας στέλνουμε δύο Τράπεζες, για να σταθείτε στα πόδια σας, μέχρι να σας διώξουμε από την Ευρώπη». Αυτό μας είπε φωναχτά και κατάμουτρα προχτές η Μέρκελ και μεις ουσιαστικά συμφωνήσαμε μαζί της! Και ήρθαν λοιπόν οι Τράπεζες για να μας σώσουν, ενώ στην πραγματικότητα τα χρήματα που μας δίνουν, θα πάνε τελικά στην Γερμανία και την Γαλλία, γιατί τους χρωστάμε ακόμα για τα όπλα που αγοράσαμε και γιατί ακόμα και τώρα, στο μέσον αυτής της μεγάλης κρίσης, αγοράζουμε υποβρύχια από την Γερμανία της Μέρκελ!
Το Μνημόνιο
Και φτάνουμε στο Μνημόνιο, δηλαδή στους όρους με τους οποίους δέχθηκαν να μας «βοηθήσουν».
Σχετικά με το θέμα αυτό, ας μου επιτραπεί να δώσω τον λόγο στον Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κ. Γεώργιο Κασιμάτη, που είχε την καλωσύνη να γράψει τα ακόλουθα, ειδικά για την παρούσα ομιλία μου:
«Όλος ο κόσμος», γράφει ο Καθηγητής, «μιλάει καθημερινά για το "Μνημόνιο", με το οποίο παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων. Μαζί με το "Μνημόνιο" και βάση του Μνημονίου είναι η Σύμβαση Δανείου που υπέγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση με τα 15 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Οι όροι αυτής της σύμβασης δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος. Προσβάλλουν και τον ελληνικό λαό και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Θα αναφερθώ μόνο σε έναν όρο, από τους πολλούς που εξευτελίζουν την Ελλάδα: τον όρο παραίτησης από την εθνική κυριαρχία. Ναι, όπως το ακούσατε: Παραίτηση από την εθνική κυριαρχία υπέρ των δανειστών της Ελλάδας σε περίπτωση που δεν θα μπορέσει να πληρώσει το χρέος της.
Το σχετικό κείμενο της σύμβασης, υπάρχει σε δύο διατυπώσεις: Αναφέρω την πιο απλή: "Ούτε ο Δανειολήπτης (δηλαδή η Ελλάδα) ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο σε περίπτωση: δίκης, κατάσχεσης (συντηρητικής ή αναγκαστικής) είτε αναγκαστικής εκτέλεσης και σε οποιαδήποτε περίπτωση άλλης ενέργειας ή διαδικασίας σχετικά με τη Σύμβαση".
Σε άλλη θέση της Σύμβασης ορίζεται ότι η Ελλάδα παραιτείται από τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας "αμετάκλητα και άνευ όρων".
Ένας τέτοιος όρος δεν υπογράφεται ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο. Έναν τέτοιον όρο μόνο ένας Shylock μπορούσε να σκεφθεί. Τέτοιος όρος μπαίνει για πρώτη φορά σε σύμβαση δανείου στην ιστορία της ανθρωπότητας».
Η Ευρώπη των Τραπεζών
Άλλωστε ο ίδιος ο Ευρωπαίος αξιωματούχος κ. Γιούνγκερ δήλωσε ότι εγνώριζε από πολύ καιρό την οικονομική κατρακύλα της Ελλάδας με τα συνεχή και υπέρογκα δάνεια που συνήπτε με κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες, όμως δεν μιλούσε, γιατί αυτό θα ήταν σε βάρος των συμφερόντων αυτών των χωρών. Αναφέρεται φυσικά στην δεκαετία του ΄80, τότε που το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από το 32% στο 112% του ΑΕΠ. (Υπενθυμίζω εδώ ότι από το 112% του 1990 έως το 2009 το χρέος αυξήθηκε μόνο κατά 20% του ΑΕΠ και όσα λέγονται περί διπλασιασμού και τριπλασιασμού αποτελούν κακοήθη προπαγάνδα. Σήμερα (2010) το χρέος βρίσκεται στο 132-135% του ΑΕΠ και για το 2011 προβλέπεται άνοδος κατά 10 μονάδες).
Με άλλα λόγια οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Σημίτη και Κ. Καραμανλή ευθύνονται για το 20% ενώ οι Κυβερνήσεις του Ανδρέα και του Γιώργου για το 70% της ανόδου ο πρώτος και για 10% ο δεύτερος μέσα σε ένα χρόνο, αποδεικνύοντας έτσι ότι αυτοί ήταν και είναι και σήμερα οι κυρίως υπεύθυνοι για την ουσιαστική πτώχευση της χώρας. Εάν στα δάνεια αυτά προστεθούν τα υπόλοιπα 110 δισ. που υποσχέθηκαν οι δανειστές μας για το 2011, τότε το χρέος θα εκτιναχθεί σε ύψη που θα δέσουν τη χώρα μας χειροπόδαρα και θα την οδηγήσουν σε μόνιμη υπανάπτυξη και ακόμα πιο στυγνή οικονομική εξάρτηση.
Η αναφορά του Γιούνγκερ σε ευρωπαϊκές χώρες σηματοδοτεί κυρίως την Γερμανία και την Γαλλία, των οποίων ένα μεγάλο μέρος των δανείων τους προς τη χώρα μας αφορούσε την προμήθεια πολεμικού υλικού. Και είναι αν μη τι άλλο υποκριτικό και απαράδεκτο να μας κατηγορούν για διαφθορά και κακοδιαχείριση όταν γνώριζαν ότι μας οδηγούσαν στην πτώχευση συστηματικά για να πλουτίζουν. Και αυτή ήταν η αλήθεια που εγνώριζε ο Γιούνγκερ, ο οποίος όμως από αλληλεγγύη προς τους θύτες δεν έκανε τίποτα για να προφυλάξει το θύμα.
Αυτή είναι η αληθινή εικόνα της Ευρώπης που μας την έκρυβαν έως τώρα. Δηλαδή μια μικρή ομάδα πλουσίων, που χάρη στις πολεμικές τους βιομηχανίες δηλαδή την εξαγωγή του μαύρου θανάτου, έχουν κυρίαρχη οικονομική θέση που βλέπει αφ' υψηλού τους υπόλοιπους μικρούς και ασήμαντους λαούς, για να φτάσουμε στην πρόσφατη αποκάλυψη του πραγματικού τους -καθαρά δικτατορικού χαρακτήρα- προσώπου, του ντουέτου Μέρκελ-Σαρκοζί, που ζήτησαν και επέβαλαν τιμωρίες για όλους εμάς που είμαστε καλοί μόνο αν μπορούν να κερδίζουν από το υστέρημά μας, όπως το έκαναν συστηματικά έως τώρα.
Αφού αυτή είναι η πραγματικότητα της Ευρώπης, που τόσο κυνικά την περιέγραψε ο κ. Γιούνγκερ, πώς είναι δυνατόν να παραδίδουμε την διαχείριση της εθνικής μας οικονομίας στους τραπεζικούς της εκπροσώπους; Πώς ξαφνικά χάθηκε η εθνική μας υπερηφάνεια, η τιμή μας, η αξιοπρέπειά μας; Πώς λησμονήθηκαν οι αγώνες μας που στο σύνολό τους έγιναν για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της τιμής αυτής της μικρής αλλά τόσο υπερήφανης χώρας;
Όσον αφορά την δικαιολογία ότι χάρη στην Τρόϊκα η Κυβέρνηση τολμά να κάνει αυτές τις σωτήριες τομές στο Δημόσιο και στην Κοινωνία, πρέπει να μας κάνει όλους να ντρεπόμαστε, αν δεχθούμε ότι θα έπρεπε να έρθουν ως επιτηρητές μερικοί ξένοι υπάλληλοι, για να αντικαταστήσουν τους εκλεγμένους εκπροσώπους ενός λαού και μάλιστα την ίδια την Κυβέρνηση, λες και εμείς είμαστε ανίκανοι, υπανάπτυκτοι, άτολμοι και δειλοί για να κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές. Όπως όμως θα δούμε παρακάτω, πότε και από ποιους όφειλαν να γίνουν αυτές οι απαραίτητες αλλαγές, που επί τόσες δεκαετίες αποτελούσαν τροχοπέδη στην εθνική μας ανάπτυξη
Σ' αυτή την κακοήθη προσβολή που μας γίνεται, η απάντηση ενός υπερήφανου λαού οφείλει να είναι μία και μόνη:Σταματάμε να αγοράζουμε πολεμικά όπλα απ' αυτές τις δύο χώρες, την Γερμανία και την Γαλλία.
Και τι θα γίνει με την άμυνά μας;
Το πρώτο που θα πρέπει να κάνουμε άμεσα, είναι να προτείνουμε στους Τούρκους μια ειδική συνάντηση με θέμα την αμοιβαία ελάττωση των εξοπλισμών.
Το δεύτερο να απευθυνθούμε στην Ρωσία και την Κίνα, οι οποίες είναι πολύ πιθανό όχι μόνο να μας χρεώσουν φθηνότερα αλλά και να είναι διατεθειμένες να πληρωθούν είτε σε είδος είτε με τη δημιουργία κοινοπραξιών, όπως έγινε με την Cosco, σε μια σειρά έργα που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της χώρας.
Αντί να πουλάμε λοιπόν στους Άραβες μεγιστάνες με επαχθείς και ουσιαστικά αντιαναπτυξιακούς όρους τους Αστακούς, τα ναυπηγεία και ευαίσθητες περιοχές όπως το Ελληνικό, αξίζει ο κόπος να διερευνήσουμε εάν η Ρωσία και η Κίνα είναι διατεθειμένες να δημιουργήσουν μαζί μας με τη μορφή κοινοπραξιών, μονάδες που να αξιοποιούν τον φυσικό μας πλούτο χωρίς να θίγονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αναφέρουν ότι η Ελλάδα ευρισκόμενη σε κακή οικονομική κατάσταση και στα πρόθυρα πτωχεύσεως, δέχθηκε προ καιρού προτάσεις
1. Από την Κίνα η οποία λέγοντας ότι θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, μας προτείνει
- Να μας ξεπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος, χωρίς αντάλλαγμα (τι είναι το χρέος της Ελλάδας για τις οικονομικές δυνατότητες της Κίνας;)
- Να μας δανείσει όποιο ποσό είναι αναγκαίο για την λειτουργία της χώρας, με 1% (έναντι 6,7% των Γερμανών)
- Να μας στείλει όσους τουρίστες θέλουμε ή έστω όσους έχουμε την υποδομή να φιλοξενήσουμε.
2. Από την Ρωσία για οιαδήποτε βοήθεια, οικονομική και μη με προϋπόθεση να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του περίφημου αγωγού και να της δοθεί η δυνατότητα επισκευής πολεμικών της πλοίων στην Σύρο (όπως ήταν και παλαιότερα με τα «εμπορικά» της πλοία).
Η απάντηση της Κυβέρνησης: Ο Χ Ι, δεν συμφωνούμε!
Και σαν επίλογος όλων αυτών, προφανώς συνεχίζει να υφίσταται το γνωστό προ δεκαετιών θέμα του τεράστιου ορυκτού πλούτου της χώρας μας, για τον οποίο όποιος τολμούσε να μιλήσει, χαρακτηριζόταν από γραφικός έως ψυχοπαθής (τώρα τελευταία άρχισαν επιτέλους τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το θέμα). Η Ελλάδα λένε, όχι μόνο είναι πνιγμένη στο πετρέλαιο, αλλά διαθέτει και χρυσό, ουράνιο, όσμιο, βωξίτη.
Απάντηση της Κυβέρνησης: Σε όλα ΟΧΙ !
Θα έλεγα ακόμα ότι αν αληθεύει ότι έγιναν αυτές οι προτάσεις, τότε είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε την εξόφληση του δημοσίου χρέους των 350 περίπου δισ. Ευρώ προτείνοντας στους Ρώσους και στους Κινέζους άλλους τρόπους αποπληρωμής, όπως είναι λ.χ. οι κοινοπραξίες που προανέφερα ή ακόμα και η πληρωμή ενός μέρους σε είδος κυρίως από την αγροτική μας παραγωγή, που μ' αυτόν τον τρόπο θα αναζωογονηθεί.
Το δημόσιο χρέος
Ας περάσω τώρα στο θέμα των ευθυνών για την τρομακτική πράγματι διόγκωση του χρέους που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση. Όλα τα στοιχεία μάς δείχνουν ότι ο βασικός υπεύθυνος για την ιλιγγιώδη άνοδο του Δημοσίου Χρέους που από τα 32% του ΑΕΠ στα 1981 εκτοξεύθηκε μέσα σε μια δεκαετία στο 112% καθιστώντας έκτοτε τη χώρα μας δέσμια των υπέρογκων τόκων που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση, ήταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ το διάσημα μεταξύ 1981 και 1989.
Είναι δε ενδεικτικό το ότι, όπως σημειώνουν πολλοί έγκριτοι οικονομολόγοι, από το 1990 έως το 2009 οι τρεις Κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Σημίτη και Κ. Καραμανλή αύξησαν το χρέος μόνο κατά 20 μονάδες, δηλαδή το παρέδωσαν στην Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου στα 132% του ΑΕΠ. Και ακόμα ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών των 20 μονάδων πήγε στην εξόφληση των τόκων. Ενδεικτικά σημειώνουμε -για να καταλάβει κανείς το μέγεθος των τόκων- ότι στα 2011 θα πληρώσουμε για τόκους και χρεολύσια 45 δισ. Θα πρέπει επίσης να πούμε ότι και σήμερα με την Τρόϊκα ακολουθούμε τον ίδιο εσφαλμένο δρόμο της διόγκωσης των τόκων.
Ήδη το 2011 το δημόσιο χρέος θα φτάσει στο 145% του ΑΕΠ, δηλαδή μόνο σε ένα χρόνο η σημερινή κυβέρνηση αύξησε το χρέος κατά 12 μονάδες, ενώ όπως είδαμε οι τρεις κυβερνήσεις μέσα σε 19 χρόνια το αύξησαν μόνο κατά 20 μονάδες. Όταν μάλιστα προστεθεί το ευρωπαϊκό δάνειο των 110 δισ., για τα οποία επαίρεται η Κυβέρνηση, τότε το Δημόσιο Χρέος θα εκτιναχθεί σε τέτοια ύψη, ώστε δεν θα φτάνουν πια τα ετήσια συνολικά μας έσοδα για να καλύψουμε τους κολοσσιαίους τόκους. Δηλαδή θα φθάσουμε στο σημείο, ο ετήσιος μόχθος του λαού μας όχι μόνο να μη φτάνει για να ζήσουμε αλλά να πρέπει να επαιτούμε από τρίτους, προκειμένου να σταθούμε στα πόδια μας. Η θέση μας τότε θα είναι όπως ενός ζητιάνου που απλώνει το χέρι του για ένα κομμάτι ξερό ψωμί.
Από την άλλη πλευρά, για την επιτακτική ανάγκη να ακολουθηθεί μια αναπτυξιακή πολιτική, όχι μόνο δεν γίνεται τίποτα αλλά αντιθέτως το σύνολο των μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση οδηγεί σε όλο και πιο βαθειά ύφεση.
Διερωτάται κανείς τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει και στους 12 μήνες που κυβερνά αυτή η κυβέρνηση δεν έχει πάρει ούτε ένα αξιόλογο αναπτυξιακό μέτρο. Όσο για τις ξένες επενδύσεις, ο κ. Πρωθυπουργός δεν είχε να αναφέρει παρά μόνο την Κινέζικη Cosco, της οποίας η παρουσία όπως είναι γνωστό, πολεμήθηκε με φανατισμό από το ΠΑΣΟΚ και επέζησε μόνο και μόνο γιατί οι Κινέζοι φρόντισαν να θέσουν σκληρούς οικονομικούς όρους σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν θα τηρούσε τους όρους του συμβολαίου. Για τον λόγο αυτό ως φαίνεται, δεν επέμειναν οι Αμερικανοί να ματαιωθεί, όπως έκαναν με τον αγωγό του Μπουργκάς, που ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε, γιατί δεν ήταν διατεθειμένοι προφανώς να αναλάβουν οι ίδιοι το βάρος των αποζημιώσεων λόγω της ακυρώσεως του συμβολαίου με την Cosco.
Και μιας και αναφερθήκαμε στον αγωγό, άραγε πιστεύει κανείς ότι οι Βούλγαροι ανακάλυψαν ξαφνικά ότι μολύνει το περιβάλλον; Και θα ήταν ποτέ δυνατόν μια οποιαδήποτε κυβέρνηση και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης όπως τώρα, να πετάει στον κάλαθο των αχρήστων μια τόσο σημαντική συμφωνία, εάν δεν υπήρχαν άλλοι λόγοι να το κάνει; Όπως όμως φαίνεται, τα συμφέροντα και η πολιτική των ΗΠΑ είναι για την σημερινή κυβέρνηση πολύ ανώτερα από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η γυμνή αλήθεια, που δείχνει ακόμα και στους πιο δύσπιστους τον βαθμό της εξάρτησης της χώρας μας, όπως επίσης αποκαλύπτει και τον ρόλο του ΔΝΤ για μια βαθύτερη διείσδυση της ξένης εξάρτησης, ώστε η Ελλάδα να μεταβληθεί όπως το Κόσοβο, η Αλβανία και τα Σκόπια σε ένα απλό προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Πώς όμως σκέφθηκε η κυβέρνηση να μας βγάλει από την κρίση, όταν από τη μια πλευρά τα οικονομικά και κοινωνικά της μέτρα μας βυθίζουν στην οικονομική ύφεση, στον πληθωρισμό, στην ανεργία και στην σταδιακή οικονομική εξαθλίωση του λαού ξεκινώντας από τα ασθενέστερα στρώματα, ενώ από την άλλη δεν δημιουργεί το παραμικρό αντίβαρο με την προώθηση της ανάπτυξης, της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και με τα μεγάλα δημόσια έργα, που θα μπορέσουν κάποτε να εξισορροπήσουν τις σημερινές απώλειες, ώστε να φτάσουμε σε σημείο να μην έχουμε ανάγκη να δανειζόμαστε τόσο μεγάλα ποσά, για να επιβιώσουμε.
Αντίθετα, αυτή η ψαλίδα ανάμεσα στην αρνητική και τη θετική πορεία της χώρας αντί να αρχίσει να κλείνει, γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη, σε βαθμό που να σκέφτεται κανείς σοβαρά σε ποιο επίπεδο μη αναστρέψιμης υπανάπτυξης οδηγείται η χώρα και για ποιο λόγο.
Όπως για ποιο λόγο ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο εκλογών, αφού είναι πασίγνωστο ότι οι διαβόητοι δανειστές μας αναμένουν το παραμικρό αρνητικό σημάδι για μια ενδεχόμενη κοινωνική αναταραχή, για να ξεκινήσουν να ξαναανεβάζουν τα spread σε δυσθεώρητα ύψη. Δηλαδή εκεί που είχε αρχίσει μια αργή αλλά σταθερή πτώση τους, που μας άφηνε μια μικρή έστω ελπίδα ότι κάποια μέρα θα μπορούσαμε να δανειστούμε με κάποιο λογικό επιτόκιο, όπως πριν, έρχεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός που αναποδογυρίζει την καρδάρα, για να φτάσουμε και πάλι στο σημείο μηδέν. Δηλαδή μπροστά στον εφιάλτη της πτώχευσης, οπότε δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη συνέχιση επ' αόριστον του ΔΝΤ, της Τρόϊκα και του Μνημονίου. Είναι τάχα τυχαίο; Δεν νομίζω...
Ουγγαρία
Υπάρχει τάχα κι άλλος δρόμος για να απαλλαγούμε από την κηδεμονία του ΔΝΤ και την Τράπεζα της Ευρώπης; Ο έγκριτος δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ μας βοήθησε να τον ανακαλύψουμε. Είναι ένας δρόμος μέσα από το ίδιο το σύστημα, μιας και προέρχεται από την κυβερνητική αλλαγή που έγινε πριν μερικούς μήνες στην Ουγγαρία. Η οποία όπως είναι γνωστό είναι κι αυτή μέλος της Ευρώπης των 27 και είχε και κείνη την ατυχία να γνωρίσει όπως κι εμείς τα ευεργετικά αποτελέσματα της παρουσίας της γνωστής Τρόϊκας. Που την είχαν καλέσει κι εκεί οι Ούγγροι σοσιαλιστές για να τους σώσουν.
Ήρθε λοιπόν η επάρατη δεξιά, η οποία χωρίς χρονοτριβή μπήκε στο έργο της λύτρωσης της χώρας από τα δεσμά του ΔΝΤ κλπ. Το γεγονός αυτό έθιξε την γαλλική εφημερίδα «Μοντ», γιατί όπως γράφει, η κυβέρνηση της Ουγγαρίας « δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. και των διεθνών οργανισμών». Έτσι όμως, όπως γράφει η γαλλική εφημερίδα, η νέα κυβέρνηση «κέρδισε τον διεθνή θαυμασμό για την τόλμη της ηγεσίας της με την άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική της εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της».
Και συνεχίζουν - αυτή τη φορά οι Times της Νέας Υόρκης: «Προκαλώντας τους πιστωτές της η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού». Και υπογραμμίζουν «Αυτή η προκλητική στάση αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη πίεση για δημοσιονομική ορθότητα». Στο μεταξύ ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών είπε σχετικά με το «Μνημόνιο»: "Δηλώσαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμμιά περίπτωση λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας."
Η δε Γερμανική εφημερίδα Franfurter Allgemeine γράφει:
«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας. Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την "εθνική συνοχή". ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ! Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων. Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους. Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρελάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν. «Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει. Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να 'τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος! «Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος στο 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων. Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών! « ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ "ΓΔΑΡΑΤΕ" ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ! »
Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.
«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» είναι το συμπέρασμα της γερμανικής "Franfurter Allgemeine" την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο.
Τι είναι και τι θέλει το ΔΝΤ
Ο δημοσιογράφος Φώτης Παπούλιας στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 31 Οκτωβρίου 2010 αναφέρεται στο ερώτημα: «Τι μπορεί να συνδέει τη CIA και τις ανακριτικές τεχνικές που χρησιμοποιεί με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα;» και συνεχίζει αναφερόμενος σε ανατριχιαστικές κυριολεκτικά λεπτομέρειες. Όπως λχ. την αποκάλυψη της Καναδής δημοσιογράφου και καθηγήτριας Πανεπιστημίου Ναόμι Κλάϊν ότι η «θεραπεία του σοκ» που η CIA εφαρμόζει από τις αρχές της δεκαετίας του ΄50 βρίσκει άμεση εφαρμογή στις μεθόδους που προτείνει το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα για να φέρουν στον ίδιο δρόμο παραστρατημένες οικονομίες!
«Σύμφωνα με μελέτες που είχαν δημοσιευθεί τις δεκαετίες του '60 και του '70, ο επικεφαλής των πειραμάτων της CIA τη δεκαετία του '50, δόκτωρ Γιούεν Κάμερον, πίστευε ότι ο μοναδικός τρόπος για να διδάξει στους «ασθενείς» του νέους, υγιείς, τρόπους συμπεριφοράς ήταν να διεισδύσει στο μυαλό τους και να σπάσει τα παλιά παθολογικά νοητικά σχήματα. Αυτή η μαζική απώλεια όλων των αναμνήσεων ήταν η ουσία της θεραπείας για να ωθηθεί ο ασθενής σε νέο στάδιο ανάπτυξης. Οταν με μια σειρά αλλεπάλληλων ηλεκτροσόκ είχε επιτευχθεί η «πλήρης αποδόμηση» της προσωπικότητας του ασθενούς, μπορούσε πλέον να αρχίσει η ψυχική καθοδήγηση.
Το έργο του Κάμερον ζήλεψε ο οικονομολόγος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ο «πολύς» και μακαρίτης πλέον Μίλτον Φρίντμαν:
«Αντί για τα ηλεκτροσόκ συνιστούσε πως, όταν η οικονομία υπόκειται σε στρεβλώσεις, μόνο η πρόκληση οδυνηρών σοκ, το «πικρό φάρμακο» όπως το ονόμαζε, μπορούσε να την επαναφέρει στην υγιή κατάσταση. Έγραφε το 1982: «Όταν ξεσπάει μια κρίση, πρέπει να αναπτύσσουμε πολιτικές έως ότου το πολιτικά αδύνατο καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο». Δηλαδή «οι ηγέτες είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι είναι ή ισχυρίζονται ότι είναι αναγκαίο για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι περίοδοι κρίσης είναι περίοδοι αναστολής της δημοκρατίας». Αν αυτό σας θυμίζει Ελλάδα και τις διαδικασίες υπερψήφισης του μνημονίου ή της βίαιης ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών σχέσεων, μείωσης μισθών και συντάξεων, τότε μάλλον σκέφτεστε ανατρεπτικά...», σχολιάζει ο Έλληνας συντάκτης και συνεχίζει:
«Οι ιθύνοντες του ΔΝΤ υιοθέτησαν τη θεωρία του σοκ επισημαίνοντας, το 1996: «Οι άνθρωποι μπορεί να προβάλλουν αντίσταση σε τμηματικές αλλαγές (π.χ. περικοπή προγραμμάτων υγείας) αλλά, αν συμβούν ταυτόχρονα δεκάδες αλλαγές προς κάθε κατεύθυνση, τότε εδραιώνεται ένα αίσθημα ματαιότητας και ο πληθυσμός περιέρχεται σε κατάσταση αδράνειας». Όπως ακριβώς στα πειράματα του Κάμερον, που οι «ασθενείς» μετά το ηλεκτροσόκ ήταν «χαμένοι». Και, όπως σημείωναν το 2002 τραπεζίτες της Παγκόσμιας Τράπεζας, «μπορεί το σοκ να εξυμνείται ως δημοκρατική διαδικασία, αφού έχουν προηγηθεί εκλογές, ασχέτως αν αγνοείται ύστερα η βούληση του λαού». Όχι, τότε ακόμα δεν είχαν προκύψει «καλλικράτεια διλήμματα» και συνυπολογισμοί ψήφου κατά Γ. Α. Παπανδρέου...
Και αν στα πειράματά του ο Κάμερον χρησιμοποιούσε και ψυχοτρόπα φάρμακα το οικονομικό σοκ βρήκε άξιο συμπαραστάτη του τη διαφθορά. «Η διαφθορά των πάντων, είτε υπάρχει είτε εφευρίσκεται, ευθύνεται για την όποια αποτυχία» υποστηρίζουν στελέχη του ΔΝΤ, μόνο που ξεχνούν ότι χάριν της «διαφθοράς» και του «εξαιρετικά διογκωμένου και ανίκανου δημόσιου τομέα» άνοιγαν οι αγορές για τα σχέδια του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Στα ανακριτικά εγχειρίδια της CIA επισημαίνεται πως οι κρατούμενοι πρέπει να απομονώνονται αμέσως και τονίζεται: «Πρέπει συνεχώς να βρίσκονται υπό καθεστώς σύγχυσης, αποπροσανατολισμού και έκπληξης. Χωρίς αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχει σοκ». Το ίδιο ισχύει και για τις κοινωνίες, όταν όμως ο μηχανισμός του δόγματος του σοκ γίνει συλλογικά κατανοητός, είναι δυσκολότερο να αιφνιδιαστούν ολόκληρες κοινότητες, είναι δυσκολότερο να βρεθούν σε μια κατάσταση σύγχυσης, καθώς γίνονται πιο ανθεκτικές στο σοκ. «Η μνήμη, τόσο η ατομική όσο και η συλλογική, είναι ο μεγαλύτερος αποσοβητής των σοκ» υποστηρίζει η Ναόμι Κλάιν και υπενθυμίζει πως όταν ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα έχασαν τις «χώρες-πελάτες» της Λατινικής Αμερικής, τότε στράφηκαν στην Ευρώπη, για να αναζητήσουν χώρες- «λευκές-σελίδες», ώστε να οικοδομηθούν τα κράτη-πρότυπα...»
Ψάχνοντας στο Ιντερνετ για το ΔΝΤ, ανακάλυψα ένα κεφάλαιο με τον τίτλο «Ενίσχυση στις στρατιωτικές δικτατορίες» τις φιλικές προς τα Αμερικανικά και τα Ευρωπαϊκά συμφέροντα. Επισημαίνεται εκεί η γενικώτερη απάθεια και εχθρικότητα που έχουν προς τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα... Στα 1960 το ΔΝΤ υποστήριξε στην Βραζιλία το δικτατορικό καθεστώς του Castello Branco με δεκάδες δισ. Δολάρια που είχε αρνηθεί στο προηγούμενο εκλεγμένο δημοκρατικό καθεστώς. Τέλος χώρες με δικτατορικό καθεστώς γινόταν μέλη του ΔΝΤ. Όπως: η Αργεντινή, η Βολιβία, η Βραζιλία, η Χιλή του Πινοσέτ, το Ελ Σαλβαντόρ, η Αιθιοπία, η Αϊτή, η Ινδονησία, η Κένυα, η Λιβηρία, Μαλάουι, Νιγηρία, Πακιστάν (σε δύο δικτατορίες από το 1977 μέχρι το 2008), Παραουάη, Φιλιππίνες, Σομαλία, Σουδάν, Ταϋλάνδη, Ζαϊρ (Κονγκό). Όσο για την Ελλάδα, αρκέστηκε στα πειράματα της CIA με ηλεκτρόδια που εφαρμόσανε για πρώτη φορά στα 1967 στην Γενική Ασφάλεια (Μπουμπουλίνας) την εποχή της Χούντας πάνω στους αγωνιστές του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ).
Το ΔΝΤ παντού εφάρμοζε «προγράμματα λιτότητας». Αύξηση φορολογίας κλπ., που απηχούσαν την ιδεολογία και τα συμφέροντα της δυτικής τραπεζιτικής κοινότητας. Στην Αργεντινή η τακτική αυτή οδήγησε στα 2001 σε καταστροφική οικονομική κρίση θίγοντας ιδιαίτερα τους τομείς της υγείας, της παιδείας και της ασφάλειας.
Στην Κένυα το πρόγραμμα δομικών αλλαγών χειροτέρεψε την κατάσταση της χώρας. Από την πλευρά του ο πρώην πρωθυπουργός της Ρουμανίας Ταρισεάνου ισχυρίστηκε ότι από το 2005 το ΔΝΤ κάνει συνεχώς λάθη στις εκτιμήσεις του για την οικονομία της χώρας.
«Η υπογραφή της συμφωνίας Ινδονησίας-ΔΝΤ έγινε τον Ιανουάριο του 1998. Ο «άτυχος πρόεδρος» ήταν ο στρατηγός Σουχάρτο ο οποίος τον Μάιο του ίδιου χρόνου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, ύστερα από ένα μήνα μαζικών διαδηλώσεων. Το πρόγραμμα που επέβαλε το ΔΝΤ στην Ινδονησία, οδήγησε σε διάλυση της οικονομίας, στην ελεύθερη πτώση της ρουπίας, την έκρηξη της ανεργίας και των τιμών. Το 40% του πληθυσμού βρέθηκε κάτω από τα όρια της φτώχειας και οι ταραχές που ξέσπασαν οδήγησαν τον Σουχάρτο, σε παραίτηση, έπειτα από 32 χρόνια αυταρχικής διακυβέρνησης. Πρόεδρος ανέλαβε ο μέχρι τότε αντιπρόεδρος Γ. Χαμπίμπι, η κατάσταση όμως στη χώρα παρέμενε έκρυθμη. Τον επόμενο χρόνο πρόεδρος εξελέγη ύστερα από εκλογές ο Α. Ουαχίντ, για να καθαιρεθεί δύο χρόνια αργότερα από το κοινοβούλιο, για διαφθορά και ανικανότητα.
Η Ινδονησία και οι υπόλοιπες «ασιατικές τίγρεις» που αντιμετώπισαν το φάσμα της χρεοκοπίας το 1997-1998, βρίσκονται πολύ μακριά από την Ελλάδα. Το ίδιο η Αργεντινή και οι άλλες λατινομερικανικές χώρες που βρέθηκαν σε δεινή οικονομική θέση λίγα χρόνια αργότερα. Πλην όμως το χαρακτηριστικό της πολιτικής αστάθειας που συνοδεύει τα προγράμματα σταθερότητας του ΔΝΤ, δεν απαντάται μόνον στις αναπτυσσόμενες χώρες. Και στην Ευρώπη, οι θεραπείες σοκ είχαν τα ίδια πάνω κάτω αποτελέσματα: ύφεση, κοινωνική ένταση και πολιτικές ανακατατάξεις.
Στην Ουγγαρία η συμφωνία με το ΔΝΤ, στο τέλος του 2008, για την παροχή δανείου 25 δισ. δολαρίων οδήγησε στην υποτίμηση του νομίσματος κατά 20% σε πρώτη φάση, πάγωμα των μισθών, κατάργηση του δώρου και μείωση όλων των κοινωνικών δαπανών. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γ. Μπαϊνάι απέτυχε να περάσει το δημοψήφισμα για τις αλλαγές που προωθούσε στους τομείς της υγείας και της παιδείας τη χρονιά του μνημονίου. Συνάντησε αντιστάσεις, κατά περιόδους, όχι πάντως καθολική κοινωνική αντίδραση. Στις εκλογές του Απριλίου 2010 συγκέντρωσε ποσοστό 19,3%. Ο δεξιός συνασπισμός (Fidesz) του Β. Ορμπαν, που είχε εναντιωθεί στην συμφωνία με το ΔΝΤ, πήρε τις εκλογές με 52,7%».
Τέλος στο λιμάνι της Κωστάντζας (Ρουμανία) η Ε.Ε. άρχισε να διανέμει συσσίτιο στους 73.000 άπορους που εφοδιάστηκαν με κουπόνια. Έτσι στήνονται καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό.
Το συσσίτιο με την υπογραφή της ΕΟΚ περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αλεύρι, ζυμαρικά και ζάχαρη. Λέτε κι εμείς να υποχρεωθούμε κάποτε να γυρίσουμε το ρολόι της ιστορίας στα 1942, στην γερμανική κατοχή, τότε που άρχισαν να λειτουργούν τα δημόσια συσσίτια χάρη στα οποία επέζησαν τελικά οι Αθηναίοι... Λες και κάποιο χέρι έχει αποφασίσει να σβήσει την ιστορία 70 χρόνων αυτής της χώρας, που για να φτάσει εδώ που έφτασε χρειάστηκε να θυσιαστούν γενιές πατριωτών και να ποτιστεί το ελληνικό χώμα με ποταμούς δακρύων και αιμάτων.
Ας μου επιτραπεί να αφιερώσω το κεφάλαιο αυτό στην πρόσφατη δήλωση του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους «Εγώ αποφάσισα και διέταξα να γίνονται βασανιστήρια». Δήλωση που σπιλώνει για πάντα την μεγάλη αυτή χώρα με το στίγμα της ανάδειξης των βασανισμών εναντίον αιχμαλώτων ως επίσημης κρατικής πρακτικής. Με άλλα λόγια η ανθρώπινη κτηνωδία σε όλο της το μεγαλείο !
Γιατί πράξεις κτηνώδεις όπως οι βασανισμοί
όταν λέγονται χωρίς να γίνονται, αποτελούν ηλιθιότητα
όταν γίνονται χωρίς να λέγονται, βαρβαρότητα
και όταν γίνονται και λέγονται, κτηνωδία.
Τι έχουν να πουν άραγε επ' αυτού οι Αμερικανοί και οι φίλοι και συνεργάτες τους για την ομολογία ενός Προέδρου της χώρας τους;
Το ΔΝΤ λοιπόν δεν είναι μια συνηθισμένη Τράπεζα που δέχθηκε να μας δανείσει από καλωσύνη και συμπόνοια αλλά προ παντός ένας πολιτικός οργανισμός στην υπηρεσία των συμφερόντων των ΗΠΑ. Εάν η αμερικανική πολεμική μηχανή έχει αποστολή της να υπηρετεί με βίαια μέσα την ιμπεριαλιστική της πολιτική, το ΔΝΤ είναι ο άλλος σιδηρούς της βραχίων, που με διαφορετικούς τρόπους, δηλαδή τον έλεγχο της οικονομίας, διεισδύει στο εσωτερικό μιας χώρας, προκειμένου να την οδηγήσει στο σημείο εκείνο οικονομικής και κοινωνικής αποσύνθεσης, που θα την μεταβάλει σε ένα πειθήνιο πιόνι πάνω στην σκακιέρα της πλανητικής της στρατηγικής.
Η επιχείρηση υποβάθμισης
Άλλωστε η έλευση του ΔΝΤ στη χώρα μας είναι το κερασάκι επάνω στην τούρτα μιας σειράς επεμβάσεων, που ξεκίνησαν από το 1974 και που άλλαζαν συστηματικά τον κοινωνικό, πολιτικό, μορφωτικό, ηθικό και πολιτιστικό χάρτη της χώρας. Τα φαινόμενα εξάπλωσης της υποκουλτούρας, της διαφθοράς και της πτώσης του ήθους και του μορφωτικού μας επιπέδου δεν προέκυψαν εξ ουρανού αιφνιδιαστικά αλλά δημιουργήθηκαν συστηματικά και επίμονα χάρη σε συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες σε όλους τους χώρους του εθνικού μας γίγνεσθαι, ώστε φτάνοντας κάποτε στο τελευταίο στάδιο με την απειλή της πτώχευσης να είναι ο λαός από κάθε άποψη αφοπλισμένος και να καταστεί εύκολη λεία στα σατανικά σχέδια που έφτασαν στο σημείο να μας κάνουν να ξεχάσουμε ακόμα και το ότι είμαστε Έλληνες!
Οι υπεύθυνοι της συστηματικής προσπάθειας για την κατεδάφιση της Ελληνικότητας, του Έθνους, της Ιστορίας μας και του Πολιτισμού μας, που ο καθένας γνωρίζει ποιοι είναι και ποιοι τους στηρίζουν, αποτελούν ένα κρίκο στην αλυσσίδα των αρνητικών ενεργειών που προανέφερα, των οποίων οι επιπτώσεις φαίνονται σήμερα καθαρά από τις αντιδράσεις και τη στάση του λαού μας μπροστά στην λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων:
Λαός ζαλισμένος, αμήχανος, φοβισμένος, αποπροσανατολισμένος αλλά και θυμωμένος, που δεν έχει καταλάβει ακόμα τι του συμβαίνει και γι' αυτό πιάνεται από τα μαλλιά του για να μην πνιγεί.
Μάλιστα αυτοί οι κύκλοι που ανέλαβαν την αποδόμηση του εθνικού, ιστορικού και παραδοσιακού μας χαρακτήρα, αγκαλιάστηκαν από την παρούσα κυβέρνηση τοποθετούμενοι σε υψηλές θέσεις στον πιο ευαίσθητο τομέα της διάπλασης της σκέψης, της συνείδησης και του χαρακτήρα των νέων Ελληνίδων και Ελλήνων, στο Υπουργείο Παιδείας. Είναι δε χαρακτηριστικό το ότι δόθηκαν νέα ονόματα στα Υπουργεία, μόνο και μόνο για να εξαλειφθεί η λέξη «Εθνικό, Εθνικός». Όπως και η Μακεδονία και το Αιγαίο (άραγε ποιους ενοχλούν;). Σκεφτείτε επί τέλους, αγαπητοί συμπατριώτες, δίχως τον φανατισμό των κομματικών παρωπίδων. Κατά τη γνώμη σας τι σηματοδοτεί αυτή η απέχθεια προς την λέξη «Έθνος»; Ποιος έχει συμφέρον να εξαλείψει την λέξη και την έννοια «Έθνος», που αποτελεί την κύρια συγκολλητική δύναμη που μας ενώνει όλους, Δεξιούς, Κεντρώους, Αριστερούς, πλούσιους, φτωχούς, μορφωμένους, αμόρφωτους, όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, που αν τύχει να ενωθούν όλοι μαζί και σχηματίσουν μια γροθιά, όπως έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, αποτελούν δύναμη που μπορεί όχι μόνο να αντισταθεί αλλά και να νικήσει;
Τέχνη για όλο τον Λαό
Σκεφτείτε ακόμα, ποιο συμφέρον μπορεί να έχει ένας άνθρωπος όπως εγώ, στην ηλικία που βρίσκομαι και που μπορώ να πω ότι τα έχω όλα, επιτυχία, φήμη, δόξα και προ παντός την αγάπη όλων των Ελλήνων χωρίς διακρίσεις; Κι εγώ σας αγαπώ όλους αδιακρίτως και μου προξενεί πόνο όταν είμαι αναγκασμένος να αποκαλύπτω και να καταγγέλλω συμπατριώτες μου για πράξεις για τις οποίες είμαι βέβαιος ότι βλάπτουν τη χώρα και τον λαό μας.
Γι' αυτό σας παρακαλώ, μην προτρέξετε να με καταδικάσετε και να με τοποθετήσετε εδώ ή εκεί χωρίς να ακούσετε, έστω για τελευταία φορά αυτά που σας λέω, γιατί ειλικρινά δεν ανήκω πουθενά αλλά μόνο στην Ελλάδα και η μόνη μου έγνοια είναι το συμφέρον όλου του λαού μας χωρίς διακρίσεις.
Το ίδιο και ως καλλιτέχνης θεωρώ τον εαυτό μου από τους λίγους που αποφάσισαν να γράψουν έργα για όλο τον λαό και όχι για μια μειοψηφία μορφωμένων, που δήθεν μόνο αυτοί καταλαβαίνουν έργα δύσκολα όπως είναι οι Συμφωνίες, τα Ορατόρια και οι Όπερες. Πρέπει να ξέρετε ότι ο κίνδυνος να γίνω κατανοητός από όλους τους Έλληνες ήταν πολύ μεγάλος, γιατί κινδύνευε η τέχνη μου να διαλυθεί μέσα στο πλήθος. Να γίνω αντί για λαϊκός, λαϊκιστής. Εύκολος, φτηνός. Εγώ όμως το διακινδύνευσα και είναι σαν να ήθελα να βάψω με το χρώμα της μουσικής μου όχι την πρόσοψη ενός σπιτιού ούτε μια γούρνα νερό αλλά όλο το Αιγαίο, δηλαδή να μπορέσει η μουσική μου όχι μόνο το τραγούδι αλλά και το Ορατόριο, όπως είναι το Άξιον Εστί, να φτάσει σε όλο τον λαό μας και να αγγίξει όλες τις καρδιές χωρίς διάκριση.
Το Πολιτιστικό μας Κίνημα
Και είναι ευτύχημα ότι η προσπάθειά μου αυτή βρήκε στην δεκαετία του εξήντα γόνιμο χώμα για να φυτευτεί και να καρπίσει: ένα Λαό και προ παντός μια νεολαία, που διψούσαν για ελληνική τέχνη, για ελληνικό πολιτισμό και μια πλειάδα συνθετών και ποιητών με ταλέντο, προσωπικότητα, έμπνευση και θέληση να αφιερώσουν το έργο τους στην Ελλάδα και στον Ελληνικό Λαό.
Και έτσι έγινε ένα κίνημα πρωτοφανές στα χρονικά όλων των λαών και όλων των εποχών εκτός από την εποχή της αρχαίας Αθήνας, τότε που διανοητές, καλλιτέχνες και λαός, όλοι μαζί, δημιουργούσαν ένα πνευματικό θαύμα αξεπέραστο σε τόλμη και ποιότητα ακόμα και ως σήμερα.
Και πόσο περήφανοι, αλήθεια, θα έπρεπε να είμαστε εμείς οι νεοέλληνες, γιατί μιλάμε με κείνους την ίδια γλώσσα και ακούμε την ίδια μουσική όπως έφτασε στις μέρες μας με ενδιάμεσο το Βυζάντιο και τους εκκλησιαστικούς του ύμνους, το δημοτικό τραγούδι και στη συνέχεια το ρεμπέτικο και την λαϊκή μας μουσική... Και πόσο πολύ θα έπρεπε η δημόσια Παιδεία μας να επικεντρώσει την αγωγή των παιδιών μας πάνω στον πλούτο αυτής της μοναδικής στον κόσμο πνευματικής συνέχειας, ώστε να μεγαλώνουν δυνατοί και περήφανοι για την πατρίδα τους...
Αντί γι' αυτό κάποιοι βάλθηκαν να κόψουν τον κορμό αυτού του μοναδικού δέντρου και τώρα τελευταία έφτασαν στο σημείο να προσπαθούν να το ξεριζώσουν.
Αυτό όμως όχι! Δεν θα το επιτρέψουμε και ας μας κατηγορήσουν για εθνικιστές και άλλες αηδίες. Εάν το να πιστεύεις και να αγαπάς τις ρίζες σου ονομάζεται απ' αυτούς «εθνικισμός», τότε είμαι ο πρώτος που θα πω ότι ό,τι καλλίτερο, υψηλότερο και ωραιότερο γνώρισα στη ζωή μου, είναι αυτή η μικρή πατρίδα μου, η τωρινή, η χθεσινή, η αιώνια...
Κι αυτό το πρωτοφανές κίνημα που δημιουργήθηκε στην χώρα μας, ενέπνευσε τον λαό μας σε σημείο που να τον κάνει ωραιότερο, καλλίτερο, ωριμότερο, πιο υπεύθυνο και τελικά πιο δυνατό και γι' αυτό πιο επικίνδυνο για τους εχθρούς μας.
Η εντολή Κίσινγκερ - Κύπρος
Και ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Κίσινγκερ ήταν ένας απ' αυτούς. Και μάλιστα ο πιο δυνατός και ο πιο επικίνδυνος, γιατί είχε πίσω του την τεράστια δύναμη της Αμερικής. Αλήθεια, μήπως καταλάβατε εσείς γιατί μας μισούν τόσο πολύ οι Αμερικανοί; Τι τους κάναμε; Μήπως όλοι οι κυβερνήτες μας από τον Εμφύλιο έως σήμερα δεν ήταν και δεν είναι πειθήνια όργανά τους; Μήπως η ελληνική ολιγαρχία δεν τους έστρωνε και δεν τους στρώνει δουλικά βελούδινο χαλί για να περάσουν;
Θα αναφερθώ εδώ σε δύο «σενάρια συνωμοσίας» μεταξύ των άλλων, που αρέσκομαι να κάνω γενικά και πιο ειδικά στο κείμενο αυτό, περιγράφοντας διάφορες ανεξήγητες αρνητικές παρεμβάσεις και αποτελέσματα, για τις οποίες εάν αποκλεισθεί ο ξένος παράγοντας, θα πρέπει να δεχθούμε ότι είμαστε λαός αυτοκτονικός.
Γιατί λοιπόν μας καταδίκασαν στο σκοτάδι μιας επτάχρονης στρατιωτικής τυραννίας, της οποίας κρατούσαν τα νήματα; Γιατί με τις μηχανορραφίες του κ. Κίσινγκερ προσωπικά, δημιουργήθηκαν στην Κύπρο οι προϋποθέσεις για την εισβολή του τουρκικού στρατού (για τον οποίο δεν έκρυβε την συμπάθειά του), για να χάσει ο ελληνισμός το 40% του νησιού; Μια ξένη κατοχή που παρατείνεται ως σήμερα χάρη στην ανοχή των Αμερικανών, που δεν τους φτάνει ως φαίνεται η μισή Κύπρος αλλά θέλουν να την πάρουν ολόκληρη με το σχέδιο Ανάν, που αν και το απέρριψε το 70% των Ελληνοκυπρίων, δεν το έχουν ακόμα εγκαταλείψει. Και πώς να το εγκαταλείψουν, αφού σήμερα στην Ελλάδα κυβερνούν αυτοί που όχι μόνο ήταν ένθερμοι οπαδοί του σχεδίου Ανάν αλλά ακόμα και συμμέτοχοι στην σύνταξη του σχεδίου; Και ειλικρινά υποφέρω όταν βλέπω τον Πρόεδρο Χριστόφια να προσπαθεί να πείσει τους Τουρκοκύπριους να βρουν από κοινού κάποια δίκαιη και βιώσιμη λύση, όταν από τη μια πλευρά πίσω από τις συζητήσεις βρίσκεται η Άγκυρα, ενώ από την άλλη, στην Αθήνα, κυβερνούν αυτοί που ενάντια στη θέληση του 70% των Ελληνοκυπρίων παραμένουν στην ουσία οπαδοί μιας λύσης του τύπου σχεδίου Ανάν, ακριβώς όπως και οι Αγγλοαμερικανοί, οι οποίοι δεν έχουν εγκαταλείψει την προσπάθειά τους.
Η εντολή Κίσινγκερ και ο Πολιτισμός
Μετά την επιβολή της Χούντας και την τουρκική στρατιωτική κατοχή στην Κύπρο, ο κ. Κίσινγκερ έστρεψε τα βέλη του στα 1974 λίγο καιρό πριν την πτώση της δικτατορίας στον πιο ευαίσθητο τομέα του ελληνικού λαού, όπως αποκάλεσε τον Πολιτισμό του. Και τι εννοούσε άραγε με την λέξη «Πολιτισμό»; Τον αρχαίο ελληνικό; Όχι βέβαια. Σαν αποδεδειγμένα έξυπνος και έμπειρος κυνηγός κεφαλών με την ουσιαστική οδηγία-διαταγή του αυτή, έδειχνε καθαρά ότι ο επόμενος στόχος, ώστε να υποταχθεί αυτός ο ανυπότακτος όπως μας χαρακτήρισε, λαός, είναι αυτό το μεγάλο, το μοναδικό και το πανίσχυρο πολιτιστικό κίνημα της δεκαετίας του ΄60, που κράτησε όρθια την ψυχή των Ελλήνων στα μαύρα χρόνια της Χούντας και που μετά την πτώση της είχε μεταβάλει την χώρα μας σε ένα απέραντο στάδιο με εκατοντάδες χιλιάδες κυρίως αγόρια και κορίτσια, που τα ξεσήκωναν τα τραγούδια των συνθετών και των ποιητών, που με τα έργα τους εκφράσανε την ψυχή της Ελλάδας, που την χαρακτηρίζουν στις δύσκολες στιγμές τρεις λέξεις, Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Δημοκρατία.
Όμως παράλληλα η μπόρα πήρε όλα τα έργα όλων των δημιουργών. Πήρε σύσσωμο το μεγάλο κίνημα και τελικά το εξαφάνισε! Και στη θέση του επέβαλε την υποκουλτούρα, που τόσο πολύ ταιριάζει στην αμορφωσιά, την ανευθυνότητα, τον ωχαδερφισμό, την χυδαιότητα και τελικά στη διαφθορά, δηλαδή όλα τα απαραίτητα στάδια για να σαπίσει ένας λαός και έτσι να γίνει ευάλωτος και αδύναμος να αντιδράσει στο τελευταίο στάδιο που σχεδιάστηκε να μας πάνε, στην περιθωριοποίηση, στην υποταγή, στον ραγιαδισμό και τελικά στο «σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω».
Κοντά στο κατάντημα αυτό βρισκόμαστε σήμερα. Σε σημείο να μην αντιδρούμε πια όταν συμβαίνουν γύρω μας σημεία και τέρατα, που έχουν να κάνουν με την ίδια την ακεραιότητα της χώρας μας.
Ανατολικό Αιγαίο
Ακούστε λοιπόν τι καταγγέλλει η γνωστή και αξιόλογη δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ:
« Οι κ. Παπανδρέου και Ερντογάν ήταν σκοπίμως φειδωλοί στις δηλώσεις τους μετά τη μακρά συνάντησή τους στη Βουλιαγμένη, την περασμένη Παρασκευή, αν και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι διερευνητικές επαφές προχωρούν και ότι σύντομα θα έχουν καλά αποτελέσματα. Ο κ. Ερντογάν προφανώς δεν είχε πολλά να προσθέσει, αφού τα σημαντικά τα είχε πει λίγο πριν έρθει στην Ελλάδα υπό μορφήν διαμαρτυρίας προς την Αθήνα:
Διαμαρτυρήθηκε γιατί;
Γιατί
- Τα ελληνικά μαχητικά πετάνε πάνω από την τουρκική υφαλοκρηπίδα.
- Τα ελληνικά μαχητικά παραβίασαν την τουρκική κυριαρχία (!) 2 ν.μ. (ναυτικά μίλια) από το Αγαθονήσι.
Μιας και στις 14 Οκτωβρίου, οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμύνης Ελλάδας και Τουρκίας συμφώνησαν κατ' αρχήν σε όλα στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, αν και η Συμμαχία από τον Αύγουστο του 2006 θεωρεί σε επίσημα έγγραφά της ότι η Ελλάδα δεν έχει κατ' ουσίαν κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά ανατολικά από τη μέση του Αιγαίου.
Υπενθυμίζεται ότι το ΝΑΤΟ στις 26 Αυγούστου 2006 εξέδωσε δύο βασικές διαταγές, με τις οποίες απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά του υποστρατηγείου της Λάρισας να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των νήσων του Αν. Αιγαίου, να πετάνε πάνω από αυτά και να προσγειώνονται σ' αυτά.
Το θέμα μπορεί να θεωρείται απίστευτο, αλλά αποτελεί τραγική πραγματικότητα για τη χώρα και είναι καταστροφικό για τα κυριαρχικά αλλά και τα οικονομικά δικαιώματά της.
Με τις διαταγές του αυτές, το ΝΑΤΟ δεν θεωρεί μόνον αποστρατιωτικοποιημένα τα 21 νησιά, αλλά αμφισβητεί ακόμα και ότι τα νησιά αυτά είναι ελληνικά. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με την ισχύουσα διεθνή νομοθεσία της Σύμβασης του Σικάγου, απαγορεύεται στα στρατιωτικά αεροσκάφη μιας χώρας να πετούν στον εναέριο χώρο άλλης χώρας, διότι αυτός ο χώρος αποτελεί κυριαρχία. Έτσι το ΝΑΤΟ με τις διαταγές του δείχνει και καθορίζει ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν αποτελούν ελληνική κυριαρχία, αλλά «ξένο κράτος», αφού απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά να πετάνε πάνω από αυτά.
Και όμως, από το 2006 μέχρι και σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντιδράσει και δεν έχει θέσει ως απαράβατο όρο την άμεση ανάκληση των διαταγών του ΝΑΤΟ. Αλλά ούτε και τώρα, κατά τις διαβουλεύσεις εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας τον Νοέμβριο έχει τεθεί θέμα βέτο στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο με τις αποφάσεις του φάσκει και αντιφάσκει, παραγνωρίζει διεθνείς συνθήκες και δείχνει να εξυπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα.
Και όμως, η Συνθήκη της Λωζάννης το 1923, η Συνθήκη του Μοντρέ το 1931, η Συνθήκη των Παρισίων το 1947, που πραγματεύονται τα νησιά του Αν. Αιγαίου, σε κανένα σημείο τους δεν θέτουν περιορισμό πτήσεων των ελληνικών αεροσκαφών πάνω από τα νησιά αυτά. Έτσι οι παρούσες διαταγές του ΝΑΤΟ παραβιάζουν τις Συνθήκες, αλλά και προηγούμενες διαταγές της ίδιας της Συμμαχίας, μέχρι το 2001, όταν καθόριζε ότι βάσει των υφιστάμενων Συνθηκών τα νησιά Λήμνος, Λέσβος, Χίος και Ικαρία δεν τελούν υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποιήσεως.
Όσο η λύση του προβλήματος μετατίθεται «για αργότερα» ελλοχεύει ο κίνδυνος το θέμα της απαγόρευσης των πτήσεων να εξελιχθεί σε πρακτική νομιμοποίησης της παρανομίας -συντεχνίας ΝΑΤΟ και Άγκυρας- σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας και το Αν. Αιγαίο να αποτελεί γκρίζα ζώνη, χωρίς κυριαρχία στην περιοχή.
Αυτό όμως επηρεάζει άμεσα την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) του Αιγαίου (με κίνδυνο να ψάχνουμε να τη βρούμε... στη λίμνη Βιστονίδα), ενώ τα συμφέροντα της Ελλάδας στο Αιγαίο τίθενται εν αμφιβόλω. »
Να μου επιτρέψετε να απευθυνθώ, έστω καθυστερημένα, στην κ. Αδάμ, για να της πω:
« Αγαπητή κυρία Αδάμ, οι αποκαλύψεις σας σχετικά με την συνωμοσία της συντεχνίας (όπως την αποκαλείτε) ΝΑΤΟ και Άγκυρας εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στο Ανατολικό Αιγαίο, θα πρέπει να προβληματίζουν και να κινητοποιούν κάθε Έλληνα πατριώτη. Αυτά που συμβαίνουν είναι πράγματι πρωτοφανή και διερωτώμαι πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) που να τολμούν να προβαίνουν σε πράξεις μιας καθαρά εθνικής μειοδοσίας.
Διαβάζω ότι οι βασικές διαταγές του ΝΑΤΟ δόθηκαν στις 26 Αυγούστου του 2006 (Ν.Δ.) και ότι στις 14 Οκτωβρίου του 2010 (ΠΑΣΟΚ) οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών συμφώνησαν σε όλα στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ κατά το οποίο η Ελλάδα δεν έχει κατ' ουσία κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά ανατολικά του Αιγαίου.
Ομολογώ ότι μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι κάποιοι Έλληνες πολιτικοί, στρατιωτικοί και ανώτατοι υπάλληλοι προχώρησαν σε μια πράξη που προσωπικά επιτρέψτε μου να την θεωρώ καθαρά προδοτική και να πιστεύω ότι αποτελεί ντροπή για όλους εμάς, την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας που είμαστε διατεθειμένοι να θυσιαστούμε για ένα τετραγωνικό μέτρο εθνικής κυριαρχίας, να την αντιμετωπίζουμε παθητικά, λες και είμαστε ραγιάδες.
Όχι! Δεν είμαστε ραγιάδες, αγαπητή κυρία Αδάμ κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για «να πάρουμε τα βουνά», μιας και όπως φαίνεται, είμαστε πανταχόθεν προδομένοι.
Πρέπει να μάθει όλος ο Λαός τα όσα απίστευτα αποκαλύπτετε, για να ξυπνήσει επί τέλους από τον λήθαργο στον οποίο τον έχουν ρίξει, γιατί διαφορετικά κινδυνεύει να βρεθεί κάποια μέρα δεμένος χειροπόδαρα πάνω σε μια πατρίδα κουτσουρεμένη, λεηλατημένη και αγνώριστη.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Μίκης Θεδωράκης
Βαλκάνια-Σαλαμοποίηση
Εκείνο που με ανησυχεί με τους Αμερικανούς είναι το ότι αφού ισοπεδώσανε με τις βόμβες το Βελιγράδι, γκρεμίσανε σχολεία, νοσοκομεία, γέφυρες, σκοτώσανε χιλιάδες άνδρες, γυναίκες, γέρους, παιδιά και τελικά την διαλύσανε και αφού βυθίσανε τον λαό στην απόλυτη φτώχεια, μετά αποφάσισαν να διαμελίσουν ακόμα και την εναπομείνασα Σερβία (μετά την ανεξαρτητοποίηση της Κροατίας, Σλοβενίας και Βοσνίας).
Πήραν λοιπόν μια επαρχία της, το Κόσοβο και με το πρόσχημα ότι εκεί υπήρχε πλειοψηφία των Αλβανών, την κατέστησαν τελικά με την σύμπραξη του ΟΗΕ κυρίαρχη χώρα και στην συνέχεια την μετέτρεψαν σε μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές τους βάσεις στον κόσμο. Και σκέπτομαι τώρα έντρομος, εάν αποφασίσουν να γεμίσουν ένα νομό της Ελλάδας, λ.χ. την Λακωνία ή ένα νησί όπως η Κρήτη, με ξένους δικής τους επιλογής και με τις γνωστές μηχανορραφίες προκαλέσουν όπως στο Κόσοβο, τοπικές εκλογές, όπου η πλειοψηφία δεν θα είναι Έλληνες, τότε τι θα γίνει με αυτόν τον νομό και με αυτό το νησί, θα αναγνωριστούν από την διεθνή κοινότητα όπως έγινε με το Κόσοβο ως λ.χ. αλβανική, σκοπιανή, τουρκική ή όποια άλλη εθνικότητα, ως ανεξάρτητο έθνος έξω και ενάντια στην Ελλάδα;
Και μήπως δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή επικρεμάμενοι κίνδυνοι σε βάρος της χώρας μας, πίσω από τους οποίους βρίσκεται η αμέριστη συμμετοχή και βοήθεια των Αμερικανών, όπως η Αλβανία, τα Σκόπια ή και αυτή η Τουρκία; Ας πάψουμε λοιπόν να κοιμόμαστε και ας αποφασίσουμε επί τέλους να δούμε κατάματα την πραγματικότητα.
Αλβανία-Σκόπια
Ας ξεκινήσουμε από την Αλβανία, που είναι και το χαϊδεμένο παιδί των Αμερικανών στα Βαλκάνια. Μετά έρχονται το Σκόπια.
Στην χώρα μας ζουν και εργάζονται εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί, που με τα χρήματά τους αναγεννήθηκε η πατρίδα τους. Εκ των πραγμάτων λοιπόν υπάρχουν φιλικές σχέσεις, που δείχνουν ότι τουλάχιστον από τη δική μας πλευρά στην πράξη θεωρούμε την Αλβανία ως φιλική χώρα.
Πώς συνδυάζονται όμως όλα αυτά με την εθνική τους προπαγάνδα, που με βάση την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας κυκλοφορούν χάρτες που περιλαμβάνουν το Κόσοβο, τα μισά Σκόπια, ένα τμήμα της Σερβίας καιολόκληρη την δική μας Ήπειρο, από τα σύνορα ως την Πρέβεζα;
Αν μάλιστα είναι αλήθεια, ότι οι χάρτες αυτοί προέρχονται από την Αλβανική Ακαδημία και ότι διδάσκονται στα σχολεία τους, τότε η υπόθεση αυτή είναι πολύ σοβαρή για μας, πρώτον για λόγους τυπικούς, γιατί τι είδους φιλική χώρα είναι, όταν τυπώνει και κυκλοφορεί χάρτες στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ως περιοχές της Αλβανίας ελληνικά εδάφη και δεύτερον γιατί δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι όταν γνωρίζουμε ότι πίσω από τους Αλβανούς και τους Κοσοβάρους υπάρχουν και μηχανορραφούν οι Αμερικανικές υπηρεσίες που έχουν στόχο τους την σαλαμοποίηση των Βαλκανίων, την οποία έχουν ήδη ξεκινήσει με την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας, τη δημιουργία του Κόσοβου , την αμέριστη βοήθειά τους στους οπαδούς της Μεγάλης Αλβανίας και της Μεγάλης Μακεδονίας. Για να μην αναφερθούμε στις ανησυχίες που διατυπώνουν κάθε λίγο και λιγάκι για την «τουρκική μειονότητα», όπως αποκαλούν τους Μουσουλμάνους της Θράκης.
Γιατί το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα Σκόπια, με τα οποία εμείς διατηρούμε οικονομικές σχέσεις, σε βαθμό που να είμαστε σχεδόν ο υπ' αριθμόν ένα παράγοντας της οικονομικής τους ύπαρξης. Και εκεί παραβλέποντας τον ουσιαστικά φιλικό ρόλο που παίζει η χώρα μας, με το πρόσχημα ενός ονόματος που τους έδωσε ξαφνικά ο σύντροφος Τίτο, που αν και κομμουνιστής ονειρευόταν, ως φαίνεται, την «Μακεδονία του Αιγαίου», όπως την αποκαλούν και την ορέγονται.
Με τον Τίτο
Για την ιστορία, θα ήθελα να αναφέρω για πρώτη φορά ότι οι εγκάρδιες σχέσεις μου με τον Τίτο κόπηκαν με το μαχαίρι, με αφορμή την μουσική για ένα φιλμ των Σκοπίων, στο οποίο ο ίδιος μου ζήτησε να γράψω τη μουσική και βεβαίως αρνήθηκα να το κάνω, όταν ανακάλυψα την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από το όνομα «Μακεδονία» που χρησιμοποιούσαν στο φιλμ. Όπως ήταν φυσικό, όχι μόνο αρνήθηκα να συνεργαστώ αλλά και του μίλησα έξω από τα δόντια λέγοντάς του καθαρά ότι αυτές οι απόψεις δεν πρέπει να υποστηρίζονται από έναν κομμουνιστή, όπως αυτός που από αγάπη για την ανεξαρτησία της πατρίδας του τα έβαλε με έναν Στάλιν. «Έχω κι εγώ», του είπα, «την ίδια αγάπη για την πατρίδα μου και θα πολεμήσω με όλες μου τις δυνάμεις ενάντια σε μια τέτοια απειλή». Aυτά του τα είπα ένα βράδυ του 1972, γύρω από τη φωτιά στο κυνηγετικό του περίπτερο πάνω από τον ποταμό Σιουτκέσκα, στα 4.000 μέτρα, μετά την προβολή του ομώνυμου φιλμ, στο οποίο είχα γράψει τη μουσική. Και από τότε έφυγα και δεν τον ξανασυνάντησα ποτέ.
Δεν ξέχασα όμως την υπόσχεση που έδωσα στον Τίτο και όταν στα 1991 ή 1992 έφερε ο Μητσοτάκης το θέμα «Σκόπια» στο υπουργικό συμβούλιο, πέτυχα να υπάρξει κυβερνητική απόφαση για να απορριφθεί μια για πάντα από εμάς το όνομα «Μακεδονία» ως όνομα του κράτους των Σκοπίων. Δεδομένου ότι όπως εξήγησα τότε, με το όχημα του ονόματος, βυσσοδομούν ενάντια στην ακεραιότητα της χώρας μας.
Τυπώνουν κι αυτοί χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας» που φτάνουν ως τον Όλυμπο και θεωρούν την Θεσσαλονίκη μελλοντική τους πρωτεύουσα, που σήμερα είναι «πόλη Μακεδονική που τελεί υπό ελληνική κατοχή»!!!
Σ' αυτές λοιπόν τις δύο χώρες πρέπει να πούμε καθαρά και ξάστερα, ότι δεν ταιριάζουν οι φιλικές και οικονομικές σχέσεις με την ιδεολογία που καλλιεργούν στη χώρα τους αρχίζοντας από τα σχολικά θρανία και που έχει στόχο της την εδαφική μας ακεραιότητα.
Δεν πρέπει να παίζουμε με τις καταστάσεις αυτές και για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας θα πρέπει να τους πούμε ότι θεωρούμε αυτή την προπαγάνδα ως πράξη εχθρική και γι' αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε την στάση μας απέναντί τους.
Δεν θα πω εδώ τι θα πρέπει να πράξει μια Κυβέρνηση εφ' όσον καταλήξει στις ίδιες διαπιστώσεις με αυτές που προανέφερα.
Μειονότητα και Τουρκία
Όσον αφορά την Τουρκία σε σχέση με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, θεωρώ ότι κι εδώ θα πρέπει να κοπεί με το μαχαίρι η νόθα κατάσταση που επικρατεί. Εμείς έχουμε στην Πόλη το Πατριαρχείο της Ορθοδοξίας και βλέπουμε με πόση τυπικότητα συμπεριφέρεται ο Πατριάρχης ο ίδιος, ο οποίος έχει την Τουρκική υπηκοότητα και πως παρ' όλα αυτά οι Τούρκοι υπεύθυνοι αντιμετωπίζουν θέματα αυτονόητα όπως είναι η λειτουργία της Σχολής της Χάλκης με τρόπο κάθε άλλο παρά φιλικό. Από την άλλη πλευρά το Τουρκικό Προξενείο βρίσκεται στην Κομοτηνή παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εκεί Τούρκοι υπήκοοι για να εξυπηρετηθούν αλλά Έλληνες μουσουλμάνοι. Πρόκειται για μια ενέργεια κατάφωρα εχθρική, δεδομένου ότι οι ίδιοι οι κυβερνήτες της Τουρκίας καλλιεργούν και συντηρούν έναν απαράδεκτο τουρκικό εθνικισμό, που περιλαμβάνει ακόμα και τους Πομάκους, εμποδίζοντας τους μουσουλμάνους να ενταχθούν στον κορμό της κοινής μας πατρίδας, δηλαδή της Ελλάδας.
Πρέπει λοιπόν να τους πούμε καθαρά, ότι όλη αυτή η προσπάθεια είναι ένα αγκάθι που εμποδίζει τον δρόμο προς την φιλία των δύο λαών. Και θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε σοβαρά το θέμα της άνευ λόγου παρουσίας σ' αυτή την τόσο ευαίσθητη περιοχή και του ρόλου του Τουρκικού Προξενείου, που θεωρείται κέντρο της Τουρκικής εθνικιστικής προπαγάνδας. Αυτό το μέγα πρόβλημα όμως παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις από τη στιγμή που οι άσπονδοι φίλοι μας, οι Αμερικανοί, προβάλλουν όλο και πιο συχνά όπως είδαμε την δήθεν καταπίεση των μειονοτήτων από τους Έλληνες, μεταξύ των οποίων μειονοτήτων η μουσουλμανική έχει πάντοτε την πρώτη θέση. Και πώς να μη με τυραννά το προηγούμενο του Κοσόβου;
Ισραήλ
Και μιας και αναφέρθηκα στο Ισραήλ, υπενθυμίζω τον ρόλο του μέσα στην επιθετική πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή μας και την ευθύνη του για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε εις βάρος του Λιβάνου και του λαού της Παλαιστίνης, με αποκορύφωμα την σφαγή των αθώων της Γάζας και τον παρατεινόμενο από τότε απάνθρωπο αποκλεισμό στην ίδια περιοχή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι γυναίκες, γέροι και παιδιά. Πρόκειται για ένα έγκλημα διαρκείας, που ντροπιάζει την ανθρωπότητα και που παραμένει αμετάβλητο παρά τις διεθνείς αντιδράσεις, χάρη στην στήριξη του Ισραήλ από τους Αμερικάνους.
Πολλοί λαοί μεταξύ των οποίων και Έλληνες επιχείρησαν ως σήμερα να σπάσουν τον αποκλεισμό μεταφέροντας κυρίως φάρμακα, όμως εμποδίστηκαν βίαια από τον στόλο του Ισραήλ, ο οποίος δεν δίστασε να δολοφονήσει εν ψυχρώ και μάλιστα σε διεθνή ύδατα 8 Τούρκους ειρηνιστές ξεσηκώνοντας μια γενική κατακραυγή κατά του Ισραήλ και προσωπικά του Ντετανιάχου.
Μετά από αυτό το αιματηρό επεισόδιο ο Ντετανιάχου ο νυν πρωθυπουργός θεωρείται έκτοτε διεθνώς ως persona non grata, δηλαδή πρόσωπο ανεπιθύμητο από όλους τους λαούς εκτός από τις ΗΠΑ και μια χούφτα υποταγμένους στα συμφέροντά της.
Και έλαχε στην Ελλάδα, μια χώρα και έναν λαό που βρέθηκαν πάντοτε στην πρωτοπορία για την υπεράσπιση του μάρτυρα λαού της Παλαιστίνης, να κόψει πρώτη το νήμα της διεθνούς απομόνωσης και μάλιστα με προκλητικά εγκάρδιο τρόπο, γεγονός που γέμισε με ντροπή ιδιαίτερα όσους εξακολουθούν να πιστεύουν στις ηθικές αξίες και να καταδικάζουν πράξεις βάρβαρες όπως αυτές των Ισραηλινών, που προσβάλλουν τη συνείδηση κάθε ελεύθερου πολίτη, κάθε ελεύθερου λαού.
Εκτός όμως απ' το θέμα των ηθικών ευθυνών που επωμίστηκε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, υπάρχουν ακόμα δύο σοβαρά προβλήματα: Με ποιο δικαίωμα δόθηκε η άδεια στην Ισραηλινή πολεμική αεροπορία να εκτελεί γυμνάσια στον εθνικό μας εναέριο χώρο; Και με ποια λογική εμπλέκουν τη χώρα μας στα επιθετικά σχέδια του Ισραήλ; Είναι πασίγνωστο ότι σε μια ενδεχόμενη επιθετική ενέργεια των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν, ο ρόλος της ισραηλινής αεροπορίας ειδικά, θα είναι καθοριστικός και όλα δείχνουν ότι έχει επωμιστεί το βάρος του πρώτου χτυπήματος κατά της Τεχεράνης. Γι' αυτό ακριβώς χρειάζονται έναν «ανάλογο» εναέριο χώρο, προκειμένου να εκπαιδεύσουν τα πληρώματά τους και αυτόν ακριβώς τον χώρο τους παραχώρησε σήμερα ο πρωθυπουργός και η ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύει όμως κανείς ότι δεν το γνωρίζει αυτό η κυβέρνηση του Ιράν; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι θα το αντιμετωπίσει με δεμένα τα χέρια; Και ποιος αγνοεί πόσο μακριά και πόσο επικίνδυνα είναι τα χέρια αυτού του κράτους, που όσο θα νοιώθει να αυξάνει η απειλή για την ίδια την ύπαρξή του, τόσο θα γίνεται περισσότερο εκδικητικό και επικίνδυνο;
Μόλις προχτές το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας δήλωσε ότι η αστάθεια της περιοχής προέρχεται από τις ενέργειες του Ισραήλ και την πολιτική του, που μπορεί να οδηγήσουν στην κούρσα των εξοπλισμών στη Μέση Ανατολή.
Και το ερώτημα που τίθεται, είναι «Είχαμε εμείς κανένα λόγο να εμπλακούμε στην καυτή ζώνη των αντιθέσεων, των αμοιβαίων απειλών και των κινδύνων που έχουν μεταβάλει την περιοχή μας σε μια μπαρουταποθήκη; Δεν μας φτάνουν τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε; Και με ποιο δικαίωμα η όποια κυβέρνηση τολμά να μας εκτροχιάζει από την πάγια πολιτική ειρήνης που θα πρέπει ευλαβικά να τηρούμε τόσο για λόγους Αρχής όσο και για λόγους Εθνικής Ασφάλειας;
Εθνικοί κίνδυνοι
Παράλληλα με όλα αυτά -σύμφωνα με δημοσίευμα της Εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ»- κάποια ομάδα μελετητών που εδρεύει στο Στάτφορ των ΗΠΑ, προβλέπει ότι σύντομα η Ελλάδα θα χάσει το Αιγαίο, οπότε θα σβήσει ως χώρα (εκτός -προσθέτουν οι σοφοί Αμερικανοί- και αν ο ελληνικός λαός αποφασίσει να διαλέξει ένα ή και περισσότερα αφεντικά που θα την προστατεύσουν). Αυτά δεν είναι δικά μου λόγια, τα διάβασα στα ΝΕΑ το περασμένο καλοκαίρι.
Έτσι οι μεν μας λένε ότι θα χαθεί το Αιγαίο, οι άλλοι διεκδικούν την Ήπειρο και την Μακεδονία, ενώ κάποιοι τρίτοι (Τούρκοι και Αμερικανοί) φαίνεται πως κάτι σκαρώνουν στην Ανατολική Μακεδονία και στην Θράκη.
Είναι αλήθεια υπερβολικό να διερωτάται κανείς, εάν υπάρχουν και εάν υπήρξαν ουσιαστικά πατριωτικές κυβερνήσεις σ' αυτή τη χώρα και τι έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στις ανοιχτές πληγές που μας περιβάλλουν;
Και να γιατί αναφέρομαι στα θέματα αυτά τα καθαρά εθνικά, γιατί μόνο ένας ανεξάρτητος και υπεύθυνος λαός μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
Παράλληλα θα πρέπει να επανεξετασθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα που αφορούν τη μουσουλμανική μειονότητα με γνώμονα το ότι οι όποιες ιδιαιτερότητες και ανάγκες τους θα πρέπει να γίνουν στην πράξη απολύτως σεβαστές και τα δικαιώματά τους θα πρέπει να είναι απολύτως ίσα με αυτά των υπολοίπων Ελλήνων και να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού. Θα πρότεινα ακόμα σαν πράξη καλής θέλησης για τους μουσουλμάνους τελειόφοιτους λυκείου να εξασφαλισθεί δωρεάν παιδεία σε όλα τα ανώτατα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Εθνική Άμυνα
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να ασχοληθώ διεξοδικά με το μείζον θέμα της Εθνικής Άμυνας:
1) Εκπόνηση νέου εθνικού αμυντικού δόγματος εκτός των σχεδίων του ΝΑΤΟ με τη δυνατότητα πραγματοποίησης συντριπτικών αμυντικών χτυπημάτων σε περίπτωση εχθρικής ενέργειας που να θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα της χώρας.
2) Επανεξέταση των σχέσεών μας με το ΝΑΤΟ.
- Ποια είναι τα κράτη και οι λαοί εναντίον των οποίων στρέφεται η στρατηγική του ΝΑΤΟ και εάν και γιατί είναι και δικοί μας εχθροί.
- Ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής μας αιμορραγίας οφείλεται στο γεγνός ότι επί δεκαετίες είμαστε υποχρεωμένοι να συμβάλλουμε στην οικονομική ευημερία χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία με την αγορά πολεμικών όπλων που εξυπηρετούν βασικά τους στόχους του ΝΑΤΟ.
- Οι χώρες που μας απειλούν σήμερα διεκδικώντας ελληνικά εδάφη είτε αμφισβητώντας κυριαρχικά μας δικαιώματα, τυχαίνει να έχουν την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθεια διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική εκ μέρους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να εμπιστευόμαστε την άμυνα της χώρας σε κείνους που προτιμούν τα συμφέροντα των αντιπάλων μας από τα δικά μας; Δεν είναι σαν να βάζουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα; Και δεν είναι τραγελαφικό να συμμετέχουμε κι εμείς οι ίδιοι ως μέλη του ΝΑΤΟ στα σχέδια για την καταστροφή μας; Είδαμε πιο πριν, ότι το ΝΑΤΟ μας ανάγκασε να μοιραστούμε το Αιγαίο με την Τουρκία 50% - 50%, μισό-μισό, Ανατολικό και Δυτικό, σε σημείο που ο Ερντογάν να διαμαρτύρεται στον Παπανδρέου, γιατί πετώντας πάνω από την Χίο παραβιάζουμε τα δικαιώματα της Τουρκίας! Σ' αυτό το έσχατο σημείο εθνικού εξευτελισμού μας έχει δυστυχώς οδηγήσει η καθαρά ραγιάδικη στάση μας λόγω της ξένης εξάρτησης που μας έχει μεταβάλει σε δευτερεύοντες δορυφόρους, πιο χαμηλά κι από τα Σκόπια και την Αλβανία.
- Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις έως σήμερα άσκησαν φιλοαραβική πολιτική. Ενώ παράλληλα με το Ισραήλ επεδίωξαν σχέσεις φιλίας. Η ελληνική θέση για τη λύση του προβλήματος που απασχολεί τους δύο λαούς ήταν ότι θα πρέπει να βρεθεί δίκαιη λύση, που να ικανοποιεί τις δύο πλευρές. Επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου υπήρξε κάποια διαφοροποίηση με την σύναψη στενών και εγκάρδιων σχέσεων με τους Παλαιστίνιους, δεδομένου ότι ήταν και εξακολουθούν να είναι τα μεγάλα θύματα αυτής της φοβερής τραγωδίας, γεγονός που υποστηρίχτηκε από την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.
Ύστερα από όλα αυτά, πώς δικαιολογείται το γεγονός ότι η χώρα μας αποφάσισε να προχωρήσει στη σύναψη στενών σχέσεων και μάλιστα σε επίπεδο στρατιωτικής συνεργασίας με την παραχώρηση του εθνικού μας εναέριου χώρου σε μια πολεμική δύναμη της οποίας οι στόχοι είναι οι Παλαιστίνιοι, ο Αραβικός κόσμος και το Ιράν; Από πότε έγιναν εχθροί μας οι λαοί αυτοί; Και ποια είναι τα εθνικά μας συμφέροντα που μας οδηγούν σήμερα στο πλευρό του επιθετικού Ισραήλ;
Και λέω «επιθετικού», για να το διαχωρίσω από τον Λαό του Ισραήλ, με τον οποίο δεν μας χωρίζει τίποτα εκτός της προσήλωσης του ελληνικού λαού στον σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των λαών και της υπεράσπισης της Ειρήνης.
Εποχή παρακμής
Σήμερα οι Έλληνες βιώνουμε μια πρωτόγνωρη μορφή παρακμής, που μας οδηγεί σταθερά σε ολική εθνική καταστροφή. Τα αίτια που την προκάλεσαν, όπως είδαμε, ξεκινούν πριν από δεκαετίες. Με τη διαφορά ότι σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν με πρωτοφανή ευρηματικότητα, εφευρετικότητα και ταχυδακτυλουργική ακρίβεια, ώστε ο κατά τα άλλα έμπειρος και καχύποπτος ελληνικός λαός όχι μόνο να μην μπορέσει να αντιληφθεί τίποτα αλλά αντιθέτως ο μισός πληθυσμός να γίνει συμμέτοχος με ενθουσιασμό στην αυτοκαταστροφή του και ο άλλος μισός να παρακολουθεί ανυποψίαστος και αμήχανος εντελώς τυφλωμένος από την εκτυφλωτική λάμψη της πρωτοφανούς απάτης.
Έτσι κάποιοι μας έβαλαν μέσα σε ένα γλιστερό κατήφορο, γλειώδη από περιττώματα μεταλλαγμένα σε μαρμελάδα και όλοι μαζί, συνωμότες, συμμετέχοντες και παρακολουθούντες ξεκινήσαμε το ταξίδι χαζοχαρούμενοι προς την άβυσσο της εθνικής μας καταστροφής.
*
Η σημερινή πρωτόγνωρη μορφή ολικής καταστροφής απαιτεί αναλύσεις, απόψεις, ιδέες και οραματισμούς που να ξεφεύγουν από ό,τι έχουμε συνηθίσει έως σήμερα. Ζούμε μια νέα διεθνή και εσωτερική κατάσταση που θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με νέες λύσεις. Γι' αυτό οι όποιες δημόσιες παρεμβάσεις μας θα έχουν μοναδικό στόχο να μη σβήσει εντελώς η ελπίδα από τον ελληνικό λαό. Εάν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τον λαό μας να βγει από την κρίση και να προχωρήσει στον δρόμο της εθνικής ανεξαρτησίας και της προόδου, τότε θα πρέπει να του προσφέρουμε το νέο ιδεολογικό πλαίσιο, μέσα από το οποίο θα προκύψει η πορεία και θα σχεδιαστούν οι λύσεις που θα τον βοηθήσουν να απαλλαγεί από τους εχθρούς του και να προχωρήσει μπροστά.
Η μεγάλη δυσκολία για το εγχείρημα αυτό έγκειται στο γεγονός ότι το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του έχει σαπίσει και το κυριότερο, είναι εξαρτημένο. Ακόμα το ότι έχει εγκλωβίσει μεγάλες λαϊκές δυνάμεις και διαθέτει τεράστια οικονομικοτεχνικά μέσα. Κυριαρχεί στα ΜΜΕ, στα Συνδικάτα, στον Κρατικό Μηχανισμό, επομένως έχει μεγάλη δύναμη επηρεασμού με εξαγορές. Και τέλος έχει την αμέριστη βοήθεια πανίσχυρων διεθνών κέντρων εξουσίας.
Ακόμα δυσκολότερη είναι η καταλυτική επίδραση που έχει ξεκινήσει να γίνεται δέσμευση από τις επιθετικές διεθνείς δυνάμεις (ΔΝΤ, Τρόϊκα) που όπως αποδεικνύει η κατάσταση στη χώρα μας αλλά και στην Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισλανδία κλπ. έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για την κατάλυση του κοινωνικού ιστού της κάθε χώρας με την συστηματική προσπάθεια εξαθλίωσης των εργαζομένων μαζών.
Δεν γνωρίζω τι γίνεται αλλού, όμως εδώ έχουν προηγηθεί, όπως είπα, οι επιθέσεις με την συνεργασία δυστυχώς συμπατριωτών μας ενάντια στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό (από το 1974) και πρόσφατα με στόχο την εθνική μας ιδιοσυστασία σε όλες της τις εκφάνσεις, ιστορία, πολιτισμός, ιδέες, ήθη και έθιμα... Δηλαδή έχουμε ταυτόχρονα χτυπήματα τόσο στον κοινωνικό μας ιστό όσο και στον ιστορικό και στον πολιτισμικό.
Για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά; Είναι ένα βασικό ερώτημα που χρειάζεται μια σαφή και τεκμηριωμένη απάντηση, από την οποία θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό το πλαίσιο της δικής μας προσπάθειας.
Οι βαθειές τομές
Και επειδή θέλω να τελειώσω με ένα ακόμα «επιχείρημα» της κυβερνητικής προπαγάνδας, που δυστυχώς έχει επηρεάσει μεγάλα τμήματα του λαού μας, αποδεικνύοντας πως για ακόμα μια φορά κρύβουν την πραγματικότητα ή μάλλον την αναστρέφουν, απαντώ σ' αυτό που κατά κόρον υποστηρίζουν, ότι αυτοί πρώτοι τολμούν να κάνουν τις βαθειές τομές που χρειάζεται ο τόπος, χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.
Αποσιωπούν φυσικά το ότι τις αλλαγές αυτές τις αποφασίζει και τις επιβάλλει η Τρόικα προς μέγιστο εξευτελισμό της εθνικής μας αξιοπρέπειας, λες και μέσα στα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν δέκα μυαλά ισάξια με κείνα των ξένων υπαλλήλων για να πραγματοποιήσουν σήμερα, όπως και χτες, τα αυτονόητα.
Ας μου επιτραπεί να εξαντλήσω το θέμα αυτό με δύο απαντήσεις, αφού πρώτα προσθέσω ότι αυτές οι βαθειές τομές σε καρκινώματα που μας καταδικάζουν σε υπανάπτυξη και υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολύ καιρό.
Απάντηση 1: Δεν μπορούσαν να γίνουν από τις Κυβερνήσεις της Δεξιάς, γιατί δεν θα το επέτρεπε ο συσχετισμός δυνάμεων. Δεδομένου ότι κάθε αλλαγή πονά τον α ή τον β κλάδο που θα αντιδράσει με όλες του τις δυνάμεις. Οπότε στην περίπτωση της ΝΔ. θα είχε απέναντί της συνενωμένες εξαιρετικά υπέρτερες δυνάμεις όπως το ΠΑΣΟΚ, την Αριστερά, τα Συνδικάτα, τις ΔΕΚΟ, τον Τύπο και τις Τηλεοράσεις. Που είχαν και έχουν τη δύναμη να σταματήσουν τη ζωή. Φανταστείτε μόνο αυτά που κάνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ να τα έκανε η Ν.Δ. Οι διαδηλώσεις θα νέκρωναν καθημερινά την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Η ΔΕΗ θα κατέβαζε τους διακόπτες. Οι υπάλληλοι θα παρέλυαν τις ΔΕΚΟ και το Κράτος. Οι αγρότες θα έκλειναν τους δρόμους κλπ. κλπ. Τα ζήσαμε άλλωστε αυτά κατά την εποχή πρόσφατων κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας.
Απάντηση 2: Αυτές οι απαραίτητες βαθειές αλλαγές-τομές ώστε να εκσυγχρονιστεί η χώρα μας μπορούσαν και όφειλαν να γίνουν μόνο στα 1981, την εποχή της νίκης του ΠΑΣΟΚ που εκτός των άλλων σαν σοσιαλιστικό κόμμα που ήθελε να δείχνει και να είναι, είχε ιστορικό χρέος να ξεριζώσει όλα τα καρκινώματα μιας αντιδραστικής εξουσίας, που ουσιαστικά ξεκινούν από τον Μεταξά και συνεχίζουν να υπάρχουν έως σήμερα! Γιατί τότε υπήρξε ο ευνοϊκότερος συσχετισμός δυνάμεων από ποτέ άλλοτε με ένα παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ, με μια φιλική Αριστερά και με ελεγχόμενα όλα τα υπόλοιπα φρούρια της Εξουσίας. Συνδικάτα, Ενώσεις, Κράτος, ΔΕΚΟ, Τύπος κλπ. και έχοντας απέναντί τους μια ηττημένη, μουδιασμένη και ανήμπορη Ν.Δ.
Επομένως εάν θα πρέπει να κατηγορεί η σημερινή κυβέρνηση κάποιον γιατί δεν τόλμησε να κάνει αυτές τις δομικές αλλαγές, αυτός είναι κυρίως ο ίδιος ο εαυτός της. Χωρίς βέβαια αυτό να απαλλάσσει σε καμμία περίπτωση την Ν.Δ. από τις δικές της ευθύνες που είναι πολλές και σοβαρές..
Εξ άλλου η στιγμή που γίνονται και ο τρόπος που γίνονται είναι απολύτως λάθος από πολλές απόψεις, έτσι που να μοιάζουν με εγχείρηση χωρίς αναισθητικό...
Επειδή λοιπόν οι αλλαγές αυτές δεν γίνονται με τον λαό αλλά ουσιαστικά είναι εις βάρος του, μιας και όλες οι επιβαρύνσεις πέφτουν πάνω στις δικές του πλάτες, τα πρώτα αποτελέσματα ύστερα από ενός χρόνου πειραματισμούς, είναι απολύτως αρνητικά και απορώ από πού αντλεί ο κ. Παπανδρέου την αισιοδοξία του, όταν οι αριθμοί είναι αδυσώπητοι δείχνοντας ότι η χώρα βυθίζεται κάθε μέρα και περισσότερο μέσα στην οικονομική και στη γενικότερη κρίση.
Το μαγγανοπήγαδο και πέντε ερωτήματα
Πριν προχωρήσουμε στις θέσεις της Κίνησής μας για την έξοδο από την κρίση, ας μου επιτραπεί να θέσω κάποια θέματα υπό μορφήν ερωτημάτων, που θα μας βοηθήσουν να δούμε πού βρισκόμαστε σήμερα, πώς και γιατί έχουμε φτάσει εδώ που βρισκόμαστε και στη συνέχεια με ποιο τρόπο θα βγούμε από το αδιέξοδο και το κυριότερο, πού θα πάμε ή καλλίτερα όχι μόνο πού αλλά και πώς θα μπορέσουμε να πάμε εκεί που πρέπει να πάμε.
Ερώτημα πρώτο: Έχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ότι η σημερινή κρίση αφορά εξ ίσου όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους αυτής της χώρας στον ίδιο βαθμό, αδιάφορο αν ο ένας θίγεται σήμερα περισσότερο από τον άλλο; Δεδομένου ότι αν αυτή η χώρα βουλιάξει, τότε θα πνιγούμε όλοι μαζί. Πλούσιοι και φτωχοί, Αριστεροί και Δεξιοί, Κεντρώοι, αναρχικοί. Με άλλα λόγια έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε ένας λαός στον ίδιο χώρο, στην ίδια πατρίδα; Και συνεπώς ότι αν σωθούμε, θα σωθούμε ή όλοι μαζί ή κανένας;
Ερώτημα δεύτερο: Έχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ότι στην ασφυκτική αυτή μοναξιά μας, που την επιτείνει το γεγονός ότι στην ίδια κατάσταση με μας βρίσκονται όλοι οι λαοί του κόσμου και ειδικά της Ευρώπης ο καθένας προσπαθεί με όλα τα μέσα να σωθεί χωρίς να περιμένει βοήθεια από πουθενά; Και όχι μόνο αυτό αλλά ακόμα και οι πιο δυνατοί λαοί εκμεταλλεύονται τους αδύνατους χωρίς οίκτο, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα. Με άλλα λόγια ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε, μοιάζει με ζούγκλα, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για τους αδύνατους όσο μεγαλώνει η διεθνής κρίση.
Ερώτημα τρίτο: Έχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει σήμερα ούτε ίχνος διεθνούς αλληλεγγύης και επομένως κι εμείς ως ένα ξεχωριστό εθνικό σύνολο δεν έχουμε φίλους, δεδομένου όπως είπαμε, ότι ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και το μόνο που μπορεί να φέρει τον ένα λαό κοντά στον άλλο είναι αποκλειστικά το αμοιβαίο συμφέρον. Κι αυτό σημαίνει ότι αν τελικά σωθούμε, τότε θα σωθούμε όλοι μαζί ή κανένας. Χρειάζεται όμως γι' αυτό να αντιτάξουμε τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες δυνάμεις που διαθέτουμε ως ένας ενιαίος λαός απέναντι στους άλλους που φροντίζουν να συσπειρωθούν ο καθένας γύρω από τον εαυτό του, προκειμένου να αντέξει στην μεγάλη δοκιμασία, στην οποία μας έχει υποβάλει όλους ανεξαιρέτως η διεθνής κρίση. Με άλλα λόγια για να αντέξουμε, πρέπει να γίνουμε όλοι μαζί ισχυροί σαν μια γροθιά.
Τέταρτο: Εμείς θα πρέπει να πούμε ότι αυτή η σημερινή κατάσταση, μας αφορά εξ ίσου όλους. Και από κει και πέρα να την αναλύσουμε, ώστε να είμαστε σε θέση να την αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο και να την αλλάξουμε. Η εικόνα που έχω και που νομίζω ότι μας βοηθά να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει, είναι η εικόνα του μαγγανοπήγαδου, όπου συνήθως ένα μουλάρι με παρωπίδες κάνει γύρω-γύρω αμέτρητους κύκλους, προκειμένου να βγει το νερό απ' το πηγάδι.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή που οι Κυβερνήσεις αντί να εξασφαλίσουν στον λαό μας να ζει χάρη σε ένα σύστημα ανάπτυξης στηριγμένο στις δικές του παραγωγικές δυνάμεις καταφύγανε στην εύκολη λύση των δανείων από ξένες δυνάμεις.
Η βασική αιτία γι' αυτό δεν ήταν μόνο η ανικανότητα αλλά και το σύστημα των πελατειακών σχέσεων που μετέβαλε τον Κρατικό Μηχανισμό σε έναν αληθινό Μινώταυρο, που ζούσε με το αίμα του λαού. Έτσι μπήκαμε στο εθνικό μαγγανοπήγαδο, δεδομένου ότι τα δάνεια έφεραν τους τόκους και οι τόκοι φόρους που δεν έφταναν να ικανοποιήσουν το Δημόσιο που κατέφευγε σε νέα μεγαλύτερα δάνεια, που μεγάλωναν τους τόκους και αυτοί τους φόρους και αυτοί τα νέα δάνεια και ούτω καθ' εξής. Η πραγματική εικόνα λοιπόν είναι αυτή: στη μέση το αδηφάγο Δημόσιο και γύρω-γύρω όλος ο ελληνικός λαός να κάνει χωρίς τέλος φαύλους κύκλους που όμως όσο αύξαιναν οι τόκοι, έπρεπε να βαδίζουν όλο και πιο γρήγορα και στο τέλος να τρέχουν, να λαχανιάζουν και να σωριάζονται από την εξάντληση, όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα.
Η δική μου απάντηση στο μαγγανοπήγαδο είναι μία και απλή: Πρέπει να απαλλαγούμε απ' αυτό. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε τρόπους να απαλλαγούμε από το Δημόσιο Χρέος και από κει και πέρα να εξετάσουμε αν γίνεται να ζούμε χωρίς δάνεια στηριγμένοι αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις.
Ερώτημα πέμπτο: Είμαστε διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουμε όλοι μαζί αυτό το άλμα που θα μας βγάλει από την καταναλωτική υστερία που κυριάρχησε στη ζωή μας; Διότι αυτή μας βουλιάζει καθημερινά σε όλο και πιο βαθειά εξάρτηση από τους δανειστές μας, τις ξένες τράπεζες, οι οποίες όταν διαπίστωσαν ότι αυτή η κούρσα του καταναλωτισμού μάς κατέστησε αφερέγγυους, δεδομένου ότι παραμελήσαμε την ανάπτυξη της χώρας, δηλαδή την φτωχύναμε όπως τελικά φτωχύναμε τους εαυτούς μας σε σημείο που να καταντήσουμε περίγελως στα μάτια όλου του κόσμου, τότε και γι' αυτό τον λόγο έκλεισαν την στρόφιγγα των δανείων, με αποτέλεσμα να καταφύγουμε στην Τρόϊκα και στο Μνημόνιο, που μας βάζει και πάλι στο μαγγανοπήγαδο Τρόϊκα-Δάνεια-Φόροι Δάνεια-Τόκοι-Φόροι, ενώ συγχρόνως για να μας κάνει να τρέχουμε γύρω-γύρω πιο γρήγορα, χρησιμοποιεί μαστίγιο. Φτάσαμε δηλαδή στην απόλυτη εθνική ντροπή.
Πρέπει λοιπόν να αλλάξει σε εθνικό επίπεδο η νοοτροπία μας. Το να ζούμε πάνω απ' τις δυνάμεις μας, να καταναλώνουμε περισσότερο από όσα παράγουμε, αυτή η τακτική δεν πάει άλλο. Δεν οδηγεί πουθενά. Ή μάλλον μας οδηγεί σταθερά σε μεγαλύτερη εθνική και επομένως ατομική εξάρτηση και τελικά γενικευμένη πτώχευση, παρακμή, δυστυχία, ντροπή.
Κι εδώ στο σημείο αυτό νομίζω ότι ο λαός μας περιμένει να ακούσει μια υπεύθυνη και απολύτως τεκμηριωμένη πρόταση για το τι μπορεί και πρέπει να γίνει, ώστε να μεταβληθούμε σε λαό αυτάρκη, αυτοδύναμο, ανεξάρτητο, που να στηρίζεται τις δικές του αποκλειστικά ικανότητες και δυνάμεις, που θα τον βοηθήσουν να αντλεί τον πλούτο που χρειάζεται για να ζήσει από τη δική του χώρα, τα εδάφη, τις θάλασσες, την ικανότητα και την εργατικότητά του.
Μας φτάνουν όλα αυτά για να ζήσουμε; Έχουμε τις υποκειμενικές δυνατότητες, ώστε να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις χωρίς δάνεια και δίχως να απλώνουμε το χέρι ζητώντας ελεημοσύνη από τους άλλους; Είμαστε σε θέση να γίνουμε ουσιαστικά ανεξάρτητοι; Και το κυριότερο: Μπορούμε να αποφασίσουμε να ζούμε διαφορετικά απ' ό,τι συμβαίνει στις τελευταίες δεκαετίες, από τότε που ενέσκηψε το πάθος του καταναλωτισμού;
Στο σημείο αυτό ο λαός μας, για να πεισθεί, περιμένει τεκμηριωμένες όπως είπα και πριν απαντήσεις, που όλες μαζί θα αποτελέσουν ένα νέο Όραμα για το μέλλον, μια νέα γενικευμένη πατριωτική ιδεολογία, που να στηρίζεται τόσο στις υλικοτεχνικές δυνατότητες που διαθέτει η χώρα μας όσο και στην ιστορική μας παράδοση, δηλαδή στις ηθικές και πολιτιστικές αξίες που θα πρέπει να αντιτάξουμε στο κυρίαρχο πνεύμα του ευδαιμονισμού που στηρίζεται σε ένα τρόπο ζωής ξένο προς τον ελληνικό χαρακτήρα και που εξυπηρετεί τα μεγάλα οικονομικά μονοπώλια στην προσπάθειά τους να τοποθετήσουν την ολοένα αυξανόμενη παραγωγή καταναλωτικών αγαθών, αποκλειστικά υλικών, που όπως τα παραισθησιογόνα δημιουργούν μια προσωρινή ψευδαίσθηση ευτυχίας, που τώρα ξέρουμε καλά πού μας οδηγεί.
Το κύριο ζητούμενο δηλαδή, η ευτυχία του λαού, η πραγματική ευτυχία και όχι η πλασματική και εφήμερη, στηρίζεται στα αισθήματα που γεννά μέσα στον καθένα μας η συνειδητοποίηση ότι αγαπάμε έμπρακτα τη χώρα που μας έλαχε να ζούμε, την μοναδική πατρίδα, που σημαίνει ότι ζούμε και προκόβουμε στηριγμένοι στις ίδιες μας δυνάμεις και προσπάθειες και μαζί με όσους ζουν κάτω από τον ίδιο ουρανό, χτίζουμε καθημερινά τη δική μας ζωή, που είναι σύμφωνη με τον χαρακτήρα μας, τις συνήθειές μας και τις πατροπαράδοτες παραδόσεις μας.
Έτσι κατ' εικόνα και ομοίωση του λαού μας πρέπει να επιλεγούν εξ αρχής οι νέοι θεσμοί, που θα βοηθήσουν την κοινωνία να πηγαίνει μπροστά στηριγμένη στο δίκαιο, την αλληλεγγύη και την αληθινή αγάπη στην πατρίδα και τον λαό.
Εφτά θέσεις για την έξοδο από την κρίση
Πριν προχωρήσω στις τελικές θέσεις της Κίνησης, θα ήθελα για καθαρά ιστορικούς λόγους να παραθέσω τις προτάσεις μου σχετικά με την έξοδο από την κρίση, που δημοσιοποίησα το καλοκαίρι του 2010.
Από τότε, όπως θα δείτε, υπάρχουν ορισμένες βασικές διαφοροποιήσεις, που έγιναν έπειτα από ώριμη σκέψη και που αφορούν κυρίως την απόφαση για άμεση έξοδο από το ΝΑΤΟ και την πρόταση που συμπεριλαμβάνει τη συμμετοχή των κομμάτων για την έξοδο από την κρίση.
Σήμερα βλέπω ότι η πρωτοβουλία για την δημιουργία αυτής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών δεν θα πρέπει να πάρει τη μορφή κόμματος ούτε καν ενός κινήματος με οργανωτική μορφή. Από την άλλη πλευρά η αίσθηση ότι όσα προτείνουμε σήμερα θα πρέπει να είναι όχι μόνο καίρια αλλά και ρεαλιστικά και που προ παντός δεν θα πρέπει να προκαλέσουν επικίνδυνους κραδασμούς σε μια εποχή εξαιρετικά λεπτή ως προς τους χειρισμούς και ευαίσθητη ως προς την ετοιμότητα τόσο του λαού όσο προ παντός- και της χώρας μας να δεχθεί μεταβολές πάνω από το όριο των δυνατοτήτων της, μας υποχρεώνει να είμαστε προσεκτικοί και όσα προτείνουμε να είναι μέσα στα όρια του δυνατού Λαμβάνοντας φυσικά υπ' όψιν τις διεθνείς ισορροπίες δυνάμεων, τις εθνικές δεσμεύσεις και την εξαιρετικά δύσκολη θέση της χώρας μας.
Και περνώ στις προτάσεις μου του περασμένου καλοκαιριού:
Πρώτον: Πρέπει να απαλλαγούμε οριστικά και τελειωτικά από το Δημόσιο Χρέος. Διαφορετικά θα είμαστε αναγκασμένοι να δανειζόμαστε εσαεί για να πληρώνουμε τους τόκους και έτσι ανάμεσα στα δάνεια και στους τόκους ο Λαός μας θα περνά μια ζωή σερνάμενος σαν ερπετό μάλλον παρά σαν άνθρωπος.
Δεύτερον: Για να εξοφλήσουμε το Δημόσιο Χρέος και για να εξασφαλίσουμε τα κεφάλαια για την αναγέννηση του Λαού και της χώρας, θα πρέπει:
- Να αξιοποιηθεί μέρος της Κρατικής Περιουσίας με εξαίρεση τις στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.
- Να αξιοποιηθεί μέρος της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας
- Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην κοινή εθνική προσπάθεια με εδικούς φόρους και τρόπους ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.
- Να δημιουργηθεί δημόσιος εθνικός τραπεζικός πυλώνας, που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ προς όφελος του λαού συμβάλλοντας στην εξόφληση του χρέους.
- Να διεκδικήσουμε διαγραφή μέρους του χρέους σε συνεργασία με τις ελλειμματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
- Να διεκδικήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από την Γερμανία, που οφείλει στην Ελλάδα για τις χιλιάδες δολοφονίες αθώων θυμάτων, τις ανυπολόγιστες καταστροφές και την κλοπή του πλούτου της χώρας.
Τέταρτον: Για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας θα πρέπει η χώρα μας να αποχωρήσει από τον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ και από το ΝΑΤΟ και να στραφεί για στήριξη προς άλλες φίλιες χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και οι Αραβικές χώρες, με τις οποίες οι εμπορικές και άλλες σχέσεις θα πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερο.
Πέμπτον: Η Εθνική Άμυνα θα πρέπει να ενισχυθεί σοβαρά με την προμήθεια υπερσύγχρονου στρατιωτικού αμυντικού υλικού από την Ρωσία και την Κίνα. Γιατί πιστεύω ότι είναι ανόητο και επικίνδυνο να είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ που βυσσοδομεί φανερά και επιδεικτικά εναντίον μας καλλιεργώντας συστηματικά γειτονικούς εθνικισμούς με στόχο ακόμα και την εδαφική μας ακεραιότητα.
Έκτον: Με κεντρικό σύνθημα «Για την σωτηρία της Πατρίδας» όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι θα πρέπει να μπουν επί κεφαλής σ' αυτή την αναγεννητική και σωτήρια κινητοποίηση αφήνοντας την στάση της αδράνειας και της σιωπής.
Έβδομον: Είναι ολοφάνερο ότι η φύση και κυρίως η σπουδαιότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας είναι τέτοια, που δεν είναι δυνατόν να επωμισθεί την ευθύνη της επίλυσής τους ένα μόνο κόμμα. Γι' αυτό πιστεύω ότι θα έπρεπε να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία να κυβερνούσε έχοντας την ευρύτατη συναίνεση του εκλογικού σώματος και παράλληλα να αξιοποιήσει όλο το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει ο Ελληνισμός, εντός και εκτός Ελλάδος, όλους τους ειδήμονες, ακέραιους και ικανούς, που θα μπορούσαν να προσφέρουν σωτήριες υπηρεσίες στις κρίσιμες αυτές ώρες και που στην συντριπτική τους πλειοψηφία παραμένουν παροπλισμένοι και αναξιοποίητοι.
*
Οι τελικές θέσεις
1.- Άμεση εξόφληση του δημόσιου χρέους.
- Προσπάθεια για την ελάττωσή του.
- Εκμετάλλευση κρατικής, εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.
- Νομικά κατοχυρωμένη υποχρεωτική οικονομική εισφορά σε επιχειρήσεις, τράπεζες και πλούσιους ιδιώτες.
- Προσπάθεια για μείωση των δαπανών για εξοπλισμούς, εφ' όσον βέβαια διασφαλίζεται η ασφάλειά μας.
- Δίκαιο φορολογικό σύστημα, πάταξη της φοροδιαφυγής.
- Συμψηφισμός του χρέους προς Γερμανία με τις γερμανικές αποζημιώσεις με νέες διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα διεθνούς επιτροπής από κράτη-θύματα πολέμου (ΗΠΑ, Αγγλία, Ρωσία, Κίνα, Σερβία).
- Αναζήτηση άλλων πηγών με μικρό επιτόκιο και μακρόχρονη εξόφληση.
- Προσπάθεια για συμψηφισμό χρεών με τη δημιουργία κοινοπραξιών.
- Άμεση διαπραγμάτευση με Τουρκία για αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών.
- Παύση πολεμικών προμηθειών από Γερμανία-Γαλλία
- Σύναψη νέων συμφωνιών με Ρωσία και Κίνα με όρους πρώτον την μακρόχρονη εξόφληση του χρέους, δεύτερον εξόφληση σε είδος και τρίτον συμψηφισμός χρεών με την ίδρυση κοινοπραξιών γύρω από εγχώριες πλουτοπαραγωγικές πηγές με την απόλυτη διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων.
5. Έξοδος από το ΔΝΤ, Τρόϊκα κλπ.
6.- Ανάπτυξη
Εκπόνηση εκσυγχρονιστικού σχεδίου Ανάπτυξης για άμεση εφαρμογή.
Επεξεργασία ενός σύγχρονου αναπτυξιακού προγράμματος προσαρμοσμένου στις παραγωγικές μας πηγές και δυνάμεις με στόχο να καταστήσει τον λαό αυτάρκη. Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού θα πρέπει να επιδιωχθεί η απορρόφηση και προσαρμογή του επί πλέον των πραγματικών μας αναγκών προσωπικού του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ, ώστε να απαλλαγεί ο Κρατικός Προϋπολογισμός από το ασήκωτο βάρος ενός τερατώδους παρασιτικού μηχανισμού, που απορροφά το μεγαλύτερο μερίδιο του Προϋπολογισμού και καθηλώνει την χώρα στην υπανάπτυξη.
7.- «Πράσινη» ανάπτυξη της χώρας. Εκμετάλλευση των «φυσικών» πηγών ενέργειας, ανάπτυξη του Τουρισμού.
8.- Εξωτερικές σχέσεις
- Επανεξέταση των συμφωνιών μεταξύ Ελλάδας και ΝΑΤΟ και απαλοιφή όσων θίγουν τα εθνικά μας συμφέροντα.
- Έναρξη διμερών διαπραγματεύσεων με Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία για τη λύση όλων των εκκρεμοτήτων και με στόχο την σφυρηλάτηση φιλικών σχέσεων.
Στροφή από την μονομερή εξάρτηση από΄ΗΠΑ και Ευρώπη και αναζήτηση νέων οικονομικών σχέσεων προς κάθε κατεύθυνση που θα μας επιτρέψει να πετύχουμε ευνοϊκότερους όρους.
10.- Ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός
Η εικόνα των αριθμών που συνοδεύουν τις δημόσιες δαπάνες, αντικατοπτρίζει την πεμπτουσία μιας κοινωνικής πολιτικής. Έως σήμερα όλες οι κυβερνήσεις τοποθετούσαν στην πρώτη θέση τις δαπάνες για το Δημόσιο (εκτός από την Άμυνα) και θεωρούσαν ως τελευταίες τις δαπάνες για την Παιδεία, την Υγεία, τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό. Αυτή η πολιτική, ανεξάρτητα από την κομματική ετικέτα της κυβέρνησης που την εφαρμόζει, είναι καθαρά αντιδραστική-αντιλαϊκή και στην ουσία αντιαναπτυξιακή.
Εάν θέλουμε μια κοινωνία φιλολαϊκή και προοδευτική αλλά και παραγωγική, τότε οφείλουμε να αντιστρέψουμε τις επιλογές που γίνονται έως σήμερα. Έτσι θα πρέπει να τοποθετήσουμε στις πρώτες θέσεις την Υγεία, την Παιδεία, τον Αθλητισμό, τον Πολιτισμό και μετά το Δημόσιο. Να ανασκευάσουμε ριζικά τις προτεραιότητες των ετησίων δαπανών για κάθε κλάδο, με στόχους:
Πρώτον την Άμυνα της χώρας λόγω του εχθρικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε.
Δεύτερον την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας με στόχο την αυτοτέλεια και το μεθοδικό κλείσιμο της ψαλίδας ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις με γνώμονα την αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης και με βάση το δόγμα της «δίκαιης ανισότητας» που αφ' ενός ενισχύει την ευγενή άμιλλα και αφ' ετέρου εξασφαλίζει στον πιο αδύνατο τα δικαιώματα που πρέπει να έχει ο κάθε ελεύθερος πολίτης μέσα σε μια ελεύθερη κοινωνία.
Τρίτον
- Την Υγεία σε ισότιμη βάση όλων ανεξαιρέτως των πολιτών.
- Την ολόπλευρη φροντίδα για το σημαντικό θέμα της «αγωγής» των νέων.
Τέταρτον, Δημόσιο (Κρατικός Μηχανισμός, Δημόσιοι Οργανισμοί κλπ.).
Ο Προϋπολογισμός επομένως θα έπρεπε κατά σειρά προτεραιότητας να αφορά την Εθνική Άμυνα, τα Δημόσια Έργα, την Κοινωνική Αλληλεγγύη, την Γεωργία, την Βιοτεχνία και Βιομηχανία, την Υγεία, την Παιδεία, τον Πολιτισμό και το Δημόσιο.
11.- Οι τρεις κοινωνικοί πυλώνες που επάνω τους πρέπει να στηρίζεται ένα σύγχρονο κράτος σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ανταγωνιστικότητα, κυριαρχία των αγορών και εθνικούς κινδύνους, όπως στην περίπτωσή μας, θα πρέπει να είναι η Εθνική Άμυνα, η Δημόσια Υγεία και η γενικευμένη και συγχρόνως υψηλού επιπέδου Παιδεία.
Γι' αυτόν τον λόγο θα πρέπει να είναι αναλόγως υψηλά τα ετήσια κονδύλια από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, οι δε αμοιβές όσων υπηρετούν σ' αυτούς τους κρίσιμους κλάδους, να είναι εμφανώς ανώτερες από τις αμοιβές όλων των μισθωτών, δεδομένου ότι από την ποιότητα των αποδόσεών τους εξαρτάται τόσο η ασφάλεια και η υγεία των πολιτών όσο και η δημιουργία ενός υψηλού βαθμού επιστημονικού προσωπικού, που θα συμβάλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη και την πρόοδο της χώρας.
12. Ορθολογιστική αναδιάρθρωση του υπαλληλικού δυναμικού στον Κρατικό Μηχανισμό και τις ΔΕΚΟ. Σχέδιο για την οριστική τους μετατροπή σε οργανισμούς δημιουργίας θετικού έργου.
13. ΠΑΙΔΕΙΑ Ελληνοκεντρική, ανθρωπιστική, απολύτως εκσυγχρονισμένη.
και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Στόχοι:
Η ανάδειξη τελειοφοίτων με υψηλό βαθμό πνευματικής, επιστημονικής και ηθικής συγκρότησης.
Η δημιουργία υπεύθυνων πολιτών και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων εμφορουμένων από τα υψηλότερα ανθρώπινα ιδανικά.
Αντί μονομερούς τεχνοκρατικής κατευθύνσεως, αναζήτηση προγράμματος σφαιρικής παιδείας από την αρχή της φοίτησης έως το τέλος που να περιλαμβάνει όλα τα πνευματικά και καλλιτεχνικά επιτεύγματα και ιδέες της ανθρωπότητας.
Ειδικό πρόγραμμα μύησης στην Ελληνική Παιδεία που να περιλαμβάνει την Ιστορία, την Φιλοσοφία, την Τέχνη και τις Ιδέες από την προκλασική εποχή, αρχαιότητα, ελληνιστικούς χρόνους, Βυζάντιο, τον ελληνισμό κατά την Οθωμανική κατοχή και τους νεότερους χρόνους από το 1821 έως σήμερα.
Έχει σημασία η αντιπαράθεση της διαχρονικής ελληνικής παράδοσης ιστορικής και πνευματικής με τα ανάλογα ρεύματα της κάθε εποχής.
Απαραίτητη είναι η μέριμνα του Δημοσίου για την δημιουργία των συνθηκών, μέσα στις οποίες θα μπορέσει να αναπτυχθεί η Πολιτιστική Εθνική Αναγέννηση με τη δυνατότητα συμμετοχής του Λαού στην οικοδόμηση ενός καθαρά νεοελληνικού πολιτισμού στηριγμένου επάνω στις ιστορικές, πνευματικές και πολιτιστικές της παραδόσεις.
Στόχος: Οι νεότεροι Έλληνες να είναι περήφανοι για την καταγωγή τους και σίγουροι για τον εαυτό τους, ιδιαίτερα μέσα στην σημερινή διεθνή σκηνή που κυριαρχείται από εθνικιστικές τάσεις.
Άμεσες ενέργειες
Επειδή ο χρόνος τρέχει και η Ελλάδα βυθίζεται όλο και πιο πολύ, για να ολοκληρωθεί το Σχέδιο Σωτηρίας, πρέπει το συντομότερο να υπάρξει μια ολιγομελής εθνική αντιπροσωπεία με το αναγκαίο εθνικό κύρος που θα πρέπει να επισκεφθεί άμεσα τις παρακάτω πρωτεύουσες για να συζητήσει με τις αντίστοιχες κυβερνήσεις επιδιώκοντας λύσεις προς το συμφέρον της χώρας μας:
Πρώτον, τη Μόσχα και το Πεκίνο, για να διαπραγματευθούν
- τη σύναψη δανείου με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο και με εξόφληση μετά από 20 τουλάχιστον έτη
- την αποπληρωμή σε είδος και με τη δημιουργία κοινοπραξιών που να συμβάλουν στην εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου, στην προώθηση της οικονομικής μας ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
- Ειδικά από τη Μόσχα θα πρέπει να ζητηθεί η επαναδραστηριοποίηση της συμφωνίας μας για τον αγωγό πετρελαίου, ώστε να υλοποιηθεί κάποτε το έργο αυτό.
- Την άμεση διαμόρφωση της υφαλοκρηπίδας και την χάραξη των δικαιωμάτων της κάθε χώρας.
- Την εξέταση μεμονωμένων είτε κοινών προσπαθειών για την εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων.
- Την διαμόρφωση των όρων που αφορούν τις δύο μειονότητες στην Θράκη και στην Πόλη στα πλαίσια των διεθνών συμφωνιών που έχουν προσυπογράψει οι δύο χώρες.
- Την απόφαση της Ελλάδας να καταγγείλει όλες τις συμφωνίες που έγιναν στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και που αφορούν το Αιγαίο. Για το θέμα αυτό θα πρέπει να σεβαστούμε τα δικαιώματα που απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες για το δικαίωμα της κάθε χώρας να θεωρεί εθνικό της χώρο τα 12 μίλια θαλάσσιου, εναέριου και υποθαλάσσιου χώρου γύρω από τα εδάφη της και κατ' εξαίρεση και για λόγους διευκόλυνσης της ελεύθερης ναυσιπλοϊας την προσωρινή υποχώρηση εκ μέρους της Ελλάδας με την αποδοχή των 6 μιλίων, όμως μονάχα σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου.
- Την διακοπή της προμήθειας στρατιωτικού υλικού από την Γερμανία
- Την πρόθεσή μας να συνδυάσουμε την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους μας με την καταβολή από μέρους τους των οφειλομένων σε μας πολεμικών αποζημιώσεων.
- Η Ελλάδα θεωρεί ως εχθρική πράξη κάθε μορφή διεκδίκησης εδαφών της.
- Θεωρεί επίσης ότι το όνομα «Μακεδονία» είναι ο Δούρειος Ίππος για τη διατήρηση και πιθανώς μελλοντική εφαρμογή του Δόγματος της «Μακεδονίας του Αιγαίου», που για μας είναι casus belli.
- Θέλουμε την ανάπτυξη ακόμα πιο στενών φιλικών σχέσεων
- Εάν επιμείνουν, είμεθα διατεθειμένοι να φτάσουμε στο σημείο της διακοπής ακόμα και των διπλωματικών μας σχέσεων.
Αγαπητοί φίλοι,
Προσπάθησα με τρόπο όσο μπορούσα πιο συνοπτικό να αναλύσω, να καταγγείλω και να προτείνω.
Και θέλω να πιστεύω ότι το κείμενο αυτό μπορεί να θεωρηθεί από τον κάθε ανεξάρτητο πολίτη ως βάση για να πληροφορηθεί, να προβληματιστεί και να προσπαθήσει να επεκτείνει και να εμβαθύνει περισσότερο με τη σκέψη του στα θέματα που θίγονται και να κρίνει με δημιουργικό και ελεύθερο πνεύμα τις λύσεις που προτείνονται. Κι ακόμα να προσθέσει δικές του λύσεις που να βοηθούν πιο αποτελεσματικά όχι μόνο την έξοδό μας από την κρίση αλλά και την αναζήτηση για το ποια κοινωνία και ποια Ελλάδα ονειρευόμαστε να κτίσουμε.
Το πιο ενδεδειγμένο για τις στιγμές που ζούμε και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι να παλεύουμε, είναι να επιδιωχθεί η ευρύτερη ανταλλαγή απόψεων μέσα στο περιβάλλον που ζούμε και εργαζόμαστε. Ο πιο καλός και πιο γόνιμος προβληματισμός είναι ο συλλογικός. Εάν κατορθωθεί τελικά όλες αυτές οι χιλιάδες ατομικές και συλλογικές προσπάθειες να συναντηθούν αντικειμενικά και υποκειμενικά στην ίδια κατεύθυνση, τότε αυτή η περίοδος της ιδεολογικής ζύμωσης με επίκεντρο τους ανεξάρτητους πολίτες, μπορεί να καταλήξει σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ενέργειες, παρεμβάσεις με ομαδικό, ακόμα και δυναμικό χαρακτήρα, όλο και πιο συγκεκριμένης και ολοκληρωμένης μορφής, ώστε η θέληση του ανεξάρτητου πολίτη να καταστεί στοιχείο αλλαγής στην πορεία της χώρας με ευεργετικό χαρακτήρα για τον Λαό και το Έθνος.
Έχοντας συσσωρεύσει μια πείρα εβδομήντα ετών με την συνεχή μου παρουσία στο επίκεντρο της εθνικής και πολιτικής ζωής, με οργανώσεις, κόμματα, κινήματα, επαναστάσεις, δικτατορίες, αντιστάσεις κάθε είδους και κάθε μορφής, ακολουθώντας τους ασταμάτητους και συχνά θυελλώδεις κυματισμούς μιας ιστορικής διαδρομής από το 1940 έως σήμερα, που την χαρακτηρίζουν πρωτοφανείς αλλαγές, σας βεβαιώ ότι όσο κι αν έψαξα, δεν μπόρεσα να βρω άλλη μέθοδο για να ξεφύγει ο σημερινός ανεξάρτητος Έλληνας πολίτης από τον ασφυκτικό έλεγχο του ολιγαρχικού-κομματικού-κρατικού κατεστημένου από την μέθοδο που εγκαινιάζω σήμερα και σας προτείνω.
Οι συνθήκες εξάρτησης της χώρας μας και οι μέθοδοι εξάρτησης ενός μεγάλου μέρους του λαού μας έχουν παγιώσει μια κατάσταση αληθινών φρουρίων, που για να εξοντωθούν δεν υπάρχουν παρά τρεις μέθοδοι:
Πρώτον, εάν θελήσουμε να τα εκπορθήσουμε από τα μέσα, τότε είναι βέβαιο ότι θα αφομοιωθούμε.
Δεύτερον, εάν τα χτυπήσουμε μετωπικά, θα εξοντωθούμε.
Τρίτον, μένει η τρίτη λύση, να οχυρωθούμε στους εαυτούς μας με την προϋπόθεση φυσικά ότι ο ίδιος ο λαός θα δημιουργήσει την αναγκαία δύναμη για να τα σαρώσει. Έχοντας φυσικά αναδείξει μέσα από τα σπλάχνα του τις ηγετικές δυνάμεις που θα τον οδηγήσουν στη νίκη.
Ανυπακοή
Τα αποτελέσματα από τις τελευταίες εκλογές θέτουν σοβαρά προβλήματα σε σχέση με κείνο το ποσοστό των ψηφοφόρων που νομιμοποιεί μια κυβέρνηση και το κυβερνόν κόμμα να ισχυρίζονται ότι διαθέτουν την πλειοψηφία ενός λαού και επομένως το δικαιούται να ασκούν την εξουσία.
Ήδη το γεγονός ότι οι ποικίλες αλχημείες -απαραίτητες για να λειτουργήσει δήθεν το σύστημα- επιτρέπουν να αναδειχθούν κυβερνήσεις ουσιαστικής μειοψηφίας κάτω του 50% και να λαμβάνουν αποφάσεις και μέτρα που είναι δυνατόν ακόμα και να αντίκεινται στα συμφέροντα της πραγματικής πλειοψηφίας, έχει ως αποτέλεσμα να υποσκάπτεται η ενότητα του λαού που μονάχα μια ουσιαστική πλειοψηφία μπορεί να εξασφαλίσει και επομένως η εθνική σύμπνοια που θα πρέπει να αποτελεί το ΑΛΦΑ και το ΩΜΕΓΑ τόσο για την ομαλότητα όσο και για την πρόοδο του συνόλου μιας κοινωνίας.
Τι γίνεται όμως όταν η μεγάλη αποχή και η ύπαρξη πολλών κομμάτων κατεβάζει τον πήχυ της κυβερνητικής πλειοψηφίας στο ένα τρίτο του συνόλου των ψηφοφόρων; Δεν πρόκειται πλέον για ένα ποσοστό περιορισμένης μειοψηφίας όπως πριν αλλά για ένα αποτέλεσμα μιας ελάχιστης μειοψηφίας, που επομένως είναι απαράδεκο να μπορεί να εκπροσωπήσει το σύνολο του λαού και μάλιστα σε μια περίοδο εθνικής κρίσεως.
Από τις αλχημείες των συνταγματολόγων του ισχύοντος κοινοβουλευτικού μας συστήματος εκπέσαμε στηνκαρικατούρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που επιτρέπει σε μια ασήμαντη για κοινοβουλευτικά σταθμά μειοψηφία να ασκεί την εξουσία εν ονόματι αλλά εάν το επιθυμεί και εις βάρος της πραγματικής πλειοψηφίας του λαού.
Η δημοκρατική αρχή δεν εξαντλεί το νόημά της στην τυπική νομιμοποίηση της εξουσίας, στην τήρηση δηλαδή των συνταγματικών διαδικασιών. Κανείς δεν αμφισβητεί τη νομιμότητα των δύο εκλογικών γύρων ή των εκλογικών αποτελεσμάτων. Εκείνο που αμφισβητείται είναι αν, με ένα τόσο μεγάλο ποσοστό αποχής, που αγγίζει το ήμισυ και περισσότερο του εκλογικού σώματος, υπάρχει ουσιαστική νομιμοποίηση της εξουσίας. Η δημοκρατική αρχή αξιώνει, για να τηρείται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, πέρα από την τυπική νομιμοποίηση της εξουσίας και την ουσιαστική νομιμοποίησή της. Αξιώνει δηλαδή το εκλογικό αποτέλεσμα να δηλώνει ή έστω να αντανακλά και τη συναίνεση, την αποδοχή της πλειοψηφίας Εδώ όμως είχαμε ευρύτατη αποχή. Και μιλάμε για αποχή όχι για λευκά, γιατί σε αντίθεση με την αποχή, τα λευκά εκφράζουν τη συναίνεση τουλάχιστον ως προς την εκλογική διαδικασία.
Το γεγονός αυτό κατά τη γνώμη ενός απλού πολίτη όπως εγώ αποτελεί εκτροπή από την δημοκρατική νομιμότητα κατά την οποία η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει. Γιατί σήμερα η μεν μειοψηφία κυβερνά η δε πλειοψηφία είναι καταδικασμένη να υφίσταται παθητικά τις αποφάσεις της.
Γεγονός που κατά την γνώμη μου νομιμοποιεί την ανυπακοή και την καθιστά όργανο άμυνας των πολλών απέναντι σε μια έωλη και ουσιαστικά αντιδημοκρατική νομιμοποίηση των ολίγων.
Στον πρώτο γύρο των εκλογών για τον Καλλικράτη το ΠΑΣΟΚ απώλεσε ένα εκατομμύριο των ψηφοφόρων του. Αυτό σημαίνει ότι με τον α ή τον β τρόπο οι οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος διαφώνησαν με την πολιτική του. Πώς καταγράφεται λοιπόν αυτή η αποδοκιμασία του κυβερνητικού προγράμματος από τους ίδιους τους οπαδούς του σε συνταγματικό επίπεδο ουσίας και όχι τύπων; Και κυρίως ποιες είναι στο επίπεδο πραγματικής δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος; Και με ποιες επιπτώσεις στην πορεία της χώρας; Και με ποιο ουσιαστικό και όχι τυπικό και διάτρητο κύρος όπως τώρα θα εξακολουθεί να έχει το μονοπώλιο των αποφάσεων στη Βουλή για την ψήφιση νόμων και μέτρων χάρη στην κυβερνητική πλειοψηφία;
Πρόκειται για ένα συνταγματικό αδιέξοδο, που βαρύνει, αλλοιώνει και βλάπτει την χρηστή διακυβέρνηση της χώρας οδηγώντας σε μια ουσιαστική κατάχρηση εξουσίας και μετατρέπει τη Βουλή σε ένα άλλοθι για μια κατ' ουσίαν δικτατορική επιβολή μιας μειοψηφίας επί της πλειοψηφίας. Με άλλα λόγια οδηγεί στην καταπάτηση της Δημοκρατίας ως συστήματος που διασφαλίζει ίσα δικαιώματα σε όλους τους πολίτες.
Υποθέτω ότι μετά την μετατροπή του Πολιτεύματος από Προεδρικό σε Πρωθυπουργοκεντρικό, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας που είναι κατά το Σύνταγμα «ρυθμιστής του Πολιτεύματος» παραμένει παθητικός.
Τι δέον γενέσθαι; Το ιδεώδες θα ήταν, η ίδια η Κυβέρνηση να αποκτούσε συναίσθηση της θέσης της και να αναζητούσε μέσα κι έξω από την Βουλή την ευρύτερη δυνατή συναίνεση επιδιώκοντας οι όποιες αποφάσεις να έχουν την έγκριση της ουσιαστικής πλειοψηφίας του λαού παύοντας να οχυρώνεται αλαζονικά σε μια συνταγματική νομιμότητα που μοιάζει με το «άδειο πουκάμισο» του Γιώργου Σεφέρη.
Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός, δηλαδή ιστορικά και εθνικά ακατάλληλος να υποστηρίξει τα δικαιώματα του λαού του.
Στο μεταξύ και έως ότου η πολιτική εξουσία επιλύσει τα προβλήματά της εμείς η συντριπτική πλειοψηφία των ανεξάρτητων πολιτών έχουμε ηθικό, εθνικό και δημοκρατικό χρέος να θεωρούμε τις αποφάσεις αυτής της ουσιαστικής μειοψηφίας σε μια εποχή μάλιστα που έχει παραδώσει τις τύχες της χώρας μας στους ξένους, ως ηθικά, εθνικά και δημοκρατικά παράνομες, αντιτάσσοντας το όπλο της ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ στις ηθικά, εθνικά, δημοκρατικά και ιστορικά παράνομες αποφάσεις της.
Ανυπακοή ατομική και συλλογική σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται μάλιστα κατ' επιταγήν των ξένων επιτηρητών μας και που θίγουν εκτός από τα συμφέροντα του Λαού και της χώρας, την προσωπική, λαϊκή και εθνική μας αξιοπρέπεια.
Στην ιστορία των δημοκρατιών η πολιτική ανυπακοή υπήρξε το μέσο μη βίαιης και διαφανούς αντίστασης του συνειδητού πολίτη απέναντι στις αποφάσεις μιας Κυβέρνησης που παραβιάζει τους θεμελιώδεις κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης. Η πολιτική ανυπακοή δεν είναι μια αυθαίρετη έννοια. Είναι μια ολόκληρη θεωρία της πολιτικής επιστήμης και του συνταγματικού δικαίου και κεκτημένο του πολιτικού και συνταγματικού μας πολιτισμού. Οι ρίζες της ανάγονται στις απαρχές του συνταγματισμού, στη Μαγκνα Κάρτα και στο περίφημο δικαίωμα αντίστασης. Δηλώνει το δικαίωμα του πολίτη να μην τηρεί τις υποχρεώσεις του απέναντι στην εξουσία, όταν εκείνη πρώτα δεν τηρεί τους όρους του «κοινωνικού συμβολαίου» Ας μην ξεχνάμε την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματός μας: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων».
*
Αγαπητοί φίλοι,
Σας εξέθεσα όσο γίνεται πιο σύντομα τις απόψεις μου. Που θα τις βρείτε ολοκληρωμένες στο βιβλίο που κυκλοφορεί με τίτλο «Η Σπίθα».
Αυτούς που συμφωνούν μαζί μου, τους καλώ να σχηματίσουν ανεξάρτητες Επιτροπές Πρωτοβουλίας στους χώρους που ζουν, που εργάζονται και που σπουδάζουν, με σκοπό την ενημέρωση, τον προβληματισμό αλλά και την δραστηριοποίηση και την πραγματοποίηση παρεμβάσεων με όποια και όσα μέσα διαθέτουν.
Σε ένα μελλοντικό στάδιο αυτές οι διάσπαρτες Επιτροπές θα πρέπει να προσπαθήσουν να έχουν επαφή η μια με την άλλη, ώστε να συντονιστούν οι δράσεις τους, για να φτάσουμε στο επίπεδο δημιουργίας Επιτροπών Πρωτοβουλίας που να καλύπτουν ένα τομέα εργασίας, μια σχολή, μια συνοικία, μια πόλη, ακόμα και μια περιοχή.
Εγώ προσωπικά έχω ήδη σχηματίσει γύρω μου μια δεκαμελή Επιτροπή Πρωτοβουλίας αποτελούμενη από φίλους και συνεργάτες και είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλουμε στον συντονισμό σε ευρύτερη κλίμακα.
*
Πριν σας αφήσω, θα ήθελα να συνοψίσω τους βασικούς μας στόχους και την άμεση δραστηριότητα που θα πρέπει να αναπτύξουμε:
Δεν διστάζω να σας πω ότι τα κατάφεραν πάλι να με κάνουν να νοιώθω ξένος στην χώρα μου. Ο Μεγάλος Αδελφός, το μάτι της Εξουσίας έχει μπει πια για καλά στα σπίτια μας, μας παρακολουθεί και προσπαθεί με το ψέμα, τη διαστρέβλωση και την ανηλεή προπαγάνδα να γίνουμε κάποιοι άλλοι. Όπως αυτοί που έμαθαν να ζουν μόνο με αφεντικά και να εφαρμόζουν πειθαρχικά τις επιθυμίες και τις εντολές τους. Μόνο που σήμερα πίσω από τα ελληνικά τους ονόματα και την ελληνική γλώσσα κρύβονται κάποιοι ξένοι που με χίλια δυο μέσα αλλά δυστυχώς και με χιλιάδες συμπατριώτες μας συνεργάτες κατάφεραν και πάλι να μας διαιρέσουν, να μας αποπροσανατολίσουν, να μας ζαλίσουν, να μας οδηγήσουν στην άκρη του γκρεμού και να μας φοβίσουν τόσο πολύ για την ίδια μας την προσωπική υπόσταση, ώστε να μην μπορούμε να δούμε γύρω μας τους μεγάλους Εθνικούς κινδύνους που μας περικυκλώνουν απειλητικά.
Και αυτό είναι το πρώτο που θα ήθελα να σας τονίσω. Ο Μεγάλος Κίνδυνος σήμερα δεν είναι τόσο η οικονομική μας κατάντια αλλά η ίδια η ακεραιότητα της Πατρίδας. Και δεν αποκλείεται καθόλου, αυτά τα δύο να συνδέονται μεταξύ τους, δηλαδή να μας ζαλίζουν καθημερινά με νέα μέτρα, για να φύγει η σκέψη μας από τα Μέγιστα, όπως είναι η Εθνική μας οντότητα. Έτσι όταν ξαφνικά προκύψουν οι εχθρικές ενέργειες, δεν θα υπάρχουν πια αληθινοί Έλληνες να τους εμποδίσουν.
Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να αναδιπλωθούμε στον εαυτό μας, για να αναζητήσουμε δύναμη από τις παραδόσεις που ο καθένας κλείνει μέσα του και στη συνέχεια να συναντήσουμε τους αληθινούς πατριώτες που νοιώθουν και σκέφτονται όπως εμείς, αντλώντας δύναμη ο ένας από τον άλλο, έως ότου γίνουμε χιλιάδες. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εξοντώσουμε το τέρας της ξένης εξάρτησης που αφού δεν μπόρεσε ως τώρα να μας αντιμετωπίσει μετωπικά, μεταμφιέστηκε σε Δούρειο Ίππο που έφτασε στο σημείο να νομοθετεί στην Βουλή των Ελλήνων κρυμμένος πίσω από μια ισχνή κοινοβουλευτική μειοψηφία που στην πραγματικότητα την ακολουθεί μόνο ένα 20% «Μνημονιακών» οπαδών κι οι περισσότεροι απ' αυτούς ακολουθούν πιθανότατα γιατί δεν βλέπουν ακόμα την «μεγάλη εικόνα» των πραγμάτων.. Και είναι πραγματικά απορίας άξιο, πώς δέχονται οι υπόλοιποι βουλευτές, ο Πρόεδρος της Βουλής κι ακόμα-ακόμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μεταβάλλεται ο Ναός της Ελληνικής Δημοκρατίας σε μια μηχανή νομιμοποίησης μιας ουσιαστικής, αντιδημοκρατικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Γιατί τάχα δεν γίνεται ένα Δημοψήφισμα, για να δούμε πόσοι Έλληνες είναι υπέρ ή κατά του Μνημονίου, της Τρόικας και ειδικά του Δ.Ν.Τ. ;
Αγαπητοί φίλοι - συμπατριώτες,
Για να προχωρήσουμε παραπέρα έως ότου διώξουμε από την Πατρίδα μας την ξένη ακρίδα, θα πρέπει να ξαναβαφτίσουμε τις λέξεις «Ελευθερία», «Ανεξαρτησία», «Δημοκρατία», «Ισότητα», «Δικαιοσύνη». Τις λέξεις «Έθνος», «Ελλάδα», «Ελληνικότητα». Να ξαναβρούμε το νόημα της Ελληνικής Παιδείας, του Ελληνικού Πολιτισμού και του Ελληνικού Ήθους. Των λέξεων «Εθνική Υπερηφάνεια» και «Πατρίδα». Οι ξένοι και τα όργανά τους μας έχουν μολύνει τις έννοιες «Αλήθεια», «Ειλικρίνεια», «Τιμιότητα», «Ευγένεια», «Σεβασμός», «Αλληλεγγύη», «Φιλοξενία».
Είμαστε πανταχόθεν περικυκλωμένοι από ένα Κύκλωπα που το λένε Ψέμα και που περιμένει τον Οδυσσέα να του βγάλει το κτηνώδες του Μάτι. Και ο Οδυσσέας δεν είναι άλλος παρά όλοι εσείς. Εμείς όλοι, οι Ανεξάρτητοι, οι ανένταχτοι και αντίθετοι σ' αυτόν τον σάπιο κόσμο που μας πνίγει.
Συνοψίζω:
Πρώτον: Η επίθεση που δεχόμαστε σήμερα έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες και αφορά όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής: την Ιστορία μας, τον Πολιτισμό μας, το Ήθος μας, την Παιδεία, την Οικονομία και τέλος την Κοινωνική Συνοχή και την Εθνική μας Ακεραιότητα.
Δεύτερον: Με τον Εμφύλιο Πόλεμο οι Αμερικανοί ήρθαν στην Ελλάδα για να μείνουν. Και έμειναν. Έως σήμερα. Παράλληλα με το ΝΑΤΟ και με την Ευρώπη μάς αποκόψανε από τον υπόλοιπο κόσμο. Και αφού πρώτα μας γλύκαναν με τα Σχέδια Μάρσαλ, Ντελόρ κλπ. έφτασε η ώρα της πληρωμής. Τώρα την σκυτάλη πήραν οι παλιοί μας γνώριμοι, οι Γερμανοί.
Σήμερα μας θεωρούν χώρα τρίτης κατηγορίας. Μας ανεβοκατεβάζουν διεφθαρμένους, ανίκανους, απατεώνες και μας απειλούν να μας διώξουν από τον Παράδεισο του 4ου οικονομικού Ράϊχ που χτίζουν στις πλάτες ολόκληρης της Ευρώπης, η οποία, θα το δείτε, σύντομα θα δείξει σημάδια εντονότατης αντίδρασης.. Εκτός κι αν σφίξουμε το ζωνάρι μας έως ασφυξίας και κλείσουμε τα μάτια μπροστά στα εθνοκτόνα σχέδιά τους. Έτσι το γνωστό «Ανήκομεν εις την Δύσιν» έχει καταντήσει βραχνάς για την χώρα και τον λαό μας.
Τρίτον: Επειδή η Δύση δεν είναι πια επιλογή αλλά καταναγκασμός, δεν έχουμε παρά δύο δρόμους μπροστά μας. Αφού φυσικά πρώτα μπορέσουμε να βρούμε τρόπους να σταθούμε στα πόδια μας
- έχοντας πίσω μας το κύρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας να επαναδιαπραγματευτούμε σαν ίσος προς ίσον όλο το πλέγμα των σχέσεών μας με μόνο κριτήριο την ανεξαρτησία της χώρας και τα συμφέροντα του λαού μας
- να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να πετύχουμε την αναγκαία ριζική στροφή στους εθνικούς μας προσανατολισμούς που θα μας εξασφαλίσουν με ισότιμους όρους την Εθνική μας Ανεξαρτησία και Ασφάλεια, καθώς και την οικονομική μας επιβίωση, ανάπτυξη, αυτοτέλεια.
Τέταρτον: Η σημερινή Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση έγιναν κόμματα εξουσίας χάρη στην εμπιστοσύνη και την εύνοια των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης. Επομένως σήμερα, ό,τι κι αν λένε σε μας τους ιθαγενείς, είναι πιστά όργανα της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως αυτή εκπορεύεται από τα δύο Κέντρα της Διεθνούς Εξουσίας με την οποία και τα δύο κόμματα είναι στενά συνδεδεμένα: τις ΗΠΑ και την Ευρώπη των Τραπεζών.
Πέμπτον: Πέραν αυτών των δύο κομμάτων Εξουσίας ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα συνέτεινε παθητικά είτε ενεργητικά στον ιδεολογικό, πολιτικό και ηθικό αφοπλισμό του Ελληνικού Λαού σε όλη την περίοδο του δικομματισμού από το 1974 έως σήμερα, όπου οι αντιδράσεις των αριστερών κομμάτων δεν είναι ανάλογες με την πρωτοφανή επίθεση που δέχεται ο ελληνικός λαός, καθώς και με τα νατοϊκά σχέδια που απειλούν την ίδια την αυτοτέλεια της χώρας.
Και
Έκτον: Αναφέρθηκα ήδη στην Ελληνική Βουλή και επαναλαμβάνω ότι ο τραγικός ρόλος της Βουλής σήμερα συνίσταται στο να καλύπτει με το κύρος της μια ουσιαστικά, ηθικά και ιστορικά παράνομη διαδικασία με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Τελικά αυτή η διαδικασία μάς οδηγεί στον τέλειο εθνικό εξευτελισμό και συγχρόνως στην διακωμώδηση του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος. Επομένως η Ανυπακοή, που θα πρέπει να είναι το κεντρικό μας σύνθημα γι' αυτή την περίοδο και η αφετηρία των ενεργειών μας, ώστε να ακυρώνονται στην πράξη όλες οι παράνομες, αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις, αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση του κάθε ανεξάρτητου, του κάθε ελεύθερου Έλληνα!
Θα τελειώσω με ένα σύνθημα, που πιστεύω ότι εκφράζει την πεμπτουσία της Κίνησης, που απ' αυτή τη στιγμή θα αρχίσει να δημιουργείται και να εξαπλώνεται στην χώρα μας:
Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !
___________________________________________________________________
FOUNDING DECLARATION OF MIKIS THEODORAKIS'S INDEPENDENT CITIZENS' MOVEMENT
Mikis Theodorakis
01.12.2010
Dear friends,
With the announcement of the creation of an Independent Citizens' Movement I do not intend to form a party neither an organized grassroots movement with organizations, members and leadership. My only motive is to help create a movement and a fermentation of ideas, independently from the existing political-party status quo, oriented to the independent citizen who feels the need to react to the current impasse and to contribute with any forces he has to our country's way out of the deep crisis in which we were led by the global capitalism crisis and the depended on international groups prominent politicians and business circles along with the entire political world, who participated actively or passively in the slope of public life since 1974.
The fact that the problems arose after the fall of Soviet Union and its allies and the monopolization of power in military and economic level by U.S., whose
great power has transformed them into a modern imperialist state, leads humanity into forced developments which, either by war or the fear of war or by the economic blackmail or by economic dependence, distort the international arena?s social developments which affect and lead the nations either in outright disasters or in generalized national crisis and impasse.
Our country since the Civil War is under constant control and dependence on the U.S.
The form of substantial dependence forced upon us, gives to the character of the struggle, that the independent citizen is required to bear, the features of aliberation fight within the new conditions of globalization, which often makes the enemy invisible.
And for this very reason, the complexity of problems and especially the rulers' disguises make it difficult to impossible to deal with it as before just with a doctrine and a few slogans.
So every independent citizen should consider seriously and responsibly until he discovers what exactly is happening to us, where we stand and why, as well to which forces and to which ways we should count on, and yet how we ourselves, one with another we can create the power to save us. It is enough to see who our enemies are nowadays. Who are the enemies of our People and our country.
In short I believe that we stand in the period when we should think all together. To study, to learn, to research and to decide.
And that's why I call this book "Spark." A little spark that I hope to withstand the wind of our enemies as it is looking for another and another and yet another spark, until the purifying fire that will save us is flared up.
Dear friends,
The present government was elected in October 2009 just because they assured us that they were unlike the Karamanlis government which predicted hard days. They believed that there is no lack of money, there should only be applied a development program that will immediately pull the country out of crisis.
In the Thessaloniki International Fair, the current Prime Minister had even the opportunity to describe in detail how to achieve higher wages, to decrease taxation and how the country would march towards prosperity with the implementation of a detailed economic development plan which was ready.
However, it was soon proved that not only there was no such program, nor governance plan, but there were many new inexperienced ministers who were improvising, while the most didn't know what to do since they lacked coordination. This was happening while the general crisis was flaring up threatingly around us, so to not end up absolutely bankrupted the immediate strict measures became necessary.
This was in my opinion the most dramatic and unfortunate moment for our country (ie the first months of the new government), because valuable time was lost, so precious that was now impossible to redress the damage.
Unlike, the crisis deepened rapidly every day and more to get us one day to the verge of bankruptcy, without the tiniest reaction from the Government!
Increasing Spreads
I wonder; what the government should do? First to get in contact with the harsh reality and rush to borrow, as all the governments did since 1974, with the usual rates, in order to ensure the employees' minimum wages.
Instead, the government blatantly ignored the gloomy developments just trying to throw the weights to N.D. only because of partisan empathy, dividing the people more deeply, while in Portugal the two major parties joined forces to face a crisis in which all the population was involved.
While the gentlemen Papandreou, Papakonstantinou and Provopoulos were stating right and left, in Europe, America and Asia, how much poor we are and how much more poor we become each day because of the public debt's doubling by Karamanlis, solely to enrich himself and his associates, the famous spreads were rising daily so fast, to achieve a world record, reaching 1000 units!
Thereby precious time passed, as I said before, during which not only we did nothing, but we were helping with all our forces, so in the end the banks to stop lending to us thus to be led to the dilemma "Bankruptcy or IMF."
IMF or Bankruptcy
This was a nice excuse to cheat once again the people, after the "there is money" slogan, so a few could say "What George could do? Since he had to respond to this dilemma? Since on one hand was Greece's salvation through IMF, while on the other was Chaos?. Besides, he ultimately repeated himself more clearly when we threatened us to elections. "Either me or Chaos!"
So it was a nice excuse, except that in October 2009, when PASOK was government it wasn't facing such a dilemma, because back then the solution of lending still existed, as all governments did and as the governments of Spain, Portugal, Ireland and others which were facing similar problems continue to do. Therefore, we caused the dilemma ourselves. Willingly or unwillingly? We cannot know this. But it is enough that under the pretext of this dilemma, the country has come now under high supervision - probation and real governance of the IMF and the Europe of Banks, that is to say the most advanced form of aggressive U.S. policy on one hand and the most bloodthirsty and reactionary circles of Europe on the other. And this at a time when Berlin's economic imperialism becomes more ruthless and poses a direct threat to exterminate not only the Greek but also other eurozone's economies, in which there is not even the excuse of the Greek internal pathogenesis. Germany started to follow a very dangerous path for us and for her, that?s why you see the reaction flaring up in that country also, but unfortunately at least until now, it seems to bring no results.
Germany and France, along with the U.S., have the monopoly on weapon sales to Greece for decades and quite regularly. Where else would they find so "dummy" customers as we and the Turks, who are afraid of each other, so we cut every year billions of our national deposits and we are becoming impoverished, to make the rich people richer! Who, instead of thanks, shake our hand and say "You are incompetent, corrupted, you give us false information and that's why you don't deserve to be in Europe with us. Anyway, for the last time we send two banks to you, in order to stand on your feet until we throw you out of Europe". This is what Merkel told us yesterday loudly in our face and we basically agreed with her! So the banks came to save us, when in fact the money we get will eventually go to Germany and France, because we still owe them for the weapons we bought and because even now, in the middle of this devastating crisis, we buy submarines from Merkel's Germany!
The Memorandum
And here we come to the Memorandum, namely the conditions under which they agreed to 'help' us.
On this subject, let me give the floor to Professor of Constitutional Law, Mr. George Kassimatis, who was kind enough to write the following, especially for my present speech:
"Everybody," Professor writes, "discuss daily about the 'Memorandum', by which the constitutional rights of workers are violated. Along with the 'Memorandum' there is the Loan Agreement (which is Memorandum's base), signed between the Greek Government and the 15 member states of Eurozone. The terms of this agreement tie hand and foot Greece as a sovereign state. They insult both the Greek people and the European culture.
I will refer to one term only, from the many that humiliate Greece: the term to surrender of national sovereignty. Yes, as you heard it: Surrender of national sovereignty in favour of Greece's creditors if not able to pay off its debt.
The relevant text of the Convention, exists in two versions: I cite the simplest: 'Neither the Borrower (i.e., Greece) nor its assets have immunity due to national sovereignty or for any other reason in case of: trial, seizure (conservative or forced) and in any case of any other action or procedure relevant to the Agreement'.
In another term of the Convention is stipulated that Greece renounces all her sovereign rights "irrevocably and unconditionally".
One such term cannot be signed even with the gun to the head. Only a Shylock could think of such a term. Such a term is incorporated in a loan agreement for the first time in the history of mankind".
Europe of Banks
Moreover the EU official Mr Juncker himself declared that he knew long ago about Greece's economic tumble due to the continuous and huge loans she got from certain European countries; however he did not speak, because this would be at the expense of these countries? interests. Of course he refers to the decade of ΄80, when the public debt soared by 32% to 112% of GDP. (I remind here that from the 112% in 1990 until 2009 the debt increased only by 20% of GDP and the speculations about doubling and tripling constitute malignant propaganda. Today (2010) the debt is in 132-135% of GDP and for 2011 is forecasted a rise about 10 units).
In other words the governments of Mitsotakis, Simitis and Mr Karamanlis are accountable for the 20% while the Governments of Andreas and Giorgos for the 70% of the rise the first and for 10% the second within a year, thus proving that these were and still are the primarily responsibles for the country?s effective bankruptcy. If in these loans the remaining 110 billions promised by our lenders for 2011 are added, then the debt will shoot up to heights that will tie up our country hand and foot and will lead to permanent underdevelopment and even more grim economic dependence.
Juncker's reference to European countries points mainly Germany and France,
because a large proportion of the loans issued to our country concerned the supply of war material. And it is at least hypocritical and unacceptable to accuse us of corruption and mismanagement while they knew that they were leading us systematically to bankruptcy to enrich themselves. This was the truth that Juncker knew, who, however, because of solidarity with the perpetrators did nothing to protect the victim.
This is the true image of Europe that they were hiding from us until now. A small group of wealthy people, who thanks to their military industries that export the black death, has a dominant economic position and looks down on the rest small and insignificant people, to get to the recent revelation of their true -genuine dictatorial character- face, the Merkel-Sarkozy duet, who requested and imposed punishments for all of us who are good only if they can earn from our deficient income as they did systematically until now.
Since this is the reality of Europe, so cynically described by Mr Juncker, how can we deliver the management of our national economy to Europe's banking representatives? How our national pride, our honour, our dignity were lost so suddenly? How our struggles to defend the dignity and value of this small but very proud country, are forgotten?
As for the excuse that thanks to Troika the Government dares to make these life-saving cuts in state services and society, is something that should make us all feel ashamed, if we accept that some foreign officials should come as monitors to replace the elected representatives of a nation and indeed the government itself, as if we are unable, underdeveloped, timid and cowards to make the necessary changes. We shall see further down, when and by whom these necessary changes, which for many decades constituted a brake on our national development, had to be made.
In this vicious offence to us, the response of a proud nation must be one and only: Cease to buy weapons from these two countries, Germany and France.
And what about our defence?
The first thing we should immediately do is to propose to the Turks a special meeting on mutual reduction of weapon equipment.
The second is to approach Russia and China, which are very likely not only to charge us cheaper, but to be willing to be paid either in kind or by creating joint ventures, as happened with Cosco, in a series of projects that will contribute to national development.
Instead of selling to the Arab tycoons with burdensome and underdeveloping conditions "Astakous", shipyards and sensitive areas such as the "Helliniko", it is worthy to investigate whether Russia and China are willing to create with us, in the form of partnerships, units to exploit our natural wealth without compromising our sovereign rights.
Information published and circulated on the Internet report that as Greece is situated in a bad economic situation and on the verge of bankruptcy, it accepted various proposals some time ago from;
1. China which is saying that she wants to help Greece and proposes to us:
- To repay all our public debt, without consideration (what is the debt of Greece for the financial capabilities of China?)
- To lend us whatever amount is necessary for running the country, with 1% (versus 6.7% of Germans)
- Το send us as many tourists as we want or as many as we have the infrastructure to accommodate.
The Government's response: NO, we do not need help!
2. Russia, which is offering any help, financial or not, under the condition that the agreement of the famous Gas Pipeline will be activated and that it will be allowed to repair her warships in Syros (as it was happening before with her merchant ships).
The Government's response: NO, we do not agree!
As an epilogue of all these, obviously the famous since decades issue of the enormous mineral wealth of our country, for which anyone who dared to speak was characterized from a graphic to a psychopath, still exists (recently the media started finally to deal with the issue). Greece is said, not only that is drowned in oil, but that has also gold, uranium, osmium and bauxite.
The Government's response: NO to everything!
I would still say that if these proposals were really made, then it is possible to address the repayment of debt of about 350 billion Euros by proposing to the Russians and the Chinese other repayment ways, such as e.g. the consortia that I have mentioned or even payment in kind mainly from our rural production, which in this way will be revived.
The public debt
Let me now turn to the issue of responsibilities for the indeed terrible dept swelling that has led us to the current crisis. All data show that the main responsible for the surge of Public Debt, which from 32% of GDP in 1981 launched within a decade in 112% turning our country a hamstrung of the excessive interest rates which led us to the current crisis, was the PASOK governments in between 1981 and 1989.
It is indicative that, as many highly-regarded economists mark, from 1990 to 2009 the three governments of Mitsotakis, Simitis and K. Karamanlis increased dept by only 20 units, which means that they handed it to the government of George Papandreou to 132% of GDP. And even that most of these 20 units were used to pay off the interest rates. Indicatively we mark-to understand the magnitude of interest rates-that in 2011 we will pay for interest rates and amortization 45 billion euros. We should also say that even today we follow with Troika the same wrong way of surging the interest rates.
Already in 2011 the public debt will reach 145% of GDP, which means that in one year only the current government has increased debt by 12 points while, as we have seen, the three previous governments increased it only by 20 units within 19 years. When the European loan of 110 billion, for which the Government boasts, is added, then the debt will be ejected to such heights that our total annual revenue won?t be enough to cover the colossal interest rates. So we will get to the point where the annual labour of our people not only won't be enough to live but we will have to beg in order to stand on our feet. Our position then will be like a beggar who stretches out his hand for a piece of dry bread.
On the other hand, for the urgent need to pursue a development policy not only nothing happens but on the contrary all the measures undertaken by the government lead to deeper recession.
One wonders what may be happening as this government in the 12 months that governs has not taken not even one significant developmental measure. As for foreign investments, Mr. Prime Minister did not had anything else to refer but the Chinese Cosco, whose presence, as it is widely known, was fought fanatically from PASOK and survived only because the Chinese took care to insure hard economic conditions in case that Greece failed to comply with the terms of the contract. For this reason as it seems, the Americans didn't insist for the cancellation of this contract, as they did with the Burgas pipeline which was abandoned, because they apparently weren't willing to undertake themselves the burden of compensation for the contract annulment with Cosco.
And since we mentioned the pipeline, does anybody believe that the Bulgarians suddenly discovered that it pollutes the environment? And would it ever be possible any government, thus in condition of economic crisis like now, to throw in the bin such a major deal if there weren't other reasons? However, the U.S. interests and policy is for the current government much more important than the interests of the Greek people. This is the ugly truth, which indicates even to the most sceptical the degree of our country's dependence, as well as it reveals IMF's role for a deeper penetration of the foreign dependence, so that Greece can transform as Kosovo, Albania and Skopje in one more U.S. protectorate.
But how the government thought to get us out of the crisis when on the one hand its economic and social measures sink us in recession, inflation, unemployment and to gradual economic misery of the people starting from the weaker sections, while on the other it does not create the slightest counterweight to promote growth, attraction of foreign investment and major public works that could be used to offset the current losses, in order to not need to borrow so heavily to survive.
Instead, this gap between negative and positive progress of the country rather than starting to close, it becomes even greater, in the extent to seriously think in what irreversible underdevelopment level the country is leaded and why.
But why George Papandreou referred to the possibility of elections, since it is well known that our notorious lenders expect the slightest negative sign for a potential social unrest, to start raising the spreads once more to exceptional heights. When a slow but steady spread decline began, which let us at least a small hope that someday we could borrow at a reasonable rate as before, is he, the prime minister, who drives us back to square one. That is before the nightmare of bankruptcy so we have no choice but to continue indefinitely under the IMF, Troika and the Memorandum governance.
Is this supposedly random? I don't think so ...
Hungary
Is there supposedly another way to get rid of the tutelage of the IMF and the Bank of Europe? The reputable journalist George Delastik helped us to discover it.
It is a path through the system itself, since it comes from the government change a few months ago in Hungary. Which as it is known is also an EU 27 member and it had the misfortune to know like we do the beneficial effects of Troika's presence, which had been called there as well by the Hungarians socialists to save them.
So the accursed Right-wing won the elections and started without delay to work for the country's redemption from IMF?s shackles, etc. This fact offended the French newspaper "Le Monde" because, as it writes, the Hungarian government "doesn't care at all about the requirements of EU and international organizations». However, like this, as the French newspaper writes, the new government "won international admiration for the courage of its leadership by Hungarian's right government refusal to continue the policy of national subordination of its socialist predecessors».
Still they continue - the New York Times this time: "Challenging its creditors Hungary denies further tightening of the waistband." And they underline "This provocative attitude reflects the fatigue and resistance that threatens to cause throughout Europe the continued pressure for financial soundness.? In the meanwhile the Hungarian finance minister said about the "Memorandum": "We declared to our partners that we do not look under any circumstances for any additional austerity measures".
Τhe German newspaper Franfurter Allgemeine writes: "Rarely a Hungarian government was thrown into the job with such impetus. This was urgently needed because it has set as its objective the overcoming of despair and lack of confidence that the Hungarian population was leaded into within eight years of socialist rule.
Because of this, Orban's team wants to promote "national cohesion". INSTEAD OF AUSTERITY, TAX THE BANKS! However, the oppressors of the EU and IMF require that the Hungarian government has to cut the already meager pensions, to alter unfavourably the national health system by cutting wages and doctors' and nurses' jobs and cutting back government spending on health, to close loss-making huge state companies by sacking hundreds of thousands of Hungarians. Cuts of at least one billion euro are required to be able to reduce the deficit up to 3.8% this year and up to 3% next year, said the experts of the EU and IMF to Hungarians. Therefore, they detected that additional austerity measures are required. That's when the Hungarian government raised the stakes and drove them mad! ?You want one billion additional revenues in two years?? they answered, ?We will collect more, but not with new austerity for the people. Quite simply, we will tax the banks! ".THE PARASITES WILL FULLY PAY FOR ΤΗΕ MANUFACTURING BUSINESS.
They were so close to die from stroke altogether - the EU, the IMF, the bankers and all the parasites and the "hustlers" of the financial system! Until September 10, they have to pay the first instalment, until December 10 the second - based on the 2009 revenues, which have already been declared. Delighted Hungary's Minister of Finance made his accounts in public: the banks will give 450 million; the insurance companies another 135 and the rest financial companies another 110 million - here they are the 700 million euros right now just for this year! Matoltsi Gyorgy, the Hungarian Minister of Finance, announced with sarcasm on television; "We know that this is a significant extra burden, but we also know that by this way we can achieve the deficit target of 3.8%"
With these funds not only we will reduce the deficit to 3.8% but we will give incentives as well for economic growth, he added. We will reduce by half - ie 10% - the tax rate of all businesses that have gross profits up to 1.8 million euros, a measure which concerns 250,000 small and medium-sized businesses, which represent three quarters of all Hungarian enterprises. Also, with the money that the Hungarian government will get from the banks, she will be able to reduce the rate of personal income tax to a flat rate of 16% covering the loss of tax revenues with a portion of the banks' money! "EUROPEANS YOU "FLEECED" US ENOUGH, NOW PAY!".
Panic prevailed in the circles of the EU. The European Commission hustled to accuse the Hungarian government that ... she failed to assess properly the impact of this special taxation on banks, which "may have negative effects on economic growth" and to "deter foreign investors." Nonsense and pretences. The real reason that panicked the EU and the IMF was whether this beneficial Hungarian national attitude could be imitated by other European countries and creates a "school", encouraging and other governments of the state - members of "27" to tax the banks rather than take more austerity measures.
"Hungary will become the first country in Europe with a corresponding decision on this scale" is the conclusion of the German 'Franfurter Allgemeine' on the eve of the law's for the special taxation of banks voting by the Hungarian parliament.
What is the IMF and what he wants.
The journalist Fotis Papoulias in Sunday's "Eleftherotipia", on October 31, 2010, refers to the question: "What may link the CIA and the investigative techniques she uses to IMF and World Bank?" and continues, referring to literally shocking details. As for example the Canadian's journalist and University professor Naomi Klein disclosure that the "shock doctrine", which CIA uses since the early 50's, finds direct application in the methods proposed by the IMF and the World Bank to save the astray national economies!
"According to studies published in the 60s and 70s, the head of the CIA's experiments in the '50s, Dr. Ewen Cameron, believed that the only way to teach to his "patients" new, healthy behaviour manners was to penetrate in their minds and break the old abnormal mental shapes. This massive loss of all memories was the essence of the therapy so as to boost the patient to a new stage of development. When a series of successive shocks had achieved "complete breakdown" of the patient's personality, he could then start the psychic guidance.
The economist professor at the University of Chicago, and deceased now, Milton Friedman became jealous of Cameron's work:"Instead of the electroshocks he recommended that when the economy is subject to distortions, only the challenge of painful shocks, the" bitter medicine "as he called them, could bring her back to a healthy state. He wrote in 1982: "When a crisis erupts, we must develop policies until the politically impossible becomes politically inevitable." Therefore "leaders are free to do what it is or what they claim that it is necessary to tackle crisis, crisis's periods are periods of democracy's suspension."
If this reminds you of Greece and the vote procedures of the Memorandum or the violent overthrow of labour relations and insurance matters, the reduction of wages and pensions, then you probably think subversively ...», comments the Greek author and continues:"The IMF's leaders adopted the shock doctrine noting in 1996:" People may resist to partial changes (e.g., cut health programs), but if dozens of changes in every direction occur simultaneously, a sense of futility consolidates and the population is becoming inactive". Just as in the experiments of Cameron, where the "patients" after the shock were "lost." And, as some bankers of the World Bank noted in 2002, "if elections had preceded, the shock can be glorified as a democratic process, regardless if the will of the people is ignored". No, "dilemmas of Kallikratis" and inclusions voting against George Papandreou still hadn't occurred... And although in his experiments Cameron used psychotropic drugs, the economic shock has found a worthy supporter in corruption. "Corruption of everybody, either exists or is invented, is responsible for any failure? support IMF's officers, just they forget that for the sake of "corruption" and "extremely swollen and incompetent government sector" the markets became vulnerable to the plans of the IMF and World Bank. In the CIA interrogation manuals, is indicated that the prisoners should be isolated immediately and it is underlined that: "They should be constantly under confusion, disorientation and surprise. Without these elements there is no shock". The same applies to societies, however when the mechanism of the shock doctrine is collectively understood, it is more difficult to surprise entire communities, it is more difficult to find themselves in a state of confusion, as they become more resistant to shock. "Memory, both individual and collective, turns out to be the greatest shock absorber of all" says Naomi Klein, and recalls that when the IMF and World Bank lost their 'client countries' of Latin America, they turned in Europe to seek out countries - "blank pages", so that the new state - models could be constructed?
Searching for information about IMF on the Internet, I discovered a chapter titled "Reinforcing the military dictatorships" which are friendly to American and European interests. There is noted the general apathy and hostility that they have for the human and labour rights... In 1960 IMF supported in Brazil Castello Branco's dictatorial regime with tens of billions of dollars that had refused to the previous elected democratic regime. Finally, countries with dictatorial regimes were members of the IMF. Countries like: Argentina, Bolivia, Brazil, Chile of Pinochet, El Salvador, Ethiopia, Haiti, Indonesia, Kenya, Liberia, Malawi, Nigeria, Pakistan (during two dictatorships from 1977 to 2008), Paraguay, Philippines, Somalia, Sudan, Thailand, Zaire (Congo). As for Greece, she settled for CIA's experiments with electrodes which were used for the first time during the Dictatorship, in 1967, in General Security (Bouboulinas Street) on the fighters of the Patriotic Front (PAM).
IMF applied everywhere "austerity programs", taxation rise, etc., which reflected the ideology and interests of Western banking community. In Argentina, in 2001, this tactic has led to a devastating economic crisis affecting particularly the sectors of health, education and security.
In Kenya the structural reforms program worsened the country's situation. On his part, former Prime Minister of Romania T?riceanu claimed that since 2005 IMF always makes mistakes in his estimates of the country's economy.
"The agreement between Indonesia and IMF was signed in January 1998. The "unlucky president" was General Suharto, who in May of that year was forced to resign after one month of mass protests. The program imposed by IMF in Indonesia, led to economy's dissolution, to free fall of rupee and to the explosion of unemployment and prices. About 40% of the population was below the poverty line and the riots that erupted led Suharto to resign after 32 years of authoritarianism. The then vice president J. Habibie undertook the Presidency, but the situation in the country remained unsettled. The following year A. Wahid was elected president after elections, to be deposed two years later by the parliament for corruption and incompetence.
Indonesia and the rest "Asian tigers" which faced the specter of bankruptcy in 1997-1998, are far away from Greece, as Argentina and other Latin American countries which were in terrible financial situation a few years later. But the feature of political instability that comes with the IMF's stability program isn't noticed just in developing countries. In Europe also, the shock treatments had almost the same effects: depression, social conflicts and political upheavals.
In Hungary the deal with IMF in late 2008 for the 25 billion U.S. dollar loan provision resulted in currency depreciation by 20% in the first stage, wage freeze, elimination of the gift and the reduction of all social spending. The socialist government of G. Bajnai failed to pass the referendum on the changes promoted in health and education in the year of the memorandum. He met resistance, at times, but not full-scale social reaction. In the elections of April 2010 he got 19.3% of the votes. The right-wing coalition (Fidesz) of V. Orb?n, who opposed the agreement with the IMF, won the elections with 52.7% of the national vote."
Finally in the port of Constantza (Romania), EU began distributing food to the 73,000 underprivileged people who were supplied with coupons, so everyday thousands of people were in line for a plate of food.
The mess with the signature of the EEC includes flour, pasta and sugar. You think that we will be obliged one day to get into the time machine and go back in 1942, the German occupation time, when the public messes started, thanks to which the Athenians finally survived ... As if a hand has decided to erase the history of 70 years in this country, which to get until here generations of patriots were sacrificed and the Greek soil was watered with rivers of tears and blood.
Let me dedicate this chapter to the recent statement by former U.S. President George W. Bush " 'Damn right' I personally ordered water boarding", a statement that stains for good this huge country with the stigma of adopting torture against prisoners as official state practice. In other words, human brutality in all its glory!
Because such brutal acts as torture
when declared without committed, express stupidity
when committed without declared, barbarism
and when committed and declared, brutality.
I wonder; what the Americans and their friends and partners have to say about the confession of one of their country's President?
IMF, therefore, is not an ordinary bank which agreed to lend us by kindness and compassion, but above all is a political organization serving USA's interests. If the American war machine has been sent to serve by violent means her imperialistic policy, IMF is her other iron arm, which in different ways, i.e. the control of the economy, it penetrates within a country, to lead her to that point of economic and social decay, which will transform her to an obedient pawn on the chessboard of global strategy.
The degradation operation
Besides IMF's advent in our country is the icing on the cake of a series of interventions, which began in 1974 and changed systematically the social, political, cultural, moral and cultural map of the country. The spread of subculture, of corruption and the decline of our moral and educational level did not fall from the sky but were created systematically and persistently through concrete policies and actions in all areas of our national affairs, so when in the last stage under bankruptcy's threat the people will be in every sense disarmed and become easy prey to the evil plans that even achieved to make us forget that we are Greeks!
The responsibles of this systematic effort for the demolition of Hellenism, Nation, our History and Culture, that everyone knows who they are and who are support by, are a link in the chain of the negative acts mentioned above, whose effects now seem clear from the reactions and attitudes of our people in front of the whirlwind of unpopular measures:
People stunned, embarrassed, frightened, disoriented and angry, who hasn't understood yet what's happening and therefore is in despair.
Moreover, these centers which undertook the deconstruction of our national, historical and traditional character were embraced by the present government, which appointed them in high positions in the most sensitive area of the formation of thought, conscience and character of young Greek women and men, the Ministry of Education. It is characteristic that new names were given to the Ministries, only to remove the word "National", like Macedonia and Aegean (Who does that bother?). Think at last, dear compatriots, without the fanaticism of party blinders. In your opinion, what means this aversion to the word "Nation"? Who has interest to remove the word and concept "Nation", which is the main adhesive force that unites us all, right, centrist, left, rich, poor, educated, uneducated, everyone, all Greeks without exemption, and if it happens to join altogether and form a fist, as happened on October 28, 1940, they form a force that can not only resist but also win?
Art for all the people
Consider also, what interest can a man like me have, the age I am and I can say that I have it all, success, fame, glory and above all the love of all Greeks without discrimination? And I love you all equally and it gives me pain when I'm forced to reveal and condemn my fellow citizens for acts for which I am sure they harm the country and our people.
So please do not anticipate condemning me and categorizing me here or there without listening to, even for the last time, what I tell you, because frankly I do not belong anywhere but to Greece and my only concern is the interests of all our people without discrimination.
As an artist I also find myself among the few who decided to compose music for all the people and not for a minority of educated, who supposedly are the only ones who understand difficult compositions as Symphonies, Oratorios and Operas. You should know that the risk to make myself understood by all Greeks was very big, because my art endangered to scatter into the crowd. To become instead of popular, populist. Easy, cheap. But I risked it and it was like I wanted to paint with the color of my music, not a house?s facade or a trough of water, but the entire Aegean, i.e. my music to give to our entire people not just a song but the oratorio, as is the Axion Estin, too and to touch all hearts without discrimination.
Our Cultural Movement
And it is a boon that my effort found in the sixties fertile soil to be planted and to bear fruit: a People and above all a Youth hungry for Greek art, Greek culture and many composers and poets with talent, personality, inspiration and desire to dedicate their work to Greece and the Greek people.
Thereby a movement was formed, an unprecedented movement of all nations and all times except the time of ancient Athens, when intellectuals, artists and people, all together, were creating a spiritual miracle unsurpassed in boldness and quality even as today.
And how proud, really, we should be we the modern Greeks, because we speak the same language and hear the same music as we inherited it today with intermediates the Byzantium and the Church's hymns, the folk songs and then rebetiko and our popular music ... And how much our public education system should focus our children' education on the richness of this unique in the world intellectual continuity, in order them to grow strong and proud of their homeland...
Instead, some tried to cut the trunk of this unique tree and recently reached the point of trying to uproot it.
But no! We will not allow this and let us be accused of being nationalists and other nonsense. If the fact that you believe and love your roots is called 'nationalism' then I'm the first to say that the best, highest and most beautiful thing I met in my life is my little homeland, the current, the past, the eternal?
And this unprecedented movement that originated in our country inspired our people to a point that made him nicer, more mature, more responsible and ultimately more powerful and therefore more dangerous to our enemies.
Kissinger's command - Cyprus
Moreover, the U.S. Secretary of State Mr. Kissinger was one of them. And even the strongest and most dangerous, because he had behind him America?s immense power. Really, have you understood why the Americans hate us so much? What have we done to them? Weren't all our rulers since the Civil War until today their obedient stooges? The Greek oligarchy didn't slavishly roll out the red carpet for them?
I will refer here to two "conspiracy theories" among others, which I like to create in general and more specifically in this text, describing various unexplained negative interventions and results, for which, if the foreign factor is excluded, we should accept that we are a suicidal people.
So, why they condemned us in the darkness of a seven-year military tyranny, whose strings were in their hands? Why by the machinations of Mr. Kissinger personally the conditions in Cyprus for the invasion of the Turkish army (for which he wasn't hiding his sympathy) were created, so that the Greeks lost 40% of their island? A foreign occupation which is extended until today thanks to the Americans' tolerance, who do not seem pleased with half of Cyprus but they want to get it all with the Annan plan, which although was rejected by the 70% of Greek Cypriots, they have not abandoned it yet. And how to abandon it, when nowadays in Greece govern those who were not only enthusiastic supporters of the Annan plan but also participants in the plan's execution? And I honestly suffer when I see the President Christofias to try to persuade the Turkish Cypriots to find together a just and viable solution, when, on one side behind the discussions is Ankara and on the other in Athens, governors are those who against the will of the 70% of Greek Cypriots remain advocates of a solution like the Annan plan, just as the English-Americans, who haven't abandoned their effort.
Kissinger's Command and Culture
Following junta's imposition and the Turkish military occupation of Cyprus, Mr. Kissinger turned in 1974, shortly before the dictatorship's fall, his arrows to the most sensitive area of the Greek people, as he called the Greek Culture. And what we mean by the word "Culture"? The ancient Greek Culture? Of course not. As a proven smart and experienced head hunter with this directive - order, he clearly indicated that the next goal, in order to bow this rebellious, as he described us, people, is this big, unique and powerful cultural movement of the 60's that kept upright the Greeks' soul in the dark years of dictatorship, which after junta?s collapse had transformed our country into a vast stage with hundreds of thousands of boys and girls, who were incited by the songs of composers and poets, who through their art expressed the Greek soul, which is characterized in the difficult times by three words; Freedom, Independence, Democracy.
But in the meanwhile the storm destroyed all the works of all authors. It eventually eradicated this great movement! And imposed in its place a subculture, which fits so much into ignorance, irresponsibility, vulgarity and eventually to corruption, all the necessary steps to rot a people and thus to become vulnerable and powerless to react to the final stage designed for us; marginalization, obedience, servility, and eventually to "slaughter me my Aga to sanctify".
Today we are so close to this predicament so we don?t react anymore when incredible things happen around us, which are related to the very integrity of our country.
East Aegean
Listen to what the known and remarkable reporter Keira Adam indicts:
"Mr. Papandreou and Mr. Erdo?an were intentionally sparing in their statements after a long meeting in Vouliagmeni, last Friday, although they did everything they could to create the impression that the exploratory talks are progressing and will soon have good results. Mr. Erdo?an apparently hadn't much to add, since he had already expressed the major points shortly before he came to Greece in the form of protest to Athens:
Why did he protest?
Because:
- The Greek fighter jets fly over the Turkish shelf. And because;
- The Greek fighter jets violated the Turkish sovereign air space (!) 2 miles (nautical miles) from Agathonisi.
It is important to recall that NATO on August 26, 2006 issued two basic orders, with which prohibits to the Greek fighter jets of Larissa's Combined Air Operations Centre (CAOC-7) to approach closer than 6 miles the East Aegean islands' shores, to fly over them and landing on them.
This issue may be considered incredible, but it is a tragic reality for our country and is destructive for our sovereign and economic rights.
By these orders, NATO does not only consider the 21 islands as demilitarized, but even questions that the islands are Greek. This is happening because according to the Chicago Convention, it is prohibited to the military aircrafts of one country to fly in the airspace of another country, because this area is sovereign territory. So NATO by his commands indicates and sets that the eastern Aegean islands are not Greek sovereign territories, but "foreign state" since he prohibits to the Greek fighter jets to fly over them.
Yet, since 2006 until today any Greek government hasn't respond and hasn't set as strict condition the immediate withdrawal of NATO orders. But even now, during consultations before the Lisbon Summit in November it hasn't exercise its veto power on the new NATO doctrine, which by his decisions ignores international treaties and seems to serve special interests.
Yet, the Treaty of Lausanne in 1923, the Montreux Convention in 1936, the Treaty of Paris in 1947, which deal with the islands of the Eastern Aegean, do not implement at any point flight restriction of Greek aircrafts over these islands. So these NATO commands violate those treaties, but also previous orders of the Alliance, until 2001, when it was determined that under the existing Treaties the islands of Lemnos, Lesvos, Chios and Ikaria aren't under demilitarization.
As the solution is transferred "for later" there is a risk that the issue of flight restriction can be developed into a practice of legalizing the offenses - of the NATO and Ankara guild - in the expense of Greek sovereignty and East Aegean to be a gray zone, without sovereignty over these territories.
But this directly affects the shelf and the Exclusive Economic Zone (EEZ) of the Aegean (with the risk of looking to find it ...in the Vistonida Lake), while the interests of Greece in the Aegean are in doubt."
Allow me to address, even a little belatedly, Ms. Adam, to tell her:
"Dear Ms. Adam, your revelations about the conspiracy of the guild (as you name it), NATO and Ankara, against Greek sovereignty in the eastern Aegean, should concern and mobilize every Greek patriot. What is happening is really unprecedented, and I wonder how Greek politicians (ND and PASOK) dare to engage in acts of such a national treason.
I am reading that the basic NATO commands were given on August 26, 2006 (N. D.) and that on 14 October 2010 (PASOK), the Ministers of Defense and Foreign Affairs agreed to every point of the new NATO doctrine in which Greece hasn't essential sovereign rights on the islands of the Eastern Aegean.
I confess that I find it hard to believe that some Greek politicians, soldiers and senior officers proceeded in an act, which allow me to say that I personally consider of as clearly treacherous and to believe that it is a shame for us, the vast majority of our people who are willing to be sacrificed for one square meter of sovereignty, to deal with it passively as if we were enslaved.
No! We are not enslaved, dear Ms. Adam, and this is one more reason "to climb the mountains', because apparently we are betrayed by all sides.
The entire people must learn all your incredible reveals, to finally be awakened from the lethargy in which is thrown, otherwise he risks being found tied hand and foot on a ransacked and unrecognizable country.
Sincerely,
Mikis Theodorakis
Balkans - "Smurfing"
What worries me about the Americans is that once they razed Belgrade with bombs, demolished schools, hospitals, bridges, killed thousands of men, women, elderly, children and eventually destroyed it, and they sank its people into absolute poverty, then they even decided to dismember the remaining Serbia (after the independence of Croatia, Slovenia and Bosnia).
So they chose one of her provinces, Kosovo, and on the pretext that there was a majority of Albanians, they finally turned it in a sovereign country, with UN's involvement, and then they turned it into one of their largest military bases in the world. And I now think fearful, if they decide to "fill" a prefecture of Greece, for example Laconia or an island like Crete, with foreigners they like, and along with their known plots cause local elections, as in Kosovo, where the majority will not be Greek, and then what will happen to this prefecture and this island? They will be recognized by the international community, as happened with Kosovo like i.e. example Albanian, Skopje, Turkish or any other nationality, as an independent nation outside and against Greece?
Aren't there this very moment risks against our country, behind which lies the unwavering participation and support of Americans, such as Albania, Skopje or even Turkey? So is time to stop sleeping and decide at last to face the reality.
Albania-Skopje
Let's start from Albania, which is the spoiled child of the Americans in the Balkans. Skopje is next.
Hundreds of thousands of Albanians live and work in our country, who revived their homeland with the money they earn here. So in fact we have friendly relationships, indicating that at least from our side we see Albania as a friendly country.
How does all this combine with their national propaganda, which according to the creation of the Greater Albania, circulate maps that include Kosovo, half Skopje, a part of Serbia and the whole "Ipeiros" Prefecture, from borderline to Preveza?
If it is true, that these maps are made by the Albanian Academy and are taught in schools, then this case is very serious for us. Firstly, for typical reasons, because what kind of friendly country is it, when it prints and distributes maps in which Greek territories are included as Albanian areas and secondly because we cannot be calm when we know that behind the Albanians and the Kosovars are the U.S. agencies, whose target is the smurfing of the Balkans, which have already started with the disintegration of Yugoslavia, Kosovo's creation, and its full assistance to the fans of the Greater Albania and Greater Macedonia. Not to mention the concerns they express every now and then for the "Turkish minority", as they call the Muslims of Thrace.
Exactly the same thing happens with Skopje, with whom we maintain business relationships, to the extent that we almost are the number one factor in their economic existence. And they ignore our country's friendly role, under the pretext of a name given to them suddenly by comrade Tito, who although a communist, was dreaming, apparently, the "Aegean Macedonia" as they call it and covet it.
With Tito
For the record, I would like to say for the first time that the cordial relations between me and Tito ended, because he asked me to compose music for a Skopje film and of course I refused to do so, when I discovered how the name "Macedonia" was used in that film. Of course not only I refused to cooperate, but I also told him bluntly that these views should not be supported by a communist, like him who because of love for the independence of his country confronted Stalin. "I also have", I said," The same love for my country and will fight with all my forces against such a threat". I said these in an evening in 1972, around the fire in his hunting stand next to the river Sutjeska, at 4,000 meters, after viewing the homonymous film, for which I wrote the music. I left and didn't meet him never again.
But I have not forgotten the promise I gave to Tito and when in 1991 or 1992 Mitsotakis has brought the issue of "Skopje" to ministers' cabinet I achieved a government decision by which we reject once and for all the name "Macedonia" as name of the State of Skopje. As I explained then, with the pretext of the name, they are against the integrity of our country.
They print maps of "Greater Macedonia" that reach Olympus and they consider Thessaloniki as their future capital, which today is "Macedonian city, under Greek occupation"!!!
We should say clearly and plainly to these two countries, that the friendly and economic relations do not match with the ideology which they grow in their country beginning from the school desks and which aims our territorial integrity.
We should not play with these situations and for reasons of national dignity we should tell them that we consider this propaganda as a hostile act and thereby we have to change our attitude towards them.
I won't mention here what a government should do if it reaches the same conclusions as those above.
Minority and Turkey
Regarding Turkey's relation with the Muslim minority in Thrace, I consider that this blurry situation must be terminated immediately. The Patriarchate of Orthodox Christianity is in Constantinople and we see Patriarch's formal typical behavior, who has Turkish nationality, and that nevertheless the Turkish principals face implicit issues such as the operation of the Theological School of Halki far from friendly ways.
On the other hand, the Turkish Consulate is in Komotini, despite the fact that there aren't any Turkish nationals there to serve but Greek Muslims. This is a blatantly hostile act, since the rulers of Turkey themselves cultivate and maintain an unacceptable Turkish nationalism, including even the Pomaks, preventing Muslims to be integrated in our common country, which is Greece.
So we must tell them clearly that all this effort is a thorn which blocks the road towards the friendship of the two peoples. And we should also take seriously the issue of the Turkish Consulate?s inexplicable presence in this sensitive region and as well as its role, which is considered the center of the Turkish nationalist propaganda. This big problem takes alarming proportions since our bitter friends, Americans, promote more and more frequently the alleged oppression of minorities by the Greeks, among those minorities the Muslim one is always in the first place. And how can I stop thinking of Kosovo's precedent?
Israel
And since I mentioned Israel, I recall his role in the aggressive U.S. policy in our region and its responsibility for crimes against humanity, which committed against the Lebanese and Palestinian people, its peak is the slaughter of innocents in Gaza and the prolonged since then inhumane blockade in the same area of hundreds of thousands of people, who in their overwhelming majority are women, old men and children. It is a crime series, which shames humanity and that remains unaltered despite of the international reactions, thanks to Israel's support by the Americans.
Many people, including Greeks, attempted until today to break the blockade carrying mainly medicines, but Israel's fleet brutally prevented them, it did not hesitate to kill in cold blood, and even in international waters, 8 Turkish pacifists provoking a general outcry against Israel and Netanyahu personally.
After this bloody episode, Netanyahu, the current prime minister, is considered internationally as a persona non Grata, that is to say a person unwanted by all nations except the U.S. and a handful of subjugated to her interests.
And it was Greece, a country and a people who were always at the forefront of the defense of Palestine's martyr people, who cut first the thread of international isolation and even with challenging cordial manner, a fact which ashamed especially those who still believe in moral values and condemn barbaric acts such as those of Israelis, that challenge the conscience of every free citizen, every free people.
Apart from the issue of prime minister's and his government's moral responsibility, there are two more serious problems: Who gave permission to the Israeli Air Force to perform drills in our national airspace? And under which logic our country is involved in Israel's aggressive actions? It is well known that in a possible U.S. aggression act against Iran, the role of the Israeli air force in particular, will be crucial and everything indicates that he has bear the weight of the first strike against Tehran. That is why they need a "proportionate" airspace to train their crews and this space is given today by the Prime Minister and the Greek government. Does anybody believe that Iran's government is not aware of this? Or is there anyone who believes that Iran will deal with this hands tied? And who ignores how far and how dangerous are the hands of this state, which as more it feels that the threat to its very existence is increasing, it will becoming more and more vindictive and dangerous?
Just yesterday the National Security Council of Turkey said that the instability of the region comes from Israel's actions and policies, which can lead to arms race in the Middle East.
And the question is "Did we have any reason to become embroiled in the hot zone of conflicts, mutual threats and risks which have transformed our region into a powder keg? The serious economic problems we face are not enough? And by what right the government dares to derail us from the established peace oriented policy which we should be scrupulously observing both on principle and for reasons of National Security?
National risks
Alongside all this - according to the newspaper "TA NEA" - a research group based in Statford, U.S., forecasts that Greece will soon lose the Aegean, so it will disappear as a country (except if - add the wise Americans - the Greek people decide to choose one or more bosses to protect her). These are not my words; I've read them in the newspaper "TA NEA" last summer.
So some say that we will lose the Aegean, others claim Ipeiros and Macedonia, and a third party (Turks and Americans) seem to get up something in Eastern Macedonia and Thrace.
Is it really too much to wonder if there are and if there ever have been any actually patriotic governments in this country and what they have done all these years against the open wounds that surround us?
And this is why I refer to such purely national issues; because only an independent and responsible people can deal with them.
Simultaneously we have to review all the outstanding issues concerning the Muslim minority on the basis that whatever their characteristics and needs are, they should be fully respected and their rights should be absolutely equal to those of other Greeks and preserved as something valuable. I would even suggest as an act of goodwill to ensure free education to all public higher education institutions for the high school graduating Muslims.
National Defense
At this point, let me deal extensively with the major issue of National Defense:
- Prepare a new national defense doctrine outside NATO's plans with the ability to undertake crushing defense blows in case of hostile action which compromises the integrity of the country.
- Review our relations with NATO.
- Which are the states and peoples to which NATO's strategy is hostile, and if and why they are our enemies.
- A big part of our economic bleeding is due to the fact that for decades we are obliged to contribute to the economic prosperity of countries such as USA, England, France and Germany through the weapons purchase that serve key objectives of NATO.
- The countries that threaten us today, by claiming Greek territories or denying our sovereign rights, happen to have the implicit support and diplomatic, economic and military assistance from the U.S. and NATO. How can we trust our country's national defense to those who prefer the interests of our opponents against ours? Isn't it like allowing the fox to guard the sheep? And isn?t it grotesque to participate we ourselves as NATO members to the plans for the destruction of our country? We saw previously that NATO has forced us to share the Aegean 50% - 50% with Turkey, half-half, East and west, to the point that Erdo?an complains to Papandreou, because when flying over Chios we violate Turkey's rights! We have ended to this extremity of national humiliation because we behave as servants due to our foreign dependence which has transformed us to secondary satellites, even lower than Skopje and Albania.
And while inside Israel a relative balance between the extreme nationalist and pacifist was achieved, in the Iraqi war in which Israel took an active role, the first prevailed, who changed it to the policeman of the strategic goals of the U.S. in Middle East and led it to brutal aggression against Lebanon and Gaza, which they have isolated since then condemning hundreds of thousands of civilians in malnutrition and poverty. And as we saw, Israel's war machine, which probably has nuclear weapons, is preparing to make the first blow to the planned war against Iran.
After all these, how the fact that our country decided to proceed with the establishment of close relationships - and even at the level of military cooperation with allocation of our national airspace in a military force whose objectives are the Palestinians, the Arab world and Iran- is justified? Since when these peoples became our enemies? And what are our national interests that lead us today alongside the aggressive Israel?
And I say "aggressive" to dissociate it from the People of Israel, with who nothing else divide us but the commitment of the Greek people to respect the rights of all peoples and the defense of peace.
The Age of decline
Today, Greeks are experiencing an unprecedented form of decay, which leads us firmly in total national disaster. The reasons that caused it, as we saw, started decades ago. Except that they were designed and implemented with unprecedented ingenuity, inventiveness and "magic" accuracy, so the otherwise experienced and suspicious Greek people not only to fail to perceive anything, but, on the contrary, half of the population to become an enthusiastic participant to his self-destruction and the other half to follow unsuspecting and helpless, totally blinded by the blinding brilliance of the unprecedented fraud.
Thereby, some people put us in a slippery slope, gooey of faeces mutated to jam, and altogether, conspirators, participants and viewers began the journey into the abyss of our national disaster.
The current unprecedented form of total destruction requires analysis, opinions, ideas and visions that are beyond what we are accustomed to today. We live a new international and domestic situation which should be addressed with new solutions. That's why any public interventions should just aim to not extinguish Greek people?s hope. If we really want to help our people to overcome the crisis and move along the path of national independence and progress, we should offer him a new ideological framework, through which a new path and solutions that will help him get rid of the enemies will occur, so move forward will come up.
The great difficulty for this operation is that our political system as a whole is rotten and most importantly, is dependent. It has also trapped large popular forces and has enormous economic means. It dominates the media, trade unions, the state mechanism, thus it has great power to influence through acquisitions. And finally it has the full support of powerful international centers.
Even more difficult is the catalytic effect that has begun becoming a commitment by the aggressive international forces (IMF, Troika) which, as the situation in our country and in France, Spain, Portugal, Ireland, Iceland, etc., proves that they have intensified their efforts to demise the social fabric of each country through a systematic effort of impoverishing the working masses.
I do not know what happens elsewhere, but here, as I said, attacks, unfortunately with our fellow compatriots' help, are preceded against modern Greek culture (since 1974) and recently to our national constitution in all its aspects, history, culture, ideas, manners and customs ... So we have accepted simultaneous blows in our social, historical and cultural fabric.
Why are all these happening? This is a key question that needs a clear and factual response, on which our effort's framework will considerably depend on.
The deep changes
And because I want to finish with another "argument" of government propaganda, which unfortunately has affected large sections of our people, proving that once again governments hide the reality or rather they reverse it, I answer to what they constantly support, that they first dare to make deep changes the country needs, without calculating the political cost.
They suppress of course that these changes are decided and imposed by Troika, humiliating on maximum our national dignity, as if there couldn't be ten brains equal to those of the foreign officials within ten million Greeks to accomplish, like yesterday, what is inherent.
Let me end this issue with two answers, after I add that these deep changes of the cancer that condemn us to underdevelopment and have existed for decades, should have been done long ago.
Answer 1: They could not be done by the Governments of the Right, because the correlation of forces wouldn't allow it, considering that any change pains an A or B branch which will react with all his might. So in N.D.'s case, it would have on the opposite side superior united forces as PASOK, the Left, trade unions, public utilities, the press and TV, which had and have the power to paralyze everything. Just imagine what could happen if N.D. would do what PASOK does now. The demonstrations would paralyze Athens and Thessaloniki every day. PPC would pull the plugs. The officials would paralyze the public utilities and the State. Farmers would block the roads etc. etc. All these happened anyway in the recent governance of New Democracy.
Answer 2: These necessary deep changes in order to modernize our country could and should have be done only in 1981, the time of PASOK's victory, which among others as a socialist party that wanted to show and be, had ahistoric duty to eradicate all cancers of a die-hard authority, which was essentially created during Metaxas period and continue to exist until now! Because back then a favorable balance of power existed more than ever before with a powerful PASOK, a friendly Left and the rest fortresses of Power, Unions, Associations, State, public utilities, Press etc. controlled having before them a loser, numb and powerless N.D.
So if the current government should blame someone because he didn't dare to make these structural changes, this is mostly herself. Of course this does not exempt in any case N.D. from its own responsibilities which are many and serious...
Besides, the moment and the way they are happening now are absolutely wrong in many aspects, so as to resemble as surgery without anesthetic...
So, because these changes are not made for the people but they actually are against him, since he has to pay all the surcharges, the first results after one year of experimentation are entirely negative and I wonder from where Mr. Papandreou derives his optimism, when the numbers are relentless, indicating that the country is sinking deeper every day within the economic and general crisis.
The noria and five questions
Before proceeding to our movement's positions for the way out of the crisis, let me pose some issues in the form of questions, that will help us see where we stand today, how and why we're where we are and then how to get out of the impasse and most importantly, where to go and also how we can go where we should go.
Question One: Have we realized that the current crisis strikes equally every citizen in this country to the same extent, even if someone is affected today more than another? If this country sinks, then we will sink altogether, rich and poor, right and left, centrists, anarchists. In other words, have we realized that we are a people in the same area, in the same homeland? Hence, if we are saved, it will be or altogether or nobody?
Question Two: Have we realized that in this suffocating loneliness, which becomes worse because all peoples of the world and especially those in Europe are in the same situation, everyone is trying by all means to be saved without waiting for help from anywhere? And not only that, but even the most powerful nations exploited the weak ones without mercy, in order to serve their own exclusive interests. In other words, the world in which we live is like a jungle, becoming more and more dangerous for the weak as the international crisis is growing.
Question Three: Have we realized that there is currently no sign of international solidarity and therefore we as a separate national body we have no friends, because, as we said, everyone cares for himself and the only thing which can bring people close to one another is the mutual interest. This means that if we will be ultimately saved, then we will be saved altogether or none. Therefore we have to oppose the largest and most powerful forces we have as a single people against others who care to rally around themselves to overcome the crunch, which we all have to deal with because of the present international crisis. In other words in order to endure, we must gather altogether as a strong fist.
Fourth: We should say that the current situation affects us all equally. And thereafter to analyze it, so we will able to confront and change it. The picture I have and I think that helps us see what happens, is the picture of a noria, where usually a mule with blinders does countless cycles around it in order to get water from the well.
For too many years, since the governments instead of ensuring that our people lives thanks to a development system grounded in its own productive forces, they resorted to the easy solution of loans from foreign powers.
The main reason for this wasn't only the incapability but also the State clientelism that altered the State mechanism into a true Minotaur, who was living by eating the people's blood. So we entered the national noria, given that the loans brought interest rates, which brought taxes, which weren't enough to satisfy the government, which resorted to new larger loans, which were raising the interest rates, which were raising the taxes, which were bringing new loans and so on. Therefore, the true picture is this: in the middle the gluttonous State and around it the entire Greek people making endless vicious circles, and as the interest rates were raising they had to walk faster and faster until they end up gasping and collapsing from exhaustion, just like what is happening now.
My answer to the noria problem is one and simple: We must get rid of it. Therefore, we must find ways to get rid of the Public Debt and thereafter to consider if it is possible to live without loans and rely solely on our own forces.
Question Five: Are we willing to make altogether this leap which will take us away from the consumer hysteria that dominated our lives? Because this hysteria is sinking us daily to an even deeper dependence of our lenders, the foreign banks, which when they realized that this race of consumerism made us financially untrustworthy, because we neglected our country's development, i.e. we impoverished it as we finally impoverished ourselves to the point of becoming a laughingstock in the eyes of the world, then and for that reason they turned off the loan spigot, thus resorting to the Troika and the Memorandum, which puts us back in the noria Troika-Loans-Taxes-Interest rates-Loans- Taxes, while in the meantime uses whip to make us run around faster. We ended to the absolute national disgrace.
So we have to change our mentality at national level. The tactic of living above our forces and consuming more than what we produce, can't go on. It leads nowhere. Or rather, it consistently leads us to greater national dependence - and therefore individual dependence- and ultimately to widespread bankruptcy, decay, misery, shame.
At this point I think that our people is waiting to hear a responsible and fully documented proposal for what can and should be done in order to change in a self-sufficient, self-reliant, independent people, based solely on his own abilities and strengths, that will help him to raise the wealth needed to live by his own country, soils, seas, ability and diligence.
Are these enough to live? Have we the subjective possibilities to rely on our own forces without loans and without outstretching our hand asking for charity? Are we able to become independent? And most importantly: Can we decide to live in a different way than the one we are used to in the last decades, since the passion of consumerism came over?
At this point, our people is waiting documented responses, as I said earlier, which will form a new Vision for the future, a new generalized patriotic ideology, based both in technical infrastructure and our historical tradition,namely the moral and cultural values that we should oppose to the dominant spirit of "bliss" which is based on a lifestyle alien to the Greek character and which serves large economic monopolies in their attempt to place the increasing production of consumer goods, exclusive materials, that, like the hallucinogens, cause a temporary illusion of happiness, which we now know where it leads us.
The main challenge is, the happiness of the people, the true happiness and not illusory and ephemeral, based on the feelings in each of us due to the realization that we love the country we live, the unique homeland, which means that we live and prosper based on our own forces and efforts and along with those living under the same sky we can build our own life, which is consistent with our character, our habits and traditional traditions.
So, new institutions must be selected according to our people's image and likeness that will help society to move forward grounded in justice, solidarity and true love of the homeland and its people.
Seven proposals to exit from the crisis
Before I continue to the final proposals of the Movement, I would like, just for historical reasons, to quote my suggestions regarding the exit from the crisis, which I released the summer of 2010.
Since then, as you will see, there are some key differences, made after careful consideration and which mainly concern the decision to immediate exit from NATO and the proposal which includes the participation of political parties to end the crisis.
Today I see that the initiative for the creation of this Movement of Independent Citizens should not take the form of a party nor even a movement with organizational form. On the other hand, the feeling that what we are proposing today will have to be not only essential but also realistic and, above all, should not cause dangerous jolts in an era extremely sensitive to the people's willingness but above all to our country's possibilities to accept changes over the limit of her capabilities. We have to be careful of what we propose in order to be within the limits of the possible, taking of course into consideration the international balance of forces, our national commitments and the extremely difficult position of our country.
And I turn to my proposals made last summer:
First: We must get rid once and for all of the Public Debt. Otherwise we will be forced to borrow forever to pay the interest rates and thus in between loans and interest rates our people will be spending a life slithering like a reptile rather than as a man.
Second: In order to pay back the public debt and to secure funds for our people's and country's Renaissance, we should:
- Utilize a part of the State Property, except some strategic public utilities, energy and telecommunications.
- Utilize part of the ecclesiastical and monastic property.
- Oblige the rich ones to contribute to the common national effort, through several ways and special taxation according to their economic possibilities.
- Create a public national banking pillar, which will break the bank cartel for the benefit of the people contributing to the repayment of debt.
- Demand a debt "haircut" in cooperation with the countries in southern Europe, which face similar deficit problems.
- Assert in any possible way the so-called "war reparations" from Germany which due to Greece for thousands of killings of innocent victims, the incalculable destruction and theft of the country's wealth.
Fourth: For national dignity reasons our country should bail out of the E.U. support mechanism, IMF and NATO and to turn for support to other friendly countries such as Russia, China and Arab countries, with which trade and other relations should be further developed.
Fifth: The National Defense should be strengthened significantly with supply of high end military defense by Russia and China. Because I believe that it is stupid and dangerous to be members of NATO which is openly and blatantly against us by cultivating systematically our neighbors' nationalism targeting even our territorial integrity.
Sixth: With main slogan "For the salvation of the Homeland," all spiritual people should get head in this regenerative mobilization leaving behind the attitude of inaction and silence.
Seventh: It is obvious that the nature and mainly the significance of the problems our country is currently facing are such that a single party cannot bear the responsibility for solving them alone. So I think all the parties should agree on a unity government, which could rule having the overwhelming consensus of the electorate and could utilize in the meantime all human resources available, within and outside Greece, all the experts, incorruptible and capable, who could provide life-saving services in these critical times and who in their majority remain unexploited.
The final positions
1. - Direct payment of debt.
- Effort to reduce it.
- Exploitation of the state, ecclesiastical and monastic property.
- Compulsory by law financial contribution from businesses, banks and wealthy individuals.
- Effort to reduce spending on armaments, if, of course, our security is ensured.
- Fair tax system, elimination of tax evasion.
- Offsetting our debt to Germany with the German compensations, through new negotiations under the auspices of an International Committee of members-war victims (USA, UK, Russia, China, and Serbia).
- Find other sources with little interest rate and long repayment.
- Effort to offset debts by creating joint ventures.
- Direct negotiations with Turkey on mutual reduction of armaments.
- Cessation of war supplies from Germany-France.
- New agreements with Russia and China in terms of firstly the long repayment of the debt, secondly payment in kind and third offset of debts by setting up joint ventures around domestic natural resources with absolute assurance of our national interests.
5. - Bail out of IMF, Troika etc.
6. - Growth
Prepare a modernizing development plan for immediate execution. Edit a modern development program tailored to our production resources and forces, aiming to make people self sufficient. Under this program the absorption and adaptation of our actual needs in public utilities staff should be pursued, so that the state budget will get rid of the unbearable weight of a monstrous parasite mechanism, which absorbs the largest share of the Budget and detains the country in underdevelopment.
7. - 'Green' development of the country.
Exploiting the "natural" sources of energy, development of tourism.
8. - External Relations
- Review the agreements between Greece and NATO and erase those impinging on our national interests.
- Entry in bilateral negotiations with Turkey, Skopje, Albania to solve all outstanding issues, aiming in forging friendly relations.
Shift from unilateral reliance on US and Europe and seek for new economic relations in any direction that will allow us to achieve more favorable terms.
10. - Annual State Budget
The picture of the numbers that accompany public spending reflects the essence of a social policy. So far all governments placed at the top the government expenditure (except defense) and regarded as last the expenditure on education, health, Sport and Culture. This policy, regardless of the party label of the government implementing it, is purely against our people and in its substance under developmental.
If we want a society populist, progressive and productive, then we must reverse the choices made so far. So we should prioritize Health, Education, Sports, Culture and then government. To reform completely the priorities of the annual expenditure for each sector, with objectives:
First the Defense of the country due to the hostile environment in which we are condemned to live.
Secondly the productive development of the country with the aim of independence and the orderly closure of the gap between social classes with regard to the principle of social justice and under the doctrine of "fair inequality" which will not only enhance fair play but will also ensure the weaker the rights that every free man should have in a free society.
Third
Health on equal footing of all citizens.
The total care for the important issue of 'education' of young people.
Fourth, Government (state apparatus, public organizations, etc.).
The budget therefore should be prioritized for National Defense, Public Works, Social Solidarity, the Agriculture, Commerce and Industry, Health, Education, Culture and the State.
11. - The three social pillars upon which a modern state must be based on in an era characterized by high competition, dominance of national markets and national risks, as in our case, should be national defense, public health and general while high-level education.
For this reason the annual outlays from the State Budget should be graded, and the wages of those who serve in these critical sectors, be markedly higher than the wages of the rest employees, since the quality of performance depends both on safety and health of citizens. It is also necessary to create scientific staff of high potentials to contribute to the development and progress of the country
12. - Rational restructuring of the clerical force in the State mechanism and public utilities. Plan for their final conversion into organizations which create positive work.
13. - EDUCATION Greek - centered, humanitarian, completely modernized. And CULTURE.
Objectives:
The emergence of graduates with a high degree of intellectual, scientific and moral formation.
The creation of responsible citizens and strong personalities inspired by the highest human ideals.
Instead of unilateral technocratic direction, pursuit a comprehensive education program from the beginning of schooling to the end that includes all the intellectual and artistic achievements and ideas of mankind.
Specific initiation program in Greek education that includes History, Philosophy, Art and the Ideas from the pre classical time, antiquity, Hellenistic period, Byzantium, Hellenism during the Ottoman occupation and modern times from 1821 to today.
The confrontation of the timeless Greek tradition, both historic and spiritual, with the congruent intellectual currents of each era is important.
It must be State's responsibility to create conditions within which the National Cultural Renaissance can be developed, giving the opportunity to the People to participate in building a Modern Greek culture grounded on his historical, spiritual and cultural traditions.
Objective: The younger Greeks to be proud of their ancestry and confident about themselves, particularly in the current international scene which is dominated by nationalist tendencies.
Immediate actions
Because the clock is ticking and Greece is sinking more and more, in order to complete the Salvation Plan, there should be made very soon a small national delegation with the necessary national prestige which should visit the below capitals to discuss with their respective governments seeking solutions to the interests of our country:
First, Moscow and Beijing to negotiate:
- a loan agreement at the lowest possible rate and payment after 20 years at least
- repayment in kind and by creating partnerships to help in the exploitation of our national
wealth, to promote our economic development and job creation
Especially from Moscow it should be requested the reactivation of our agreement for oil
pipeline, so this project could be implemented one day.
Secondly, Ankara to discuss:
- The immediate formation of the continental shelf and the rights of each country.
- To considerate individual or joint efforts to exploit potential reserves.
- The formation of the conditions which concern the two minorities in Thrace and Constantinople according to the international agreements signed by both countries.
- Greece's decisions to terminate all agreements made under NATO and concern the Aegean. For this we must respect the rights deriving from international treaties for each country's right to consider as her national space 12 miles of sea, air and undersea area around her terrain and exceptionally, for the purpose of facilitating the free navigation, the temporary Greece's retreat to accept the 6 miles, but only on certain Aegean islands.
Thirdly, Berlin, to announce:
- The supply disruption of military equipment from Germany.
- Our intention to combine the repayment of our debt with their repayment to us of the war reparations.
Fourthly, Tirana and Skopje, to declare that:
- Greece considers as hostile act any kind of claim to her territories.
- We consider that the name "Macedonia" is a Trojan horse for the maintenance and possibly the future application of the Doctrine of the "Aegean Macedonia", which for us is casus belli.
- We want to develop even closer friendly relations.
- If they insist, we are willing to get to the point of interruption even of our diplomatic relations.
Dear Friends,
I tried as much as I could to analyze concisely, to complain and suggest.
I want to believe that this text can be viewed by each individual citizen as a base to be informed, το think and try to examine thoroughly the issues raised and to review the solutions proposed according to his creative and free way of thinking. Yet, he can add his own solutions to help more effectively not just our exit out of the crisis but also the research for which Greece and what kind of society we dream of constructing.
The most appropriate thing to do for the times we live in and the conditions under which we are forced to fight, is to seek for a wider discussion within the environment we live and work. The nicer and more fruitful discussion is the collective one. If it is finally achieved all these thousands of individual and collective efforts to meet objectively and subjectively in the same direction, then this period of ideological people-centered fermentation, may lead to specific initiatives, actions, interventions with team, even dynamic, character, with a more and more focused and integrated form, so that independent citizen's will to become an element of change in the country's advancement with a beneficial nature for the People and the Nation.
Having accumulated an experience of seventy years with my constant presence in the heart of national and political life, with organizations, parties, movements, revolutions, dictatorships, resistance of any kind and every form, following the unstoppable and often stormy waves of a historical journey from 1940 to today, that is characterized by unprecedented changes, I assure you that no matter how much I searched, I could not find another method for the current independent Greek citizen to escape from the suffocating oligarchic control - party - government status quo other than the method I launch and propose today.
The conditions of our country's dependency and the methods of a large proportion of our people's dependency have established a situation of real fortresses, which to be exterminated there are only three methods:
First, if we want to attack them by inside, then it is certain that we will be assimilated.
Second, if we strike in direct confrontation, we will be exterminated.
Third, it remains the third option, to fortify ourselves under the condition that the people himself will create the necessary force to win, having highlighted of course through his bowels the leading forces that will lead him to victory.
Disobedience
The results of the last elections pose serious problems in relation to that percentage of voters which legitimizes a government and give the right to the ruling party to claim that it has the majority of an entire people and therefore it is entitled to rule.
Already the fact that the various alchemies - necessary for the alleged scheme to operate - enable governments of a substantial minority of less than 50% to be designated and to make decisions and take measures that may even be contrary to the interests of the real majority, has the effect of undermining people's unity, which only a substantial majority can secure and therefore ensure the national unity which should be the alpha and omega for the entire society's normality and progress.
But what happens when the great abstinence and the existence of many parties lower the bar of the government majority to one third of all voters? This is no longer a percentage of a restricted minority as before but a result of a tiny minority, which therefore should not represent the entire nation and particularly at a time of national crisis.
From the alchemies of the current parliamentary system?s constitutional experts we declined to the caricature of a parliamentary democracy that allows a negligible parliamentary minority to exercise power in the name, but if so desires at the expense of, the real majority of the people.
The democratic principle does not exhaust her meaning in the formal legitimacy of authority, i.e. the observance of constitutional procedures. Nobody disputes the legality of the two electoral rounds or election results. What is disputed is whether, with such a large absenteeism, which is more than half the electorate, there is substantial authority legalization. The democratic principle requires, so that the principle of popular sovereignty is retained beyond the formal legitimacy of the authority, also her substantial legitimacy. It requires that the election result states or at least reflects the consensus, the majority's acceptance. But here we had widespread absenteeism. We talk about absenteeism not for blank votes, because unlike absenteeism, blank votes express consensus at least to the electoral process.
This fact in the opinion of an ordinary citizen like myself is deviation from the democratic legitimacy, in which the majority rules and minority checks her. Today, while a minority rules, the majority is doomed to suffer passively her decisions.
Fact which in my opinion legalizes the disobedience and makes it majority's defense weapon to the undemocratic legitimacy of the minority.
In the first round of elections for "Kallikratis" PASOK lost one million voters. This means that ruling party supporters disagreed with its policy. How it is recorded this disapproval of the Government program by its own fans at a constitutional level and not just typically? And, more importantly, what is the level of the system's real democratic operation? And with what ramification for the country? And by which substantive rather than typical and perforated validity as now it still monopolizes the decisions in the Parliament for voting laws and measures thanks to the Government majority?
This is a constitutional impasse, which aggravates, distorts and undermines country's good governance leading to a substantial abuse of power and converts the Parliament in an alibi for a dictatorial imposition of a minority over a majority. In other words, it leads to the violation of Democracy as a system which ensures equal rights for all citizens.
I guess that after regime's conversion by Presidential Regime in Prime Minister - oriented, the role of President of the Republic, who according to the Constitution is the "Regime's regulator", remains passive.
What should be done? Ideally, the same government should acquire a sense of her position and search inside and outside the Parliament the widest possible consensus pursuing that her any decisions will be approved by the substantial majority of people, and stop conceitedly entrenching in a constitutional legitimacy that resembles the "empty shirt" of George Seferis.
Today we can say that the King is naked, that is historically and nationally inadequate to support the rights of his people.
In the meantime, and until the political authority resolves its problems, we are the overwhelming majority of independent citizens who have moral, national and democratic duty to consider the decisions of this minority, in an era that the fate of our country is given to foreigners, and oppose the weapon of DISOBEDIENCE to the authority?s moral, national, democratic and historically illegal decisions.
Disobedience individual and collective at all unpopular measures obtained by our foreign monitors' orders, which affect, besides our country's and people's interests, our personal ,popular and national dignity.
In the history of democracies civil disobedience was the mean of non-violent and transparent resistance of conscious citizens against the decisions of a government that violates the fundamental rules of social coexistence. Civil disobedience is not an arbitrary concept. It is a whole theory of political science and constitutional law and vested right of our political and constitutional culture. Its roots go back to the beginnings of constitutionalism, of Magna Charta and the famous right of resistance. It indicates the citizen's right not to comply with its obligations towards power, when she first has not adhered to the "social contract". Let's not forget the final provision of our Constitution: ?Observance of the constitution is entrusted to the patriotism of the Greeks".
Dear Friends,
I shared with you as quickly as possible my views, which you can find completed in the book released entitled "The Spark".
Those who agree with me, I call upon them to form independent Initiative Committees in the areas where they live, work and study aiming for updating, brainstorming and motivating people around them and make whatever interventions they can by all means available.
At a later stage these sparse Committees should try to have contact with each other to coordinate their actions, to get at creating Initiative Committees covering an area of work, a school, a district, a city, even a region.
I personally have already formed around me a ten-member Initiative Committee, composed of friends and colleagues and we are willing to contribute to the coordination on a wider scale.
Before I leave, I would like to summarize our key objectives and the immediate activity we should develop:
I do not hesitate to tell you that they achieved for once more to make me feel a stranger in my country. Big Brother, the eye of Authority, has come now for good in our homes watching us and trying by lie, distortion and relentless propaganda to force us to become someone else, as those who learned to live only with bosses and implement disciplinary their wishes and orders. Only now some foreigners are hiding behind their Greek names and Greek language, who through thousands of media but unfortunately also along with thousands of our fellow associates managed once again to divide us, disorient us, daze us, lead us to the edge of the cliff and frighten us so much about our own personal existence, that we cannot see around us the great National dangers which surround us menacingly.
And this is the first thing I would like to emphasize. The Great Danger today is not as much our economic plight as the very integrity of our Homeland. And it's not impossible that these two are linked, i.e. to stun us daily with new measures, so our thoughts are distracted away from the Important things, such as our National entity. So when the hostile acts will suddenly occur, there will be no longer true Greeks to prevent them.
Under these circumstances there is nothing else to do than to fall back to ourselves and seek strength from the traditions that everyone has inside him and then find the true patriots who feel and think like us, drawing strength from one another, until we become thousands. Because only then we will be able to exterminate the monster of foreign dependence, which since it failed to face us head on, is disguised as a Trojan Horse which legislates in the Greek Parliament hidden behind a narrow parliamentary minority that actually is followed by only a 20% "Memorandum" supporters and most of them probably follow because they still cannot see the "big picture" of things.. And it is really surprising how the rest members of Parliament, the President of the Parliament and even the President of Republic accept the change of the Temple of the Hellenic Republic in a machine of legalizing an undemocratic and unpopular policy. Why there isn't a referendum, to see how many Greeks are in favor or against the Memorandum, Troika, especially the IMF?
Dear friends - compatriots,
To go further until we banish from our Country the foreign grasshopper, we should re-name the words "Freedom," "Independence", "Democracy," "Equality," "Justice". The words "Nation", "Greece", "Hellenism." To rediscover the meaning of the Greek Education, Greek Culture and Greek Ethos. The words "National Pride" and "Homeland". The foreigners and their domestic servants have plagued our concepts of "Truth," "Honesty," "Integrity", "Kindness," "Respect," "Solidarity", "Hospitality".
We are surrounded on all sides by a Cyclops whose name is Lie and waits for Odysseus to remove his brutal eye. And Odysseus is none else than all of you. We, all, the Independent, the unintegrated and opposed to this rotten world which strangles us.
I summarize:
First: Today we under an attack which has started decades ago and involves all the sectors of our national life: our History, our culture, our Ethos, our Education, Economy and finally the Social Cohesion and our National Integrity.
Second: During the Civil War, Americans came to Greece to stay. And they stayed. Until today. Along with NATO and Europe cut us off from the rest of the world. And after they mellowed with the Marshall Plan, Delors package etc now is the time of payment. Now the baton was taken by our old familiars, the Germans.
Today they consider us as a third class country. They call us corrupted, incompetent and crooks and they threaten to throw us out from Paradise of the 4th financial Reich which they build at the expense of the whole Europe, which, you will see, will soon show signs of extreme reaction... Unless we tighten our belts to suffocation and close our eyes to their nation-killing plans. Thus the famous "We belong to the West" has become a nightmare for the country and our people.
Third: Because the West is no longer an option but α compulsion, we only have two roads ahead of us, of course, once we primarily find ways to stand on our feet;
- having behind us the validity of the vast majority of our people to renegotiate as equals the whole complex of our relations with sole criterion our country's independence and our people's interests.
- to unite our forces in order to achieve the necessary drastic turn in our national guidelines that will ensure us our National Independence and Security as well as our economic survival, growth and independence.
Fifth: In addition to these two powerful parties, entire our political system contributed passively or actively in the ideological, political and moral disarmament of the Greek people throughout the bipartisanship period from 1974 to today, when the reactions of leftist parties are not commensurate with the unprecedented attack against the Greek people, and also with the NATO plans which threaten the very independence of the country.
And
Six: I have already mentioned the Greek Parliament and I reiterate that Parliament's tragic role today is to cover using its validity a morally and historically illegal procedure with disastrous consequences for the country's future. Eventually this process leads us to the perfect national humiliation and in mockery of our Parliamentary Republic. Therefore the Disobedience- that should be our main slogan for this season and the starting point of our actions, to void in practice all the illegal, undemocratic and unpopular decisions- is a right and duty of each independent citizen, of every free Greek!
I will conclude with a slogan which I believe that expresses the essence of the Movement, which from this moment will start coming into existence and spreading throughout our country:
GREECE BELONGS TO GREECE AND ONLY TO GREECE!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου